πριγκίπισσα Τατιάνα η Ελλάδα είναι το νέο σπίτι

Πριγκίπισσα Τατιάνα: «Η Ελλάδα είναι το νέο μου σπίτι»

Η σύζυγος του πρίγκιπα Νικολάου μιλάει στο BHMAgazino για το πολυπολιτισμικό της background και για τη σχέση της με την Ελλάδα
Πριγκίπισσα Τατιάνα: «Η Ελλάδα είναι το νέο μου σπίτι»
Share4
εκτύπωση  
 
Η Τατιάνα Μπλάτνικ σε παιδική ηλικία, σε οικογενειακές διακοπές στην Ελλάδα. «Πήγαμε σε διάφορα νησιά των Κυκλάδων. Εκείνο που θυμάμαι πιο έντονα είναι οι μέλισσες και το θαυμάσιο μέλι» περιγράφει.
Σε ορειβατική εξόρμηση στο Μαλιμπού. Με τις ΗΠΑ έχει ιδιαίτερες σχέσεις καθότι έχει σπουδάσει Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον.
Μεγάλωσε στο Γκστάαντ, όπου εξοικειώθηκε τόσο με το σκι όσο και με το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Ελβετίας.
Με τη γερμανικής καταγωγής μητέρα της, Μαρί-Μπλανς Μπρίλεμπουργκ.
Στην κουζίνα της, την εποχή που έμενε στο Λονδίνο. «Η μαγειρική είναι για μένα μια μορφή θεραπείας» σχολιάζει.
Με τον πρίγκιπα Νικόλαο γνωρίστηκαν το 2001 και έκτοτε έχουν ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Στον γάμο της με τον πρίγκιπα Νικόλαο στις 25 Αυγούστου 2010, στις Σπέτσες.
 
8  φωτογραφίες

Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος

Οι πριγκίπισσες δεν ζουν μόνο στα παραμύθια. Η Τατιάνα Μπλάτνικ, η όμορφη σύζυγος του πρίγκιπα Νικολάου, κυκλοφορεί αθόρυβα και αναπτύσσει μια σημαντική φιλανθρωπική, αλλά και φιλελληνική δράση. Μόλις τρία χρόνια εγκατεστημένη μόνιμα στην Αθήνα, στο Καστρί, και έχει ήδη ασχοληθεί με μια σειρά από ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες. Η αφορμή, όμως, για να συναντηθούμε ήταν η έκδοση στα ελληνικά του βιβλίου το οποίο έχει συνεπιμεληθεί, «Γεύσεις Ελλάδας - Συνταγές & Αναμνήσεις».

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για τη δεκαετία του '80. «Ημουν πραγματικά πολύ μικρή τη δεκαετία του '80!».

Γεννηθήκατε στις 27 Αυγούστου 1980. «Στο Καράκας της Βενεζουέλας».

Ποιες είναι οι πρώτες αναμνήσεις σας; «Εχω αμυδρές αναμνήσεις από τη Βενεζουέλα. Ημουν παιδί όταν μετακομίσαμε στην Ελβετία, στις Αλπεις».

Σε ποια πόλη; «Στο Γκστάαντ. Εκεί μεγάλωσα. Πήγα σε ένα διεθνές σχολείο, στο Σάανεν, κοντά στο Γκστάαντ».

Ηταν αυστηρή η εκπαίδευση; «Οχι ιδιαίτερα. Ηταν ένα αμερικανικό σχολείο. Εμαθα αγγλικά πολύ γρήγορα. Κάναμε πολλά σπορ. Μετά πήγα σε ένα αγγλικό γυμνάσιο, το boarding school Aiglon College, σε υψόμετρο 1.250 μέτρα, ψηλά στις Αλπεις, κοντά στο χωριό Chesières, που φυσικά ήταν πιο αυστηρό».

Μεγαλώσατε με τη μητέρα σας; «Ναι. Eχασα τον πατέρα μου (σ.σ.: τον σλοβένο επιχειρηματία Λάντισλαβ Μπλάτνικ) όταν ήμουν επτά ετών».

Η μητέρα σας ονομάζεται Μαρί-Μπλανς Μπρίλεμπουργκ και έχει γερμανική καταγωγή. Η γιαγιά σας από την πλευρά της μητέρας σας είναι η κόμισσα Ελίνκα φον Αϊνζιντελ, η οποία κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια της περιοχής της Εσσης, που συνδέεται με τον βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκο Ε΄. Εκτός από τον τίτλο της πριγκίπισσας της Ελλάδας και της Δανίας λόγω του γάμου σας με τον Νικόλαο, ο οποίος φέρει τον τίτλο πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας, έχετε από μόνη σας μια αριστοκρατική καταγωγή. Μεγαλώσατε με την αίσθηση ότι είστε προνομιούχος; «Ούτε ανατράφηκα με την ιδέα ότι ξεχωρίζω από τους άλλους ούτε ένιωσα ποτέ έτσι. Αντίθετα, επειδή μεγάλωσα στην πολυπολιτισμική κοινωνία της Ελβετίας, έμαθα να εκτιμώ τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα που μας χαρακτηρίζουν όλους. Είχα την τύχη να ταξιδεύω πολύ και έτσι γνώρισα πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους από πολύ μικρή ηλικία».

Εχετε αδέλφια; «Εχω έναν αδελφό. Εχω και άλλα τρία ετεροθαλή αδέλφια. Ολοι μαζί είμαστε πέντε. Ο καθένας ζει σε άλλο μέρος στον κόσμο, άλλος στην Αγγλία, άλλος στην Αμερική».

Διατηρείτε επαφή με όλα τα αδέλφια σας; «Πάντοτε διατηρούσα στενή σχέση με όλα τα αδέλφια μου. Ξέρετε, ένα από τα στοιχεία της ελληνικής κουλτούρας που έχω εκτιμήσει και υιοθετήσει είναι η αίσθηση της οικογένειας. Το πόσο δεμένη είναι. Επηρεασμένη από αυτό, μάλιστα, πρότεινα στη μητέρα μου να συναντηθούμε όλοι μαζί στην Ελλάδα το καλοκαίρι που μας πέρασε. Κι έτσι έγινε. Περάσαμε δύο υπέροχες εβδομάδες στην Αντίπαρο. Είναι η πρώτη φορά που κάναμε κάτι τέτοιο από τότε που ήμασταν παιδιά».

Ποια πεδία γνώσης σάς ενδιέφεραν πιο πολύ στο πανεπιστήμιο; «Φοίτησα στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον. Μου άρεσαν ιδιαίτερα η κοινωνιολογία και το θέατρο. Εχω παίξει, μάλιστα, σε αρκετές παραστάσεις στο γυμνάσιο».

Πείτε μου έναν ρόλο σας. «Επαιξα τον ρόλο της Γκουέντολιν στο έργο "Η σημασία τού να είναι κανείς σοβαρός" του Οσκαρ Ουάιλντ. Μου αρέσουν πολύ τα έργα του Ουάιλντ».

Παρακολουθείτε θεατρικές παραστάσεις στην Αθήνα; «Οχι, λόγω της γλώσσας».

Μαθαίνετε, όμως, ελληνικά. «Μαθαίνω, ναι, διαρκώς. Γίνομαι όλο και καλύτερη στα ελληνικά. Αλλά θα συμφωνήσετε πως είναι μια δύσκολη γλώσσα!».

Σας αρέσει η Ελλάδα; «Εχω ερωτευτεί την Ελλάδα».

Ηρθατε στην Ελλάδα το 2013 όταν πολλοί Ελληνες αποφάσιζαν να φύγουν. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση; «Για τον Νικόλαο, ήταν όνειρο ζωής να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Οσο για εμένα, ύστερα από δέκα χρόνια παραμονής στο Λονδίνο, ήμουν έτοιμη για μια αλλαγή».

Πότε γνωρίσατε τον πρίγκιπα Νικόλαο; «Το 2001».

Ηταν έρωτας με την πρώτη ματιά; «Ναι, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά υπήρξε και μια μακρά περίοδος φλερτ. Ηταν πάρα πολύ ευγενικός μαζί μου. Με προσέγγισε με πολύ ρομαντικό τρόπο. Τότε ήμουν ακόμη στην Ουάσιγκτον. Ο Νικόλαος ζούσε στο Λονδίνο. Στέλναμε επιστολές ο ένας στον άλλον. Μάλλον δεν είχαμε εξοικειωθεί ακόμη με τα e-mail!».

Πότε μετακομίσατε κι εσείς στο Λονδίνο; «Το 2003. Είχα μείνει τεσσεράμισι χρόνια στην Ουάσιγκτον. Ο αδελφός μου μένει ακόμη εκεί με την οικογένειά του».

Στο Λονδίνο συνεργαστήκατε με τη σχεδιάστρια μόδας Νταϊάν φον Φίρστενμπεργκ. «Ναι, στο Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Διοργάνωσης Εκδηλώσεων της εταιρείας».

Περιγράψτε μου την Νταϊάν φον Φίρστενμπεργκ. Είναι μια διεθνής προσωπικότητα. Το «Time» τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο για το 2015. «Την αγαπώ πολύ. Είναι μέντορας για εμένα. Είναι μια γυναίκα που εμπνέει και εμψυχώνει τους γύρω της. Μου έμαθε πολλά για τη ζωή και τη δουλειά. Μου έμαθε πολλά για το πώς να νιώθω δυνατή ως γυναίκα. Δούλεψα έξι χρόνια μαζί της και είμαι ευγνώμων».

Πότε τη γνωρίσατε; «Την ξέρω εδώ και πολλά χρόνια. Οι ζωές μας έχουν διασταυρωθεί πολλές φορές. Στα 18 της είχε σχέση με τον πατέρα μου. Με ορισμένους ανθρώπους η ζωή πότε σε απομακρύνει και πότε σε φέρνει ξανά κοντά. Είναι μια θαυμάσια γυναίκα».

Διατηρείτε επαφή; «Βεβαίως. Εχει συμβάλει στο βιβλίο "A Τaste of Greece" ("Γεύσεις Ελλάδας - Συνταγές & Αναμνήσεις"). Αγαπά πολύ το ελληνικό φαγητό, τον ελληνικό πολιτισμό και το ελληνικό φως. Μιλάει πολύ για το ελληνικό φως. Επισκέπτεται συχνά τα νησιά, γνωρίζει τη μυθολογία, τη συναρπάζει η χώρα. Στο βιβλίο έχει συμπεριλάβει δύο ελληνικές συνταγές που της αρέσουν, αρνί φούρνου σκορδάτο με λεμονάτες πατάτες και χταπόδι στη σχάρα».

Είχατε επισκεφθεί την Ελλάδα προτού γνωρίσετε τον Νικόλαο; «Ναι, όταν ήμουν παιδί, το 1986, με την οικογένειά μου. Πήγαμε σε διάφορα νησιά των Κυκλάδων. Εκείνο που θυμάμαι πιο έντονα είναι οι μέλισσες και το θαυμάσιο μέλι».

Και πότε ήρθατε ξανά από τότε; «Το 2003, τότε επέστρεψα στην Ελλάδα μαζί με τον Νικόλαο. Ηταν ένα ταξίδι ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά. Ο Νικόλαος ήθελε να δει όσο περισσότερα μέρη γινόταν από την Ελλάδα. Να ρουφήξει εικόνες. Πήγαμε στη Φολέγανδρο, καθώς και σε άλλα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Περάσαμε μια εβδομάδα στη Μάνη. Επισκεφθήκαμε την ηπειρωτική Ελλάδα, μείναμε στη Θεσσαλονίκη. Ετσι άρχισα να γνωρίζω την Ελλάδα μέσα από τα μάτια του. Ηταν ένα αξέχαστο ταξίδι».

Ο γάμος σας έγινε αργότερα. 
«Εγινε στις 25 Αυγούστου 2010, στις Σπέτσες».

Πολλές κυρίες από χώρες του εξωτερικού που ακολουθούν τους συζύγους τους στην Ελλάδα δεν αναπτύσσουν τα ίδια θερμά αισθήματα. Ορισμένες, μάλιστα, δεν βλέπουν την ώρα να επιστρέψουν στην Ευρώπη ή στην Αμερική. «Για εμένα είναι ένας αυθεντικός έρωτας για την Ελλάδα. Το πάθος μου είναι η μαγειρική, τα αγνά προϊόντα, ο πολιτισμός, η Ιστορία. Και αυτή η χώρα είναι ασύγκριτη σε όλους αυτούς τους τομείς. Δεν χορταίνω να την ανακαλύπτω. Ταξιδεύω μαζί με τον Νικόλαο σε όλη την Ελλάδα, σε τοποθεσίες όπου εκείνος φωτογραφίζει».

Αναφέρεστε στη γνωστή ενασχόληση του Νικολάου με την καλλιτεχνική φωτογραφία; «Βεβαίως. Πλέον ασχολείται σε επαγγελματικό επίπεδο, παράλληλα με τις άλλες δραστηριότητές του. Και έχει οργανώσει ήδη δύο εκθέσεις φωτογραφίας, τον Νοέμβριο του 2015 στους Christie's στο Λονδίνο και τον Μάρτιο του 2016 στην Ντόχα του Κατάρ. Ταξιδεύουμε συχνά για τα φωτογραφικά αυτά πρότζεκτ του Νικολάου. Φωτογραφίζει κυρίως τοπία. Αιχμαλωτίζει το φως. Ο στόχος του είναι πάντα το φως. Το ασύγκριτο φως της Ελλάδας».

Περιγράψτε μου μια τυπική σας ημέρα. «Είναι γεμάτη με πολλές υποχρεώσεις και αρχίζει πολύ νωρίς το πρωί βγάζοντας βόλτα τον Ρούμι (σ.σ.: ένα αδέσποτο σκυλάκι που βρήκαν στα σκουπίδια στην Πάτμο πριν από δύο χρόνια) μαζί με τον Νικόλαο στο βουνό της Πεντέλης, κοντά στο σπίτι μας. Είναι μια ώρα που αφιερώνουμε ο ένας στον άλλον. Από τις δέκα και μετά και έως αργά το απόγευμα, η ημέρα είναι γεμάτη συναντήσεις, πάντα με ενδιαφέροντες ανθρώπους και για ενδιαφέροντα πρότζεκτ. Και η ημέρα τελειώνει συνήθως στην κουζίνα, τον χώρο που με βοηθά να αποφορτιστώ και να ηρεμήσω. Η μαγειρική είναι για μένα μια μορφή θεραπείας».

Πώς είναι να φέρετε τον τίτλο της πριγκίπισσας; «Δεν αισθάνομαι διαφορετικά σε σχέση με πριν. Το βλέπω, όμως, ως ευκαιρία. Μια ευκαιρία να προσφέρεις. Να ενώνεις τις δυνάμεις σου με προσωπικότητες και με οργανώσεις γύρω από πρωτοβουλίες που στηρίζουν όσους έχουν περισσότερη ανάγκη μέσα στη χώρα και παράλληλα διαδίδουν διεθνώς τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της».

Στηρίζετε ορισμένες φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες. Πείτε μου για το «Μπορούμε». «Γνωρίζετε πόσες μερίδες καλού φαγητού καταλήγουν στα σκουπίδια και την ίδια ώρα πόσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη από φαγητό; Αυτή την αντίφαση επιχειρεί να αμβλύνει το "Μπορούμε". Είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2012 από την Ξένια Παπασταύρου, τον Αλέξανδρο Θεοδωρίδη και την Αλέξια Μοάτσου».

Τι κάνει ακριβώς το «Μπορούμε»; «Με ένα απλό τηλεφώνημα, ταβέρνες, αρτοποιεία, μανάβικα, οικοδεσπότες και οποιοσδήποτε διαθέτει περίσσευμα φαγητού, τροφών ή φρέσκων φρούτων και λαχανικών που δεν θα πουληθούν και δεν θα χρησιμοποιηθούν την επόμενη ημέρα, μπορούν να έρθουν σε επαφή με ένα ορφανοτροφείο, ένα γηροκομείο, ένα σχολείο με παιδιά με αναπηρία ή με μια οικογένεια που χρειάζεται βοήθεια. Εδραιώνεται η επαφή και στη συνέχεια τα δύο μέρη συνεχίζουν τη συνεργασία μόνοι τους».

Υπάρχει κάποιο μετρήσιμο αποτέλεσμα; «Μέσα από το "Μπορούμε" έχουν διανεμηθεί με αυτόν τον τρόπο πάνω από 9 εκατομμύρια γεύματα τα τελευταία πέντε χρόνια. Σκεφτείτε το. Πρόκειται για γεύματα πρώτης ποιότητας που όμως θα κατέληγαν στα σκουπίδια λόγω υπερπροσφοράς στο δίκτυο εστίασης και στο δίκτυο τροφίμων. Ενώ τελικώς στήριξαν και στηρίζουν τόσους ανθρώπους με καταπληκτικό τρόπο».

Είναι μια έξυπνη και εύστοχη πρωτοβουλία. «Ναι. Γι' αυτό και είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους. Μια άλλη πρωτοβουλία στην οποία συμμετέχω είναι το "Elpida Youth". Η Μαριάννα Γουλανδρή, η Λάουρα Λαλαούνη κι εγώ, μαζί με μια ομάδα νεαρών μελών που δουλεύουν πραγματικά ακούραστα, ιδρύσαμε ένα νέο τμήμα της "Ελπίδας", το "Elpida Youth". Εστιάζουμε στη συναισθηματική και ψυχική υγεία των παιδιών με καρκίνο, χτίζοντας πάνω στο 25ετές έργο της κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη».

Και το Yoleni's; «Πρόκειται για μια διαδικτυακή πλατφόρμα που προωθεί ελληνικά αγαθά, λάδι, βότανα, γλυκά, τυριά, σε όλον τον κόσμο και ήδη εγκαινίασε φυσικό κατάστημα στο Κολωνάκι, στην αρχή της οδού Σόλωνος. Με αφορμή το βιβλίο "Γεύσεις Ελλάδας - Συνταγές & Αναμνήσεις" δημιουργήσαμε σειρά διαφορετικών καλαθιών δώρων με ελληνικά προϊόντα και τη σφραγίδα "A Taste of Greece", που μπορούν να σταλούν οπουδήποτε στον κόσμο. Μέρος των εσόδων από τα καλάθια αυτά στηρίζουν το έργο του "Μπορούμε"».

Νομίζω ότι έχετε μία ακόμη πρωτοβουλία που έχετε ξεκινήσει... «Πράγματι, μαζί με τις δύο συνεργάτιδές μου, Χριστίνα Φιλιαγκουρίδου και Ελίνα Σμπώκου, ιδρύσαμε την TRIA ETC, μια εταιρεία η οποία αξιοποιεί τα ταλέντα, τις δεξιότητες, τις δημιουργίες τεχνιτών ανά την Ελλάδα οι οποίοι ασχολούνται με τις τέχνες με μια σύγχρονη όμως ματιά και προσέγγιση. Συνεργαζόμαστε μαζί τους καθώς και με επώνυμους σχεδιαστές, δημιουργώντας κυρίως αξεσουάρ και χρηστικά οικιακά αντικείμενα, που δεν προέρχονται από δίκτυα μαζικής παραγωγής, αλλά είναι χειροποίητα, παντρεύουν την παράδοση με το σήμερα, ενώ διηγούνται μια ιστορία για τους τόπους και τις παραδόσεις της Ελλάδας. Για εμάς, αυτές οι συνεργασίες και οι δημιουργίες είναι ένα ακόμη όχημα για να ταξιδέψουμε την Ελλάδα στο εξωτερικό».

Και έχουμε τώρα και το βιβλίο «A Τaste of Greece», που κυκλοφορεί ήδη στα αγγλικά σε όλον τον κόσμο από τις γερμανικές εκδόσεις teNeues και πρόκειται να κυκλοφορήσει άμεσα στα ελληνικά με τίτλο «Γεύσεις Ελλάδας - Συνταγές & Αναμνήσεις» από τις εκδόσεις Μίλητος. Είναι ένα βιβλίο μαγειρικής; «Είναι ένα βιβλίο μαγειρικής, πολιτισμού και προσωπικοτήτων ταυτόχρονα, το οποίο ένωσε κορυφαίες διεθνείς προσωπικότητες όπως ο ινδός μαέστρος Ζούμπιν Μέτα και Ελληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό, όπως ο πρόεδρος της 20th Century Fox, Τζιμ Γιαννόπουλος. Τους ζητήσαμε να μας πουν τι σημαίνει η Ελλάδα για αυτούς, ποιες είναι οι αγαπημένες τους αναμνήσεις από τη χώρα και ποιες οι αγαπημένες τους συνταγές. Το κοινό ανάμεσά τους είναι πως όλοι μοιράζονται την ίδια λατρεία για την Ελλάδα».

Δύσκολη δουλειά. Και συλλεκτικό βιβλίο. Πέραν από ένα ιδιαίτερο βιβλίο μαγειρικής. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι φωτογραφίες των φαγητών, από τον Αντώνιο Μητσόπουλο, αλλά και οι φωτογραφίες των ελληνικών τοπίων, δεκαεννέα από τις οποίες έχουν την υπογραφή του πρίγκιπα Νικολάου. «Βλέπω ότι το διαβάσατε προσεκτικά και διερευνητικά... Η αμερικανίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος γαστρονομίας Diana Farr Louis, που ζει πολλά χρόνια στην Ελλάδα, συνεπιμελήθηκε το βιβλίο και το συνυπογράφει. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Είναι μια απόδειξη για το πώς η Ελλάδα, ο πολιτισμός και οι παραδόσεις της εμπνέουν ανθρώπους από όλον τον κόσμο και πώς, ενώνοντας τις δυνάμεις μας, μπορούμε να προβάλουμε αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στο εξωτερικό. Και, φυσικά, είναι ένα πανέμορφο πορτρέτο της ελληνικής γαστρονομίας».

Εσείς μαγειρεύετε συχνά; «Φυσικά. Αγαπώ πολύ τη μαγειρική. Οπως λέω, το φαγητό είναι αντανάκλαση του εαυτού μας. Το τι και πώς τρώμε έχει σχέση με τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε».

Ποια είναι η ζωή που θέλουμε να ζήσουμε; «Οπως επίσης έχω γράψει στο βιβλίο, η ελληνική κουζίνα, απλή, αλλά όχι απλοϊκή, σεμνή, αλλά ελκυστική, αυθεντική, αλλά διαρκώς εξελισσόμενη, μου έμαθε ένα μάθημα. Δεν χρειάζεται να κρύβεις αυτό που πραγματικά είσαι πίσω από αχρείαστες ωραιοποιήσεις. Και αυτό που ισχύει στην κουζίνα ισχύει και στη ζωή. Λίγο ελαιόλαδο, λίγο αλάτι από τον μύλο και μερικές σταγόνες λεμόνι είναι ό,τι χρειάζεται για να αναδειχθούν η πραγματική γεύση και η μοναδικότητα κάθε πιάτου. Και το ίδιο ισχύει και στους ανθρώπους».

Εχετε μαγειρέψει εσείς τις συνταγές που δημοσιεύετε στο βιβλίο σας; «Εχω μαγειρέψει τις περισσότερες. Μου αρέσει να μαγειρεύω πάντα με ντόπια προϊόντα, φρέσκα και υγιεινά. Και πάντοτε λέω ότι το ελληνικό ελαιόλαδο και το μέλι είναι "ο υγρός μου χρυσός"».

Μαγειρεύετε για τον σύζυγό σας; 
«Βεβαίως, και θα σας πω ότι μαγειρεύω σχεδόν καθημερινά. Δεν εκτελώ συχνά συνταγές μεγάλης πολυπλοκότητας, αλλά επιμένω στις απλές συνταγές, που όμως είναι θαυμάσιες γιατί η ποιότητα των προϊόντων είναι θαυμάσια. Μου αρέσει να μαγειρεύω για το οικογενειακό τραπέζι».

Με ποια πρόσωπα της βασιλικής οικογένειας είστε πιο κοντά; «Είμαι πολύ τυχερή γιατί είμαι κοντά με όλους τους ανθρώπους της οικογένειας του Νικολάου».

Αισθάνεστε, ίσως, ευάλωτη στην Ελλάδα εξαιτίας της αμφίθυμης στάσης της κοινής γνώμης απέναντι στην πρώην βασιλική οικογένεια; «Κατ' αρχάς, θα ήθελα να σας πω ότι αισθάνομαι μεγάλη τιμή που είμαι μέλος της οικογένειας του συζύγου μου. Στην Ελλάδα έχω αισθανθεί μόνο φιλοξενία. Παντού, όπου κι αν πάω, με περιστοιχίζουν άνθρωποι με θετικά αισθήματα. Οσο για εμένα, αισθάνομαι πολίτης του κόσμου. Η μητέρα μου είναι από τη Γερμανία, ο πατέρας μου ήταν από τη Σλοβενία, εγώ γεννήθηκα στη Βενεζουέλα και μεγάλωσα στην Ελβετία φοιτώντας σε διεθνή σχολεία. Κι έτσι αισθάνομαι άνετα σε όλες τις χώρες. Ομως τώρα δημιουργώ ρίζες στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο ότι σέβομαι την Ελλάδα, δεν μου αρέσει απλώς, αλλά με έχει κερδίσει και με έχει συναρπάσει. Εχω πολύ ισχυρά αισθήματα για τη χώρα και, μέσα από τις πρωτοβουλίες για τις οποίες εργάζομαι με υπέροχους ανθρώπους, δένομαι με την Ελλάδα όλο και περισσότερο. Οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί και θερμοί και είμαι ευγνώμων για τον τρόπο που με έχουν αγκαλιάσει».

Κάποιος θα έλεγε ότι εκτός από ανοιχτοί και θερμοί, οι Ελληνες είμαστε επίσης αδιάκριτοι, ισχυρογνώμονες και φλύαροι. Δεν σας ενοχλεί αυτό; «Κοιτάξτε, γεννήθηκα στη Βενεζουέλα, μπορεί να έμεινα λίγο εκεί και μετά να μετακομίσαμε στην Ελβετία, αλλά το λατινικό στοιχείο με χαρακτηρίζει και η χαρά και ο θόρυβος δεν με ενοχλούν, αντιθέτως με κάνουν να αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Κατά συνέπεια, εκτιμώ πολύ τους Ελληνες και ό,τι συνεπάγεται για αυτούς η έννοια της παρέας και της ευρύτερης οικογένειας!».

Οι ελληνικές συνταγές των διασήμων
Οπως διαβάζουμε στο «Γεύσεις Ελλάδας - Συνταγές & Αναμνήσεις», ο κορυφαίος διευθυντής ορχήστρας Ζούμπιν Μέτα δηλώνει φίλος της ελληνικής βασιλικής οικογένειας. Και προτείνει μια θαυμάσια συνταγή για μουσακά. Η συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ βρίσκει την ευκαιρία να δηλώσει την προτίμησή της στους κολοκυθοκεφτέδες και στο τζατζίκι, ενώ η επίσης συγγραφέας Σόφκα Ζινόβιεφ «ψηφίζει» τα παπουτσάκια. Καλαμαράκια τηγανητά για την ηθοποιό Ολυμπία Δουκάκη, γιουβέτσι για τον πρίγκιπα Νικόλαο και σκορδαλιά, κακαβιά και μπριάμ τα τρία πιάτα που λατρεύει ο πρόεδρος της 20th Century Fox, Τζιμ Γιαννόπουλος. Ψάρι α λα σπετσιώτα από την Αννα-Μαρία, πρώην βασίλισσα των Ελλήνων. Παστίτσιο και μακαρονάδα με αβγοτάραχο για τον Νίκο Αλιάγα. Σαρδέλες με Wasabi Ponzu από τον διάσημο σεφ Νόμπου Ματσουχίσα. Μους με φέτα για τον Βαλεντίνο και τον πρώην σύντροφο – και πάντοτε συνέταιρό του στον οίκο Valentino – Τζιανκάρλο Τζιαμέτι. Ο Βαλεντίνο επισημαίνει ότι λατρεύει οποιοδήποτε πιάτο περιέχει φέτα. Η καναδή συγγραφέας Μάργκαρετ Ατγουντ προτιμά το σουφλέ γιαούρτι, ενώ παράλληλα μας πληροφορεί ότι έχει στο γραφείο της μια μικρή ξύλινη κουκουβάγια που αγόρασε από την Ελλάδα για να της θυμίζει το ταξίδι της στην Επίδαυρο και στις Μυκήνες το 2014.

Αφήσαμε τελευταίο τον σπουδαίο γάλλο σεφ Μισέλ Ρου, που άλλαξε για πάντα τον γαστρονομικό χάρτη του Λονδίνου όταν, μαζί με τον αδελφό του Αλμπερτ Ρου, ίδρυσε το «Le Gavroche» το 1967. Είναι το πρώτο εστιατόριο του Λονδίνου που κατέκτησε τρία αστέρια Michelin και λειτουργεί μέχρι σήμερα με επικεφαλής τον Μισέλ Ρου τζούνιορ. Ο παθιασμένος φιλέλληνας Μισέλ Ρου ξεδιπλώνει στο βιβλίο τις αναμνήσεις του από ένα ταξίδι του στη Σάμο. Κολυμπούσε κοντά σε κάποιους βράχους, είδε κάποιους αχινούς και ομολογεί ότι τους άνοιξε και τους έφαγε επιτόπου. Πέραν των αχινών, ο Ρου δηλώνει την προτίμησή του στο γλυκό κρασί της Σάμου Vin Doux, στην ελληνική ρίγανη, που θεωρεί κορυφαία στον κόσμο, στις ελιές Καλαμών και στη φέτα. Τέλος, αναφέρει ορισμένα θερμά λόγια για τον σεφ Ηλία Καριώτογλου, με τον οποίο έχει συνεργαστεί στο εστιατόριο «Waterside Inn» στο Λονδίνο και ο οποίος σήμερα είναι επικεφαλής του «Avenue Bistro & Bar» που ανήκει στον κ. Ρου και βρίσκεται στο ξενοδοχείο Metropolitan (της αλυσίδας των ξενοδοχείων Χανδρής) επί της λεωφόρου Συγγρού στην Αθήνα.

Ευχαριστούμε το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» για τη φιλοξενία στην προεδρική σουίτα.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc