Η κοινωνία υποφέρει, ο πρωθυπουργός προεδρεύει...

http://www.tovima.gr/

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  05:00

Share2

emailεκτύπωση  

Κάθε μέρα που περνά οι παρενέργειες της κρίσης στο κοινωνικό σύνολο γίνονται όλο και πιο αισθητές. Η ανέχεια,η απογοήτευση, η διάψευση των ελπίδων συνοδεύουν τη δύσκολη καθημερινότητα των πολιτών δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κλίμα .

Μερικά γεγονότα της χθεσινής μέρας, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, αποτυπώνουν με ακρίβεια αυτό κλίμα έντασης και μιζέριας.

Τα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων στη ΔΕΗ ξεπέρασαν τα 2,6 δίς, από 1,7 δις, στο τέλος του 2015, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό οικονομικό κλίμα στη μεγαλύτερη ελληνική δημόσια επιχείρηση. Ήδη όπως ανακοίνωσε η διοίκηση της αναζητεί συμβούλους για τη διαχείριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς οι πολιτικές των δόσεων και των διευκολύνσεων έχουν φτάσει στα όρια τους. Τι θα σημαίνει αυτή εξέλιξη για τους καταναλωτές,θα το δούμε στο εγγύς μέλλον...

Μια αγανακτισμένη γυναίκα περίμενε τον κ.Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη για να του εκφράσει την οργή της, ζητώντας του να απαντήσει αν μπορεί να ζήσει με 400 ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ περίπου 600.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μέσο μικτό μισθό 393 ευρώ! Κι αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο αυτούς που έχουν κάποιας μορφής ασφάλιση,γιατί υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άλλοι με ανάλογο μισθό χωρίς ασφάλιση...

Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι παίρνουν επίσης μέρος ή και το σύνολο των όποιων γλίσχρων αποδοχών τους σε κουπόνια για σούπερ μάρκετ...

Μια κοινωνία μιζέριας, με όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα να οδηγούνται στη φτωχοποίηση. Η πάλαι ποτέ ανθηρή μεσαία τάξη, που αποτελούσε τον κορμό της κοινωνίας,τείνει σχεδόν να εξαφανιστεί.

Κι όμως μπροστά σε αυτό το σκηνικό η κυβέρνηση, αντί να τρέχει να κλείσει την αξιολόγηση μήπως και δημιουργηθούν επιτέλους συνθήκες σταθερότητας στη χώρα, συντηρεί την αβεβαιότητα, επιμένοντας στις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσε. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του αντί να αντιληφθούν ότι και οι ίδιοι είναι πλέον μέρος της κρίσης,προσπαθούν με τεχνάσματα και μικροπολιτικές να συντηρούν τις φρούδες ελπίδες που επί χρόνια προπαγάνδιζαν.

Με ευχολόγια όμως δεν έρχεται η ανάπτυξη. Ούτε βέβαια με ιδεοληψίες ή με την πιστή αναπαραγωγή των χειρότερων παθογενειών του παρελθόντος. Όσο κι αν ελέγξουν τα μέσα ενημέρωσης, όσο κι αν προσπαθούν να διαστρέψουν την πραγματικότητα με τα διάφορα κυβερνητικά φερέφωνα,το ζόφο που βασιλεύει στην κοινωνία θα τον βρουν μπροστά τους, αργά ή γρήγορα...