επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Ομόφωνο «πόρισμα» από τους πολίτες... Του Στάμου Ζούλα Οσο γρηγορότερα βγει από την πολιτική επικαιρότητα η λίστα Λαγκάρντ τόσο το καλύτερο για όλα τα πολιτικά μας κόμματα. Η συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής προκάλεσε στην κοινή γνώμη αλγεινή εντύπωση, σε σημείο που να καθίσταται ιλαροτραγική η προσπάθεια των αντιπαρατιθεμένων να καταμετρούν ανύπαρκτα πολιτικά οφέλη και να καταλογίζουν δήθεν ζημίες στους αντιπάλους τους. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο ψύχραιμος πολίτης ουδεμία σχέση έχει με τους κομματικούς υπολογισμούς «περί νικητών και ηττημένων». Η «άρρηκτη συνοχή» της τρικομματικής κυβέρνησης στην ψηφοφορία είχε μέγα τίμημα τη συστράτευση Ν.Δ. και ΔΗΜΑΡ με τον κ. Ευ. Βενιζέλο, του οποίου η πολιτική ευθύνη για τη «διαχείριση» της λίστας είναι αδιαμφισβήτητη και τεράστια. Από την πλευρά τους τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με μερική εξαίρεση το ΚΚΕ, επεδίωξαν απροκάλυπτα να μεταβάλουν τη Βουλή σε λαϊκό δικαστήριο, για την καταδίκη όλων(!) των πολιτικών τους αντιπάλων, με προφανή στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Τούτο όχι μόνο λειτούργησε συσπειρωτικά για τα τρία κυβερνώντα κόμματα, αλλά κατά κάποιον τρόπο αιτιολόγησε και τη συμπαράταξη Σαμαρά και Κουβέλη με τον κ. Βενιζέλο, αφού η πλειονότητα των πολιτών αντιτίθεται στην πρόωρη πτώση της σημερινής κυβέρνησης. Συνεπώς, η «συζήτηση» διεξήχθη ερήμην της κρίσης και της διαμορφωμένης γνώμης των πολιτών. Χαρακτηριστικό είναι ότι το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της παραπομπής (εκτός του κ. Παπακωνσταντίνου) και των κ. Βενιζέλου, Παπανδρέου και Παπαδήμου ήταν πως η συμπερίληψη των τριών απέβλεπε, απλώς, «στη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών) και όχι σε ποινικό καταλογισμό. Ωσάν το σύνολο των Ελλήνων να έχουμε υποστεί ολική αμνησία. Δηλαδή, να μην ενθυμούμεθα πού κατέληξαν τα «πορίσματα» της περίπου εικοσάδας(!) των προανακριτικών ή εξεταστικών επιτροπών, που συγκροτήθηκαν κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης. Ωσάν να έχουμε απωθήσει στα άδυτα του υποσυνειδήτου το γεγονός ότι όλες κατέληξαν σε δύο, τρία, τέσσερα ή και περισσότερα αντικρουόμενα «πορίσματα». Ωσάν να αγνοούμε παντελώς το ότι οι «προανακριτές» λειτούργησαν και «έκριναν» αμιγώς με κομματική σκοπιμότητα. Το ότι, τέλος, αποδεδειγμένα απέβλεπαν στην αθώωση ενόχων και στην ενοχοποίηση ή τη σπίλωση αθώων. Με τα δεδομένα αυτά η εντύπωση της κοινής γνώμης από τη συζήτηση ήταν καταδικαστική για όλους. Επομένως, όλα τα κόμματα έχουν συμφέρον να γυρίσουν, από σήμερα κιόλας, σελίδα. Αλίμονο για όλους αν η πολιτική αντιπαράθεση εξακολουθήσει να είναι επικεντρωμένη σε διαρροές, εικασίες και αλληλοκατηγορίες κατά την τουλάχιστον δίμηνη διερεύνηση των ποινικών ευθυνών του κ. Παπακωνσταντίνου. Οι διαμαχόμενοι θα έχουν αποδείξει πως κάθε άλλο παρά έχουν απαλλαγεί από το φαύλο και νοσηρό πολιτικό παρελθόν, που τους βαρύνει. Πως αδυνατούν να διαχειρισθούν τα μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα της χώρας, καταφεύγοντας σε αποπροσανατολιστικές συγκρούσεις, με αμιγώς κομματικές και ευτελείς σκοπιμότητες. Ομως, με την εμπειρία που έχουν αποκομίσει οι πολίτες, στην περίπτωση αυτή να είναι βέβαιοι πως θα υπάρξει ένα ομόφωνο και τελεσίδικα καταδικαστικό πόρισμα. Δεν θα προέρχεται δε από την προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής, ούτε θα αφορά μόνον τον κ. Παπακωνσταντίνου.           kathimerini