Φορολογική «ανυποταξία»
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣΦορολογική «ανυποταξία»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στα δεξιά της οθόνης του υπολογιστή, με ανοιχτή μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα, το τιτλάκι διαφήμιζε έναν επιπλέον θρίαμβο των φορολογικώς ανυπότακτων: «Πήγε το ΣΔΟΕ σε μαγαζί στην Πάτρα και τους κλείδωσαν μέσα». Στα αριστερά ο τίτλος της είδησης, «Αν ήμουν Ελληνας θα έκλεβα την εφορία κάθε μέρα», σε έπειθε πως αν τη διάβαζες, θα έβρισκες μια πειστική ιδεολογική εξήγηση της φορολογικής ανυποταξίας. Θα την απομνημόνευες και ίσως την ανακοίνωνες και σε όσους φίλους και γνωστούς επιμένουν να συγκαταλέγονται στα κορόιδα.
Με τη σειρά, λοιπόν. Στην Πάτρα δύο υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, κάνοντας τη δουλειά τους ως ο νόμος ορίζει, μπήκαν σε κατάστημα ρούχων για να βεβαιώσουν μια παράβαση: Οι ιδιοκτήτες δεν είχαν κόψει απόδειξη σε μια πελάτισσα. Ισως της έκαναν κάποια έκπτωση, όπως συνηθίζεται, έπειτα από μια μικρή διάλεξη για το φορομπηχτικό σύστημα, όπως επίσης συνηθίζεται, και την έπεισαν. Αν μάλιστα είχαν προλάβει να ρίξουν μια ματιά στα φρέσκα «πόθεν έσχες» των πολιτικών, θα είχαν παραπάνω βέλη στη φαρέτρα τους: «Δεν είδατε; Ο άλλος δήλωσε έσοδα 349,20 ευρώ για δύο χρόνια, 2014 και 2015. Μα πώς ζει; Γυρνάει από συσσίτιο σε συσσίτιο μεταμφιεσμένος;». Ηδη τσαντισμένοι λοιπόν, είδαν τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ σαν αναίσχυντους εισβολείς και τους αντιμετώπισαν όπως οι πρόγονοί μας τους ανελέητους φοροσυλλέκτες των Τούρκων: ηρωικά. Τους κλείδωσαν μέσα στο μαγαζί, να βάλουν μυαλό. Το γεγονός ότι οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ ήταν γυναίκες ίσως έπαιξε τον ρόλο του. Ας θυμηθούμε, πάντως, πόσους άντρες του ΣΔΟΕ έχουν πάρει στο κυνήγι σε πανηγύρια των ορέων και σε νησιά. Ιδιαίτερα ας θυμηθούμε τη μάχη της Υδρας, όταν αρκετοί πολιτικοί είχαν υπερασπίσει το δικαίωμα της «τοπικής κοινωνίας», δηλαδή κάποιων μαγαζατόρων, να αντιμετωπίζει τους φοροελεγκτές με τη μέθοδο «πυξ λαξ». Ο άλλος τίτλος, για κείνον που αν ήταν Ελληνας, θα έκλεβε την εφορία κάθε μέρα, παρέπεμπε στην αποκλειστική συνέντευξη σε οικονομικού προσανατολισμού ελληνική ιστοσελίδα του «διεθνούς φήμης οικονομολόγου Arthur Laffer», που προτείνει να μετατραπεί η Ελλάδα σε φορολογικό παράδεισο τύπου Χονγκ Κονγκ. Αντιγράφω προσεχτικά: «Για τον Δρ Laffer η Ελλάδα είναι “ο άρρωστος ασθενής της Ευρώπης” και όπως τονίζει χαρακτηριστικά, “δεν υπάρχει κάτι που να προτιμά περισσότερο ένας γιατρός από έναν πολύ άρρωστο ασθενή. Γιατί τότε αποδεικνύεται αν η θεραπεία είναι σωστή”».
Και άρρωστη λοιπόν η Ελλάδα μας και ασθενής, και μάλιστα πολύ. Σα να λέμε και του θανατά και στα τελευταία της. Αλήθεια, μια συνέντευξη που προβάλλεται σαν βαρυσήμαντη, μεταφράστηκε άραγε με τον αυτόματο, όπως μεταφράζονται –σε ακατανόητα ελληνικά– οι οδηγίες χρήσεως σ’ ένα σωρό προϊόντα; Νοσηρή ασθένεια, στ’ αλήθεια, η ευκολογραφία. Απόδειξη; Τη συνέντευξη την αναπαρήγαγαν ουκ ολίγα σάιτ. Και ο «άρρωστος ασθενής» εμφανιζόταν παντού. Ουδείς σκέφτηκε να τον μισογιατρέψει.
Με τη σειρά, λοιπόν. Στην Πάτρα δύο υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, κάνοντας τη δουλειά τους ως ο νόμος ορίζει, μπήκαν σε κατάστημα ρούχων για να βεβαιώσουν μια παράβαση: Οι ιδιοκτήτες δεν είχαν κόψει απόδειξη σε μια πελάτισσα. Ισως της έκαναν κάποια έκπτωση, όπως συνηθίζεται, έπειτα από μια μικρή διάλεξη για το φορομπηχτικό σύστημα, όπως επίσης συνηθίζεται, και την έπεισαν. Αν μάλιστα είχαν προλάβει να ρίξουν μια ματιά στα φρέσκα «πόθεν έσχες» των πολιτικών, θα είχαν παραπάνω βέλη στη φαρέτρα τους: «Δεν είδατε; Ο άλλος δήλωσε έσοδα 349,20 ευρώ για δύο χρόνια, 2014 και 2015. Μα πώς ζει; Γυρνάει από συσσίτιο σε συσσίτιο μεταμφιεσμένος;». Ηδη τσαντισμένοι λοιπόν, είδαν τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ σαν αναίσχυντους εισβολείς και τους αντιμετώπισαν όπως οι πρόγονοί μας τους ανελέητους φοροσυλλέκτες των Τούρκων: ηρωικά. Τους κλείδωσαν μέσα στο μαγαζί, να βάλουν μυαλό. Το γεγονός ότι οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ ήταν γυναίκες ίσως έπαιξε τον ρόλο του. Ας θυμηθούμε, πάντως, πόσους άντρες του ΣΔΟΕ έχουν πάρει στο κυνήγι σε πανηγύρια των ορέων και σε νησιά. Ιδιαίτερα ας θυμηθούμε τη μάχη της Υδρας, όταν αρκετοί πολιτικοί είχαν υπερασπίσει το δικαίωμα της «τοπικής κοινωνίας», δηλαδή κάποιων μαγαζατόρων, να αντιμετωπίζει τους φοροελεγκτές με τη μέθοδο «πυξ λαξ». Ο άλλος τίτλος, για κείνον που αν ήταν Ελληνας, θα έκλεβε την εφορία κάθε μέρα, παρέπεμπε στην αποκλειστική συνέντευξη σε οικονομικού προσανατολισμού ελληνική ιστοσελίδα του «διεθνούς φήμης οικονομολόγου Arthur Laffer», που προτείνει να μετατραπεί η Ελλάδα σε φορολογικό παράδεισο τύπου Χονγκ Κονγκ. Αντιγράφω προσεχτικά: «Για τον Δρ Laffer η Ελλάδα είναι “ο άρρωστος ασθενής της Ευρώπης” και όπως τονίζει χαρακτηριστικά, “δεν υπάρχει κάτι που να προτιμά περισσότερο ένας γιατρός από έναν πολύ άρρωστο ασθενή. Γιατί τότε αποδεικνύεται αν η θεραπεία είναι σωστή”».
Και άρρωστη λοιπόν η Ελλάδα μας και ασθενής, και μάλιστα πολύ. Σα να λέμε και του θανατά και στα τελευταία της. Αλήθεια, μια συνέντευξη που προβάλλεται σαν βαρυσήμαντη, μεταφράστηκε άραγε με τον αυτόματο, όπως μεταφράζονται –σε ακατανόητα ελληνικά– οι οδηγίες χρήσεως σ’ ένα σωρό προϊόντα; Νοσηρή ασθένεια, στ’ αλήθεια, η ευκολογραφία. Απόδειξη; Τη συνέντευξη την αναπαρήγαγαν ουκ ολίγα σάιτ. Και ο «άρρωστος ασθενής» εμφανιζόταν παντού. Ουδείς σκέφτηκε να τον μισογιατρέψει.
Comments