Ζητούνται χρήσιμοι για καίριες θέσεις

Tου Αλεξη Παπαχελα
Διανύουμε μια περίοδο συγκρατημένης αισιοδοξίας στη χώρα. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας ή της δραχμής μοιάζει να έχει φύγει. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως τα περιθώρια για «μια άλλη πολιτική» είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Το ένστικτο της επιβίωσης του καθενός έχει υπερκεράσει τον θυμό, τουλάχιστον για την ώρα.
Την ίδια στιγμή έχουν και οι έξω κάθε λόγο να συντηρούν το κλίμα αισιοδοξίας. Οι Γερμανοί, γιατί η καγκελάριος Μέρκελ θα ήθελε πολύ να πουλήσει το φθινόπωρο την Ελλάδα σαν μια «success story», μια πραγματική επιτυχία. Το ΔΝΤ γιατί η ηγεσία του έχει στριμωχτεί πολύ από εκείνους που πιστεύουν ότι ήταν πολύ «χαλαρό» έναντι της Ελλάδος, στην οποία έδωσε πολύ περισσότερα χρήματα απ’ όσα έπρεπε.
Το ζήτημα είναι αν αυτή η πρόσκαιρη αισιοδοξία μπορεί να μεταφρασθεί σε κάτι απτό και ορατό για τον μέσο πολίτη. Η κυβέρνηση χρειάζεται γρήγορες επιτυχίες, τα δικά της «success stories» στην ανάπτυξη, τις αποκρατικοποιήσεις, την πάταξη της φοροδιαφυγής. Ο πρωθυπουργός ασκεί πραγματικό μικρομάνατζμεντ: τηλεφωνεί ο ίδιος σε γ.γ. αργά το βράδυ, συγκαλεί συσκέψεις, βλέπει επενδυτές, βρίσκεται σε συνεχή και άμεση επαφή με σημαντικούς ξένους αξιωματούχους που χειρίζονται τα ελληνικά θέματα. Αυτό το μοντέλο διοίκησης λειτουργεί στο ιδιότυπο ελληνικό περιβάλλον σε συνθήκες κρίσης. Χρειάζονται όμως πολύ περισσότεροι άνθρωποι και μηχανισμοί για να πάει μπροστά η χώρα. Τώρα είναι η ώρα να βρεθούν χρήσιμοι και αποφασισμένοι άνθρωποι για καίριες θέσεις. Εχουμε μπροστά μας 3-4 μήνες για να γίνουν σημαντικά πράγματα που θα βοηθήσουν τον τόπο, θα τονώσουν οριστικά την αξιοπιστία μας έξω και θα βάλουν την οικονομία σε νέα τροχιά. Αυτήν τη δουλειά δεν μπορούν να την κάνουν κομματικά ρετάλια, κουρασμένοι πολιτικοί ή φοβισμένοι άνθρωποι. Θα μου πείτε «άντε βρες τους εσύ άμα είναι τόσο εύκολο». Δεν λέω πως είναι εύκολο. Λέω απλώς πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν δεν αλλάξει μυαλά το πολιτικό σύστημα, η αισιοδοξία θα εξανεμισθεί σε λίγους μήνες και θα ξαναβρεθούμε στο χείλος του γκρεμού.
Θα ήταν όμως πολύ καλό, για την πατρίδα στο κάτω κάτω της γραφής, αν και ο κ. Τσίπρας έδειχνε έμπρακτα ότι θέλει τη σταθεροποίηση της χώρας. Οι ξένοι συνομιλητές του περιμένουν δικαιολογημένα με μεγάλο ενδιαφέρον τις πρώτες κινήσεις και δηλώσεις του μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα. Προφανώς δεν περιμένουν ότι θα συμπεριφερθεί ως το τέταρτο κόμμα της συγκυβέρνησης... Ελπίζουν, όμως, ότι θα βοηθήσει με τη στάση του να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στη χώρα για τους επόμενους κρίσιμους μήνες. Και αυτό πρέπει να το ευχόμαστε όλοι, πέρα από το τι θέλουν και τι όχι οι ξένοι, γιατί οι συγκρούσεις, οι ακρότητες και ο διχασμός ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό στη σύγχρονη Iστορία μας.

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc