Οικονομία

Ελπίδες και φόβοι για την Ένωση Κεφαλαιαγορών

Το νέο εγχείρημα θα βελτιώσει την πρόσβαση επιχειρήσεων και νοικοκυριών σε κεφάλαια, εκτιμά ο Γκ. Βολφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Μπρούγκελ, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν θα λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας.

Μετά τη νομισματική και την τραπεζική η ΕΕ προωθεί τώρα και την Ένωση Κεφαλαιαγορών. Το νέο φιλόδοξο εγχείρημα, που δρομολογήθηκε και στο τελευταίο συμβούλιο των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στη Ρίγα της Λετονίας, αποσκοπεί στην κατάργηση των φραγμών που εμποδίζουν τις διασυνοριακές επενδύσεις στην ΕΕ και δεν επιτρέπουν την πρόσβαση των επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση.

Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην DW, ο Γκούντραμ Βολφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Μπρούγκελ των Βρυξελλών, «το ζητούμενο στην Ένωση Κεφαλαιαγορών είναι η βελτίωση και σταθεροποίηση της κίνησης κεφαλαίων και η καλύτερη πρόσβαση σε κεφάλαια κυρίως για επιχειρήσεις αλλά και για νοικοκυριά. Ο πολίτης επιδιώκεται να έχει καλύτερες δυνατότητες αποταμίευσης. Με αυτόν τον τρόπο αναμένεται να ενισχυθεί η σταθερότητα όχι μόνο της νομισματικής ένωσης αλλά ολόκληρης της ΕΕ. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος του πρότζεκτ. Γι' αυτό απαιτείται βεβαίως λήψη διάφορων μέτρων».

Η Ένωση Κεφαλαιαγορών αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019. Πρόκειται επομένως για ένα μακροπρόθεσμο εγχείρημα. Σύμφωνα με τον Γκούντραμ Βολφ, βραχυπρόθεσμος στόχος είναι η βελτίωση των όρων διαφάνειας στις χρηματαγορές, ένα στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την εύρυθμη λειτουργία τους, υπογράμμισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μπρούγκελ. Στην ατζέντα των μεσοπρόθεσμων στόχων βρίσκονται σύμφωνα με το γερμανό οικονομολόγο διαρθρωτικές παρεμβάσεις σε διάφορα πεδία, όπως αυτά της χρηματοοικονομικής σταθερότητας, της διαδικασίας πτώχευσης και της φορολογικής πολιτικής.

Η Ένωση Κεφαλαιαγορών δεν θα λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας

Ο Γκούντραμ Βολφ εκτιμά ότι η Ένωση Κεφαλαιαγορών θα συμβάλει στην καλύτερη θωράκιση της ΕΕ απέναντι σε ενδεχόμενη νέα χρηματοοικονομική κρίση

Ο Γκούντραμ Βολφ εκτιμά ότι η Ένωση Κεφαλαιαγορών θα συμβάλει στην καλύτερη θωράκιση της ΕΕ απέναντι σε ενδεχόμενη νέα χρηματοοικονομική κρίση; αντίστοιχη της τελευταίας που ξέσπασε το 2008. Ωστόσο, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα μπορούσε να μην έχει επικριτές. Ένας από τους κυριότερους φόβους που εκφράζονται είναι ότι στο τέλος οι χρηματαγορές θα γίνουν ακόμη ισχυρότερες και με μεγαλύτερη επιρροή από αυτήν που διαθέτουν σήμερα.

Όπως υπογράμμισε ο Γκούντραμ Βολφ, «ένα από τα προβλήματα είναι βεβαίως ότι όσο μεγαλύτερη είναι η χρηματοοικονομική εναρμόνιση διασυνοριακά, τόσο πιο πιθανό είναι να υπάρξει οικονομική αστάθεια, δηλαδή κρίσεις που μεταδίδονται από τη μία χώρα στην άλλη. Αν εναρμονίσει κανείς περισσότερο τις χρηματαγορές, πρέπει ταυτόχρονα να ενισχύσει το κανονιστικό πλαίσιο, την εποπτεία, έτσι ώστε η εναρμόνιση να μην οδηγήσει σε νέες κρίσεις».

Η Ένωση Κεφαλαιαγορών συνιστά ελπίδα ότι θα βελτιωθούν οι δυνατότητες δανεισμού των επιχειρήσεων, ειδικά στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Πάντως, ο Γκούντραμ Βολφ μετριάζει τις προσδοκίες. Όπως υπογράμμισε, «δεν θα πρέπει να ονειρεύεται κανείς ότι η Ένωση Κεφαλαιαγορών θα λύσει με κάποιον τρόπο τα προβλήματα στην Ελλάδα ή σε άλλες νότιες χώρες. Πρόκειται πραγματικά για ένα μακροπρόθεσμο έργο. Βραχυπρόθεσμα πρέπει να θέσουμε υπό έλεγχο τα προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα και στο πεδίο του κρατικού χρέους. Όλα αυτά τα ζητήματα δεν μπορεί βεβαίως να τα επιλύσει η Ένωση Κεφαλαιαγορών».

Bernd Riegert / Άρης Καλτιριμτζής