η καγκελάριος της Ευρώπης

Η καγκελάριος της Ευρώπης Του Κώστα Ιορδανίδη Οι γερμανικές εκλογές είχαν αναδειχθεί στην Ελλάδα ως «εσωτερικό» πρόβλημα της χώρας, τουλάχιστον εδώ και ένα χρόνο... Ουδείς ανέμενε ουσιαστική στροφή της πολιτικής του Βερολίνου σε περίπτωση επανεκλογής της καγκελαρίου Μέρκελ και ουδείς προσδοκούσε νίκη των Σοσιαλιστών, αφού ακόμη και η επιπολαιότης έχει τα όριά της. Και ενώ η αναμονή κλιμακωνόταν, στο Μόναχο, στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, του πλουσιότερου κράτους της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, οι εκλογές πέρασαν σε δεύτερο πλάνο. Το Σάββατο ο δήμαρχος της πόλεως κήρυξε την έναρξη της Οκτωβριανής γιορτής της μπίρας, που άρχισε τον Σεπτέμβριο, για να αξιοποιηθεί η καλοκαιρία. Την Κυριακή ένα εκατομμύριο επισκέπτες -πέρα από τους μόνιμους κατοίκους- κατέκλυσαν τους δρόμους, συνέρρεαν στις αχανείς μπιραρίες της πόλεως, που μύριζαν αποπνικτικά μπίρα και ιδρώτα. Οι άλλοι ας αγωνιούν. Συ, ευτυχής Βαυαρία, πίνε. Αυτά από την πόλη όπου χτυπά η καρδιά της Γερμανίας, της αναδυόμενης υπερδυνάμεως της Ευρώπης, όπως αρέσκονται να υποστηρίζουν κάποιοι... Θριάμβευσε η κ. Μέρκελ συντρίβοντας πολιτικά τον κυβερνητικό εταίρο της, το κόμμα των Φιλελευθέρων, και εξασφάλισε με αυτόν τον τρόπο την καχυποψία όλων των άλλων πολιτικών κομμάτων με τα οποία θα μπορούσε να συστήσει κυβερνητικό συνασπισμό - μεγάλο ή ήσσονα, αδιάφορο. Αλλά αυτό αφορά την καγκελάριο. Ελπίζουν όλοι εκείνοι που συγκροτούν τις διάφορες πολιτικές και οικονομικές ελίτ του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και του ευρύτερου συστήματος της Δύσεως, ότι η κ. Μέρκελ θα υπερβεί τις εσωτερικές σκοπιμότητες, τις υπαγορευθείσες από τις εκλογές και θα ακολουθήσει μία ελαστικότερη δημοσιονομική πολιτική έναντι των χειμαζομένων κρατών του Νότου. Δεν είναι βέβαιο ότι η καγκελάριος είναι αυτής της αντιλήψεως ή εάν οι ελίτ απλώς αγωνιούν για το ενδεχόμενο να εγκαταλειφθούν στην τύχη τους, ή μάλλον να αντιμετωπίζουν την μήνιν των τοπικών θηρίων. Σε οποιαδήποτε περίπτωση η κ. Μέρκελ αντιμετωπίζεται από τους Ευρωπαίους εταίρους της αλλά και από το αγγλοσαξονικό κατεστημένο περίπου ως απροσάρμοστη και ακατανόητα πείσμων πολιτικός, που είναι ανίκανη να διαβλέψει το συμφέρον της Ευρώπης, αλλά και της Γερμανίας. Επικαλούνται τον «πραγματισμό» της που δεν επέδειξε έως τώρα και παραβλέπουν ότι οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Βαυαροί εταίροι τους έχουν διαφορετική αντίληψη για το συμφέρον της Γερμανίας και της Ευρώπης γενικότερα. Σύντομα θα αρχίσει η διεθνής κοινότητα να διαμορφώνει πληρέστερη αντίληψη της «νέας» -εάν υπάρξει- γερμανικής πολιτικής. Το ουσιώδες, όμως, είναι ότι το ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει πληγεί σοβαρότατα. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση στηρίχθηκε στον κυρίαρχο πολιτικό ρόλο της Γαλλίας και στην οικονομική υπεροχή της Γερμανίας. Αλλά η Γαλλία έπαυσε να διαδραματίζει τον ρόλο της ηγέτιδος χώρας στον τομέα της πολιτικής, και από την άποψη της οικονομίας, διέρχεται φάση εξόχως ανησυχητική. Η Ενωση νοσεί και η Γερμανία είναι αμφίβολο εάν θα «θυσιασθεί» για χάρη των εταίρων της.   καθημερινή