Οταν ο ηγέτης εμπνέει τον λαό./kathimerini

Tου Αθανασιου Ελλις

Οι Αμερικανοί και ο κόσμος βίωσαν πριν από λίγες ημέρες το ιστορικό άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη σύγχρονη ιστορία της Αμερικής. Ενας εκπρόσωπος μιας φυλετικής μειονότητας, που απαριθμεί μόλις το 13% του πληθυσμού, ορκίσθηκε πρόεδρος της χώρας του, της ισχυρότερης του πλανήτη.

Η προσωπική ευφυΐα, οι προοδευτικές αλλά και ρεαλιστικές θέσεις του που τον καθιστούν έναν κατ’ εξοχήν «κεντρώο» πολιτικό, η μεθοδικότητα που σφράγισε την προεκλογική του εκστρατεία, η αναζήτηση της σύνθεσης, αλλά και το χάρισμα της επικοινωνίας είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Μπαράκ Ομπάμα, ενός πραγματικού ηγέτη που ενέπνευσε τον λαό του, και όχι μόνο.

Δύο εκατομμύρια άνθρωποι -μαζί τους και όσοι από εμάς είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην Ουάσιγκτον την ημέρα της ορκωμοσίας- αψήφησαν το πολικό ψύχος για να σταθούν μπροστά από το Καπιτώλιο και να ζήσουν από κοντά τις ιστορικές στιγμές. Αναζητώντας αντίστοιχες εικόνες οικείες στον Ελληνα αναγνώστη, η σκέψη πάει στον ενθουσιασμό που επικράτησε κατά την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το ’74, και την εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου το ’81. Οι τρεις περιπτώσεις είχαν κοινό παρονομαστή την ελπίδα για μια νέα σελίδα στη ζωή της χώρας, αν και μάλλον εκεί σταματούν οι ομοιότητες.

Ακόμη και Ρεπουμπλικανοί μιλούν για κοινωνική κατάκτηση και εύχονται ειλικρινά να πετύχει ο νέος πρόεδρος στο δύσκολο έργο του, προς όφελος όλων. Αντίθετα, στην Ελλάδα της εσωτερικής διχόνοιας, του μηδενισμού και των συνωμοσιών, ακόμη και την ημέρα της ορκωμοσίας του Ομπάμα κάποιοι αναζητούσαν εναγωνίως τους λόγους για τους οποίους «θα μας απογοητεύσει».

Ο Ομπάμα ξεκινά τη θητεία του σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με δύο πολέμους σε εξέλιξη και την ανθρωπότητα να βιώνει τη βαθύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 80 ετών. Ζήτησε από όλους να επιδείξουν αίσθημα ευθύνης και διεμήνυσε την επιθυμία του για διακομματική συνεργασία σε όλα τα μέτωπα. Μιλώντας σε τελετή όπου τιμήθηκε ο Τζον Μακέιν, χαρακτήρισε τον πρώην αντίπαλό του στις προεδρικές εκλογές «πραγματικό ήρωα» και παράδειγμα προς μίμηση, αφού πολλές φορές τόλμησε να διαφοροποιηθεί από την κομματική γραμμή των Ρεπουμπλικανών για το καλό του τόπου. Σε αυτό το πνεύμα κάλεσε τα δύο κόμματα να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναζητήσουν από κοινού απαντήσεις στις προκλήσεις των καιρών. Μίλησε με σεμνότητα και ειλικρίνεια, και άρχισε από την πρώτη ημέρα να κάνει πράξη τις υποσχέσεις του.

Με τη συμπεριφορά του μας έδειξε πως όταν ένας ηγέτης πείσει για το όραμα και την ειλικρίνεια των προθέσεών του, ο λαός του είναι έτοιμος να τον στηρίξει και να κάνει πράξη τις θυσίες που του ζητά για το καλό της χώρας. Δυστυχώς, για τον εθισμένο στον κυνισμό και την ασυνέπεια λόγων και έργων ελληνικό λαό, όλα αυτά ακούγονται περίεργα, αν όχι γραφικά.