Ο πατέρας μου, Λέοναρντ Κοέν
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Εθν.Μακαρίου & Φαληρέως 2
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΟ πατέρας μου, Λέοναρντ Κοέν
Στην ιστοσελίδα cohencentric.com, αφιερωμένη στον Λέοναρντ Κοέν, υπάρχει ένα ερωτηματολόγιο. Μέσα από τις απαντήσεις κάθε χρήστη προκύπτει πόσο... σοβαρός φαν του είναι. Ανάμεσα στις προδιαγραφές είναι το να έχει «ντύσει» με τραγούδια του επίσημες τελετές και γιορτές, από το μπατ μιτσβά μέχρι τον γάμο του, και να έχει στο πορτοφόλι του φωτογραφίες των παιδιών του Κοέν: της Λόρκα και του Ανταμ.
Ο 44χρονος Ανταμ, γιος του Λέοναρντ Κοέν και της Σούζαν Ελροντ, από πολύ μικρή ηλικία είναι εξοικειωμένος με τέτοια –αθώα ή λιγότερο αθώα– αστεία. Πέρασε πολλά χρόνια αγωνιζόμενος να αποδείξει ότι και ο ίδιος αξίζει ως μουσικός. «Οι περισσότεροι γύρω μου με αντιμετώπιζαν με δυσπιστία. Συνήθισα να αντικρίζω... ανασηκωμένα φρύδια. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους φαν του πατέρα μου: θεωρούσαν είτε ότι του έμοιαζα πολύ είτε ότι δεν του έμοιαζα καθόλου. Και τα δύο τους ενοχλούσαν», λέει.
Αλλά εκείνος δεν πτοήθηκε. Κι ας μην τον έπαιρνε σοβαρά η μουσική βιομηχανία. Κι ας παρέμεναν οι δίσκοι του στο ράφι μέχρι το 2012, που το άλμπουμ του «Like A Man» έγινε χρυσό. Γιατί ποτέ δεν θέλησε να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός από τη μουσική. Από τότε που ήταν τριών ετών, κάθονταν με τον πατέρα του στο τραπέζι της κουζίνας του σπιτιού τους –στην Υδρα, στο Greenwich Village, στο Μόντρεαλ ή στο Λος Αντζελες– και έγραφαν τραγούδια μαζί. «Ο πατέρας μου με ενθάρρυνε. Μόνος μου έμαθα κιθάρα, πιάνο και ντραμς κι εκείνος με έπεισε να κάνω μαθήματα βιολιού. Ηταν ο ήρωάς μου, ήθελα να του μοιάσω, όπως κάθε γιος στον μπαμπά του, αλλά όχι να τον αντιγράψω». Και λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Λέοναρντ έκανε στον Ανταμ ένα σπουδαίο δώρο: «Εάν υπήρχε ακόμα η μουσική βιομηχανία, όπως ήταν παλιά, θα πουλούσες εκατομμύρια δίσκους...».
Η Ελλάδα των Κοέν
«Κάθε Παρασκευή βράδυ, αφού ανάψουμε τα κεριά για το Σάμπαθ, όλη η οικογένεια πηγαίνει σε ένα ελληνικό εστιατόριο και ο πατέρας μου και εγώ μιλάμε μεταξύ μας Ελληνικά. Οχι πολύπλοκες έννοιες, αλλά μπορούμε να συνεννοηθούμε για να περάσει ο ένας στον άλλο το αλάτι», δήλωσε ο Ανταμ Κοέν στη συνέντευξή του στο «Κ» και στην Κατερίνα Μπακογιάννη το καλοκαίρι του 2015. Το φως της Ελλάδας φωτίζει πάντα τον δρόμο του. Οποτε του δίνεται η ευκαιρία, μοιράζεται τις αναμνήσεις του από τη «δική τους» Υδρα: τη ζέστη, τα τριζόνια, τα γαϊδουράκια έξω από το σπίτι, τη θάλασσα, τον μεσημεριανό ύπνο κάτω από κουνουπιέρες, τις ταβέρνες, τους χορούς αργά τη νύχτα, το καρπούζι με τη φέτα, τον ήχο από το τάβλι, τα γιοτ των ξένων επισκεπτών αραγμένα στον μόλο.
Δεν είναι τυχαίο ότι στο μήνυμα που ανάρτησε στη σελίδα του στο facebook στις 13 Νοεμβρίου, έξι μέρες μετά τον θάνατο του Λέοναρντ Κοέν, ευχαριστεί τον πατέρα του (και) για το γεγονός ότι του μετέδωσε την αγάπη του για την Ελλάδα. «Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για τόσο πολλά, έστω για μια τελευταία φορά. Θα τον ευχαριστούσα για τη φροντίδα που μας παρείχε συνεχώς, για τη σοφία που εξέπεμπε, για τους μαραθώνιους συζητήσεων, για το λαμπερό πνεύμα και το χιούμορ του. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που μου “χάρισε” και –έτσι έμαθα να αγαπάω– το Μόντρεαλ και την Ελλάδα. Και, φυσικά, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για τη μουσική. Πρώτα για τη μουσική του, με την οποία με γοήτευσε από τότε που ήμουν παιδί, μετά για το πόσο με ενθάρρυνε να φτιάξω τη δική μου μουσική και τέλος για το προνόμιο που είχα να μπορώ να δημιουργήσω μουσική μαζί του», έγραψε μεταξύ άλλων.
Ανάμεσα στις φωτογραφίες που έχει ανεβάσει στο Facebook ο Ανταμ υπάρχει και μία, τραβηγμένη τον Οκτώβριο του 2015, με τη λεζάντα: «Τρεις γενιές Κοέν». Είναι ο ίδιος, με τον πατέρα του και τον γιο του Κάσιους (του έδωσε το όνομα του ινδάλματός του Κάσιους Κλέι, δηλαδή του Μοχάμεντ Αλι). Πώς ήταν ως παππούς ο Λέοναρντ Κοέν; «Υπέροχος, γενναιόδωρος, τρυφερός και αστείος. Από αυτούς που βγάζουν κέρματα πίσω από τα αυτιά τους. Και για τον Κάσιους, και για τη Βίβα Κάθριν (κόρη της Λόρκα Κοέν και του διάσημου –γκέι– τραγουδοποιού Ρούφους Γουεϊνράιτ), και τον Λίον, γιο της Λόρκα με τον σημερινό σύντροφό της».
Θα ήθελε να δει τον γιο του να βαδίζει στα χνάρια του ίδιου και του παππού του; «Ειλικρινά, ελπίζω όχι», έχει πει σε συνέντευξή του στο in.gr. «Θα ήθελα πολύ να με βοηθήσει στη διεύθυνση της αλυσίδας ελληνικών ταβερνών που σκοπεύω να ανοίξω κάποτε!»
Comments