επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Κοινοβουλευτικός ευτελισμός

Του Κώστα Ιορδανίδη

Εάν η κατάσταση της χώρας δεν ήταν όντως απελπιστική, θα όφειλε να εξαφανισθεί από σκηνής η πολιτική ηγεσία της. Ουδέποτε πολιτικοί άνδρες επέτυχαν να αυτοεξευτελισθούν με τρόπο τόσο οικτρό, όπως συνέβη κατά τη συνεδρίαση της Βουλής, την περασμένη Πέμπτη, για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής προς διερεύνηση ενδεχομένων ποινικών ευθυνών σχετιζομένων με την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ». Κατόπιν συνεννοήσεως με τον πρωθυπουργό και πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ακύρωσε τη συμφωνία της συμπολιτεύσεως και απεδέχθη να στηθούν τέσσερις κάλπες, όπως υποστήριζε η αντιπολίτευση. Ο μικρότερος εταίρος της κυβερνήσεως συνεργασίας κ. Φώτης Κουβέλης ουδέν πληροφορήθηκε. Αντιμετωπίσθηκε ως «ο ηλίθιος της οικογένειας», για να θυμηθεί κανείς τον Ζαν Πωλ Σαρτρ που είχε γαλουχήσει στη δεκαετία του '60 τους διανοούμενους της Αριστεράς. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που περιφέρονταν στα ΜΜΕ υπερασπιζόμενοι τις αρχικές επιλογές της κυβερνήσεως συνεργασίας, ουδέν εγνώριζαν -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- περί του ιδιοφυούς ελιγμού των ηγετών τους και αντιμετωπίσθηκαν περίπου ως ανδρείκελα, για να θυμηθεί κανείς τους ρητορικούς αφορισμούς του Γεωργίου Παπανδρέου. Τακτικισμοί και μικροσκοπιμότητες, παρασκηνιακές μικρότητες κυριάρχησαν στην πρώτη φάση και στη συνέχεια μία ευτελής αντιπαράθεση, που εκινείτο στο επίπεδο της πολιτικής βαρβαρότητος, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, με τη συμβολή των ηγετών και εκπρόσωπων της Χρυσής Αυγής και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Καθ' όσον αφορά στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά, παρακολούθησε τα δρώμενα από απόσταση ασφαλείας. Προφανώς οι σύμβουλοί του έκριναν ότι δεν έπρεπε να ευτελισθεί ασχολούμενος με θέματα που δεν άπτονται των υψίστων συμφερόντων της χώρας. Αντιλαμβανόμεθα, αλλά δεν συμπάσχουμε με το δράμα του κ. Βενιζέλου, που βλέπει την επιρροή του ΠΑΣΟΚ να συρρικνώνεται δραματικά επί της αρχηγίας του. Παρέλαβε ένα κόμμα που έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και τείνει να εξαφανισθεί. Κάπως έτσι αισθάνονταν ο Γεώργιος Μαύρος και ο Ιωάννης Ζίγδης όταν έβλεπαν τους ψηφοφόρους του Κέντρου να κατευθύνονται προς το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου σταδιακώς από το 1974 και εξής. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς κόμμα ανατροπής. Αυτήν την τάση υπηρετεί με υπεροψία και αυθάδεια. Διέρχεται φάση μεταλλάξεως τους τελευταίους μήνες, αλλά με αυτόν τον τρόπο συμπεριφέρθηκε και το ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου. Πλανάται, ωστόσο, ο κ. Βενιζέλος και η Ν. Δ. εάν πιστεύουν ότι θα ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ιδιόμορφου αυτού κόμματος στο εκλογικό σώμα, διά μετωπικών επιθέσεων ή τακτικισμών νηπιακής εμπνεύσεως, που αρμόζουν σε πληρεξουσίους βουλευτές της επαρχίας. Από την υπογραφή της νέας συμβάσεως δανειοδοτήσεως της χώρας, η κυβέρνηση διαχειρίζεται απλώς τις προσδοκίες των πολιτών. Το έπραξε με σχετική επιτυχία. Αλλά εάν για μία φορά ακόμη οι στόχοι του προγράμματος δεν επιτευχθούν, εάν επιβληθούν νέες περικοπές σε μισθωτούς και συνταξιούχους και πρόσθετη φορολογία, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκτιναχθεί στην εξουσία, με ευθύνη των ασκούντων την εξουσία σήμερα.                     kathimerini