«Αλλά μεικτά...»
«Αλλά μεικτά...»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αν ήταν όλα άψογα με τον πρόεδρο-διευθύνοντα σύμβουλο-γενικό διευθυντή της ΔΕΣΦΑ, αν ήταν όλα, όχι μόνο νομότυπα, αλλά και ηθικώς ανεπίληπτα, τότε γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ένιωσε την ανάγκη να στηρίξει τα λόγια του πάνω στο δεκανίκι των αριθμών; Είπε όσα είπε ο κ. Τζανακόπουλος για το καταστατικό της εταιρείας, που προβλέπει ευχάριστα πράγματα για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, και κατόπιν προχώρησε σε αριθμητικές αναλύσεις. Προσδοκούσε ίσως ότι θα ήταν πειστικότερες από τον λόγο του, αλλά και από το βλέμμα, το ύφος του. Μας πληροφόρησε λοιπόν ότι το όφελος του διευθύνοντος συμβούλου από την προαγωγή του κατά δύο βαθμίδες σε λίγες μέρες ήταν μόλις χίλια ευρώ τον μήνα («αλλά μεικτά», όπως τόνισε), το δε όφελος στο εφάπαξ του δεν ήταν 100.000 ευρώ, όπως καταγγέλλει η αξιωματική αντιπολίτευση. Ηταν 27.000 ευρώ. «Αλλά μεικτά», όπως και πάλι υπογράμμισε.
Αν ήταν πεπεισμένος ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τότε θα μπορούσε ίσως να πείσει και άλλους. Μάλλον δεν ήταν όμως. Γι’ αυτό και αναγκάστηκε να προσφύγει στην αριθμητική σοφιστική. Ετσι νομίζω εξηγείται η επιμονή του στο μικρό υποτίθεται μέγεθος των 27.000 ευρώ, παρότι δεν μπορεί παρά να κατανοεί ότι τα 27 χιλιάρικα δεν παύουν να είναι πολλά, μάλιστα σε τέτοια εποχή, επειδή είναι λιγότερα από τα εκατό. Ετσι εξηγείται και η επιμονή του στα «μεικτά» ποσά, που όντας μικρότερα από τα καθαρά, υποτίθεται και πάλι ότι μετριάζουν το κακό ή έστω αμβλύνουν τις εντυπώσεις. Το ίδιο αριθμητικό δικαιολογητικό χρησιμοποίησε άλλωστε και όταν κλήθηκε να απαντήσει για «τα golden boys του ΟΔΔΗΧ». «Είναι μόνο ένα» είπε, σχετικοποιώντας και πάλι το ηθικό πρόβλημα.
Μπορεί να μην είναι ακριβώς ίδιες οι περιστάσεις, ωστόσο δικαιολογίες αυτού του τύπου φέρνουν ακαριαία στη μνήμη το δόγμα του Ανδρέα Παπανδρέου, διά του οποίου είχε προσδιορίσει ταρίφα, τα 500 χιλιάρικα, στα προς εαυτόν δωράκια. Εικάζουμε πάντως πώς θα αντικρούσει ο κ. Τζανακόπουλος τα γραφόμενα για μισθούς διευθυντών υπουργείων ύψους 8.315 ευρώ. Πρώτον, δεν είναι δα και δέκα χιλιάρικα. Και δεύτερον, είναι μεικτά.
Αν ήταν πεπεισμένος ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, τότε θα μπορούσε ίσως να πείσει και άλλους. Μάλλον δεν ήταν όμως. Γι’ αυτό και αναγκάστηκε να προσφύγει στην αριθμητική σοφιστική. Ετσι νομίζω εξηγείται η επιμονή του στο μικρό υποτίθεται μέγεθος των 27.000 ευρώ, παρότι δεν μπορεί παρά να κατανοεί ότι τα 27 χιλιάρικα δεν παύουν να είναι πολλά, μάλιστα σε τέτοια εποχή, επειδή είναι λιγότερα από τα εκατό. Ετσι εξηγείται και η επιμονή του στα «μεικτά» ποσά, που όντας μικρότερα από τα καθαρά, υποτίθεται και πάλι ότι μετριάζουν το κακό ή έστω αμβλύνουν τις εντυπώσεις. Το ίδιο αριθμητικό δικαιολογητικό χρησιμοποίησε άλλωστε και όταν κλήθηκε να απαντήσει για «τα golden boys του ΟΔΔΗΧ». «Είναι μόνο ένα» είπε, σχετικοποιώντας και πάλι το ηθικό πρόβλημα.
Μπορεί να μην είναι ακριβώς ίδιες οι περιστάσεις, ωστόσο δικαιολογίες αυτού του τύπου φέρνουν ακαριαία στη μνήμη το δόγμα του Ανδρέα Παπανδρέου, διά του οποίου είχε προσδιορίσει ταρίφα, τα 500 χιλιάρικα, στα προς εαυτόν δωράκια. Εικάζουμε πάντως πώς θα αντικρούσει ο κ. Τζανακόπουλος τα γραφόμενα για μισθούς διευθυντών υπουργείων ύψους 8.315 ευρώ. Πρώτον, δεν είναι δα και δέκα χιλιάρικα. Και δεύτερον, είναι μεικτά.
Comments