Ευκαιρία και πρόκληση για το Μέγαρο Μουσικής
Ευκαιρία και πρόκληση για το Μέγαρο Μουσικής
Το Μέγαρο μπορεί να προσφέρει στέγη σε φορείς πολιτισμού.
Στην εποχή που ο καθένας κινδυνεύει από την όψιμη σπουδή των φορολογικών αρχών επί δικαίων και αδίκων, η είδηση ότι το κράτος, τελικά, αναλαμβάνει να πληρώσει τα υπέρογκα και ανεξόφλητα χρέη του Μεγάρου Μουσικής -περί τα 230 εκατ. ευρώ- δεν μπορεί παρά να θυμώνει τους πολίτες.
Είναι αναπόφευκτο - υποστηρίζεται από την πλευρά της κυβέρνησης. Σε ένα διάστημα πολλών χρόνων, ο ΟΜΜΑ είχε λάβει τα δάνεια αυτά με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Και από τη στιγμή που ο ΟΜΜΑ αδυνατεί να τα αποπληρώσει, το Δημόσιο υποχρεούται τώρα να το κάνει - είτε το Μέγαρο μείνει ανοιχτό είτε όχι.
Το γεγονός αυτό δεν αφαιρεί τις ευθύνες των δύο κομμάτων που αποτελούν τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι τα ίδια που ενέδιδαν σε κάθε απαίτηση της πανίσχυρης, άλλοτε, ηγεσίας του ΟΜΜΑ. Ασφαλώς οφείλουμε στον Χρήστο Λαμπράκη την ολοκλήρωση αυτού του πολύ σημαντικού έργου για τον πολιτισμό στην Αθήνα. Σίγουρα, όμως, ξεπέρασε τα όρια που έθεταν τα θεσμικά πλαίσια και η οικονομική σύνεση. Και καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να το επισημάνει εγκαίρως.
Ομως, η πρόκληση στην οποία οφείλει να ανταποκριθεί η σημερινή κυβέρνηση είναι άλλη: να μεταμορφώσει το Μέγαρο, σε συνεργασία με τα στελέχη του, σ’ ένα ευρύτερο κέντρο πολιτισμού. Ασφαλώς και δεν αρκεί να ελέγχει την πλειοψηφία του Δ.Σ. Και σίγουρα δεν πρέπει αυτό να αποτελέσει πεδίο για κομματικές χαρές. Πρέπει οι χώροι του Μεγάρου να στεγάσουν και άλλους δημόσιους πολιτιστικούς φορείς που τώρα πληρώνουν ενοίκιο, όπως το Ελληνικό Φεστιβάλ που ξοδεύεται από το 1998. Οπως μουσικά σύνολα και θεατρικές ομάδες που θα μπορούσαν να έχουν χώρο για τις πρόβες τους. Ακόμη και εκείνα τα σχήματα που πληρώνουν τέλη για τη χρήση του Ηρωδείου, επιβαρύνοντας το μνημείο το καλοκαίρι, αλλά και τους προϋπολογισμούς τους και εντέλει τα εισιτήρια, δηλαδή το κοινό.
Πρέπει οι άδειοι, μαρμάρινοι διάδρομοι να αντηχήσουν επιτέλους από τα βήματα ικανών ανθρώπων που δραστηριοποιούνται και αλλού.
Εδώ ακόμα και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών δεν εισπράττει από το Μέγαρο τα ποσοστά από τα εισιτήρια που της αναλογούν, με τη δικαιολογία ότι δεν του αποδίδει το ενοίκιο για τις πρόβες που πραγματοποιεί εκεί. Αυτά πρέπει να τελειώνουν - οι φορείς πρέπει να αλληλοϋποστηρίζονται.
Να έρθει νέο κοινό
Επίσης, η μία αίθουσα πρέπει συστηματικότερα να αποδίδει στο κράτος έσοδα ενοικιαζόμενη σε ιδιώτες για συνέδρια και καλλιτεχνικές παραγωγές, όπως γίνεται και με πιο ιστορικές αίθουσες σε άλλες χώρες. Είναι καιρός το Μέγαρο να πάψει να συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Η νοοτροπία ανθρώπων όπως ο Ιωάννης Μάνος και ο Γιώργος Κουρουπός επιτέλους το επιτρέπει. Μόνο έτσι θα μπορέσει να συνεχίσει να επιτελεί το ουσιαστικό έργο που προσφέρει εδώ και τόσα χρόνια.
Ετσι θα έρθει και ένα καινούργιο διαφορετικό κοινό στο Μέγαρο. Αλλωστε κάθε νέος άνθρωπος που μπαίνει εκεί μέσα είναι κι ένα κέρδος. Είναι το αύριο.kathimerini
Είναι αναπόφευκτο - υποστηρίζεται από την πλευρά της κυβέρνησης. Σε ένα διάστημα πολλών χρόνων, ο ΟΜΜΑ είχε λάβει τα δάνεια αυτά με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Και από τη στιγμή που ο ΟΜΜΑ αδυνατεί να τα αποπληρώσει, το Δημόσιο υποχρεούται τώρα να το κάνει - είτε το Μέγαρο μείνει ανοιχτό είτε όχι.
Το γεγονός αυτό δεν αφαιρεί τις ευθύνες των δύο κομμάτων που αποτελούν τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι τα ίδια που ενέδιδαν σε κάθε απαίτηση της πανίσχυρης, άλλοτε, ηγεσίας του ΟΜΜΑ. Ασφαλώς οφείλουμε στον Χρήστο Λαμπράκη την ολοκλήρωση αυτού του πολύ σημαντικού έργου για τον πολιτισμό στην Αθήνα. Σίγουρα, όμως, ξεπέρασε τα όρια που έθεταν τα θεσμικά πλαίσια και η οικονομική σύνεση. Και καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να το επισημάνει εγκαίρως.
Ομως, η πρόκληση στην οποία οφείλει να ανταποκριθεί η σημερινή κυβέρνηση είναι άλλη: να μεταμορφώσει το Μέγαρο, σε συνεργασία με τα στελέχη του, σ’ ένα ευρύτερο κέντρο πολιτισμού. Ασφαλώς και δεν αρκεί να ελέγχει την πλειοψηφία του Δ.Σ. Και σίγουρα δεν πρέπει αυτό να αποτελέσει πεδίο για κομματικές χαρές. Πρέπει οι χώροι του Μεγάρου να στεγάσουν και άλλους δημόσιους πολιτιστικούς φορείς που τώρα πληρώνουν ενοίκιο, όπως το Ελληνικό Φεστιβάλ που ξοδεύεται από το 1998. Οπως μουσικά σύνολα και θεατρικές ομάδες που θα μπορούσαν να έχουν χώρο για τις πρόβες τους. Ακόμη και εκείνα τα σχήματα που πληρώνουν τέλη για τη χρήση του Ηρωδείου, επιβαρύνοντας το μνημείο το καλοκαίρι, αλλά και τους προϋπολογισμούς τους και εντέλει τα εισιτήρια, δηλαδή το κοινό.
Πρέπει οι άδειοι, μαρμάρινοι διάδρομοι να αντηχήσουν επιτέλους από τα βήματα ικανών ανθρώπων που δραστηριοποιούνται και αλλού.
Εδώ ακόμα και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών δεν εισπράττει από το Μέγαρο τα ποσοστά από τα εισιτήρια που της αναλογούν, με τη δικαιολογία ότι δεν του αποδίδει το ενοίκιο για τις πρόβες που πραγματοποιεί εκεί. Αυτά πρέπει να τελειώνουν - οι φορείς πρέπει να αλληλοϋποστηρίζονται.
Να έρθει νέο κοινό
Επίσης, η μία αίθουσα πρέπει συστηματικότερα να αποδίδει στο κράτος έσοδα ενοικιαζόμενη σε ιδιώτες για συνέδρια και καλλιτεχνικές παραγωγές, όπως γίνεται και με πιο ιστορικές αίθουσες σε άλλες χώρες. Είναι καιρός το Μέγαρο να πάψει να συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Η νοοτροπία ανθρώπων όπως ο Ιωάννης Μάνος και ο Γιώργος Κουρουπός επιτέλους το επιτρέπει. Μόνο έτσι θα μπορέσει να συνεχίσει να επιτελεί το ουσιαστικό έργο που προσφέρει εδώ και τόσα χρόνια.
Ετσι θα έρθει και ένα καινούργιο διαφορετικό κοινό στο Μέγαρο. Αλλωστε κάθε νέος άνθρωπος που μπαίνει εκεί μέσα είναι κι ένα κέρδος. Είναι το αύριο.kathimerini
Comments