Με το μιούζικαλ «Κάλι-Καντζάρ & ΣΙΑ» ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου συμμετέχει στο ευρωπαϊκό φεστιβάλ Young Europe του Βερολίνου. Με καλικάντζαρους μέσα στην άνοιξη και πολλή φαντασία.
Κανονικά οι καλικάντζαροι εμφανίζονται τις ημέρες των Χριστουγέννων. Στο Βερολίνο παρουσιάστηκαν όμως αυτές τις ημέρες. Οι καλικάντζαροι προέρχονται από την Κύπρο και είναι ηθοποιοί μιας ομάδας του ΘΟΚ, του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Στη γερμανική πρωτεύουσα παρουσιάζουν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Young Europe της Συνόδου των Θεάτρων της Ευρώπης το μιούζικαλ «Κάλι-Καντζάρ & ΣΙΑ». Η παράσταση ανέβηκε στο νεανικό θέατρο του Βερολίνου Theater an der Parkaue. Είναι η δεύτερη φορά που έρχεται ο ΘΟΚ στο φεστιβάλ, η πρώτη συμμετοχή ήταν πριν δύο χρόνια. Ο διευθυντής του θεάτρου Κάι Βούσεκ είναι πεπεισμένος ότι η τότε συμμετοχή, που τους είχε φέρει σε επαφή με ευρωπαϊκά θέατρα από άλλες επτά χώρες, επέδρασε θετικά.
«Για τους Κύπριους η συμμετοχή τους τότε ήταν ένα τολμηρό εγχείρημα. Και πέτυχε. Τους έδωσε θάρρος να επανεξετάσουν τη δουλειά τους και να κάνουν βήματα μπροστά. Αυτό δεν ισχύει μόνο για το ΘΟΚ. Και εμείς αξιοποιούμε αυτές τις συναντήσεις ώστε να επανεξετάσουμε τις δικές μας αισθητικές αντιλήψεις για το θέατρο και να αναρωτηθούμε εκ νέου ποιος θα πρέπει να είναι ο σκοπός του. Η συνεργασία με τους συναδέλφους από την Κύπρο ήταν καταπληκτική», λέει ο Κάι Βούσεκ.
Ένα σύγχρονο παραμύθι
Η αφίσα του θεατρικού φεστιβάλ Young Europe στο Τheater an der Parkau του Βερολίνου
Η υπόθεση της νέας παράστασης διαδραματίζεται στο υπόγειο ενός θεάτρου. Ένας φύλακας, τον οποίο υποδύεται ο Αλέξανδρος Παρίσης, ανακαλύπτει κάποιες περίεργες οντότητες: σκουρόχρωμες, δασύτριχες, με μαλλιά ατημέλητα και πόδια γαϊδάρου. Αυτό που εκτυλίσσεται στη συνέχεια είναι ένα σύγχρονο παραμύθι με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς Άννα Γιαγκιώζη, Μαργαρίτα Ζαχαρίου και Βαλεντίνο Κόκκινο, οι οποίοι με πολύ χιούμορ και ζωντάνια ερμηνεύουν ρόλους και τραγουδούν. Στο τέλος οι καλικάντζαροι όχι μόνο καταφέρνουν να κερδίσουν τη φιλία του αρχικά δύσπιστου φύλακα αλλά και τον βοηθούν να ανακαλύψει ξανά τη φαντασία.
Οι αντιδράσεις του κοινού στην καθιερωμένη συζήτηση μετά το τέλος της παράστασης, ήταν θετικές. Ένας θεατής προς τα μέλη του θιάσου: «Αυτό που είδα ήταν ένα καταπληκτικό μουσικό θέατρο. Θα πρέπει να έχετε κάνει πάρα πολλά τέτοια κομμάτια; Τι είπατε, όχι; Είναι η πρώτη σας φορά; Θέλω λοιπόν να σας πω ότι το απόλαυσα. Η ερμηνεία ήταν πάρα πολύ καλή, τα περάσματα από το τραγούδι στο θεατρικό παίξιμο γίνονταν με πολλή άνεση και ήταν πολύ ωραία».
Η φαντασία ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση
Η σκηνοθέτρια της παράστασης Λέα Μαλένη
Ένα άλλο θέμα για το οποίο έγινε αρκετός λόγος στη συζήτηση με το κοινό είναι το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν πολλά τεχνικά μέσα και ότι η παράσταση βασίστηκε στο παίξιμο των ηθοποιών. Ο εξής διάλογος ύστερα από την παρέμβαση μίας εκ των θεατών είναι ενδεικτικό: «Θα ήταν απογοητευτικό να μιλάς για φαντασία και το μόνο που βλέπεις να είναι τηλεόραση». «Το ζήτημα είναι ότι δεν είχαμε χρήματα για κάτι τέτοιο», απάντησε μέλος του θιάσου. Και η απάντηση της γυναίκας: «Το γνωρίζω. Ήταν υπέροχο παρόλο που δεν τα είχατε».
Όπως αποκάλυψε η σκηνοθέτρια του «Κάλι-Καντζάρ & ΣΙΑ» Λέα Μαλένη το κόστος μεταφοράς των συντελεστών και του υλικού της παράστασης στο Βερολίνο ήταν τρεις φορές υψηλότερο από το κόστος παραγωγής στην Κύπρο. Έτσι προέκυψε και ο χαρακτηρισμός «μιούζικαλ τσέπης». Τα στενά οικονομικά περιθώρια ανάγκασαν όμως το θίασο να επιστρατεύσει τη φαντασία. Αν και αναγκαστική, η επιλογή αυτή αποδείχτηκε παραγωγική. Επιστροφή στη φαντασία είναι άλλωστε και το βασικό μήνυμα αυτής της παράστασης, προπαντός τώρα που έχει ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Η Λέα Μαλένη αναφέρει: «Ο κόσμος χρειάζεται χιούμορ στη ζωή του. Και χρειάζεται ενέσεις αυτοπεποίθησης για να μπορέσει να συνεχίσει, για να μπορέσει να επιβιώσει, για να μπορέσει να βγει από το λούκι που βρίσκεται τώρα. Και χρειάζεται να έχει φαντασία για να μπορέσει να αναθεωρήσει πράγματα στη ζωή του».
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη dw de
Comments