Επισκόπηση τύπου

LE MONDE Επιτομή του τρόμου H ειρήνη αντιμέτωπη με τη σαρία. Αυτός ο δρόμος, ο γεμάτος αμφιβολία, ο τόσο επικίνδυνος αποτελεί σήμερα την καθημερινότητα του Πακιστάν. Η «απο-ηθικοποίηση» της κρατικής πολιτικής μηχανής από το Ισλαμαμπάντ ώς την Πεσαβάρ απέναντι στην «ταλιμπανοποίηση» είναι τόσο έντονη, ώστε η επιθυμία συνθηκολόγησης διεισδύει πλέον όλο και περισσότερο. Κάποιοι θα πρέπει να ανησυχούν με την απόφαση της τοπικής κυβέρνησης βορινής επαρχίας της χώρας να υπογράψει στις 16 Φεβρουαρίου διάταγμα που επιτρέπει σε εξτρεμιστική ισλαμική οργάνωση να εφαρμόσει τη σαρία στην περιοχή Μάλακαντ. Αυτό το σύμφωνο είναι η επιτομή του τρόμου. Με αντάλλαγμα την ειρήνη, οι τοπικές αρχές αποδέχονται την επιβολή του ισλαμικού νόμου σε βάρος του κοινού δικαίου που ισχύει για όλους τους Πακιστανούς. Το σύμφωνο δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Ομως η φιλοσοφία του είναι αυτή που ενδιαφέρει. Η κυβέρνηση σφάλλει αν νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο θα εξουδετερώσει τους εξτρεμιστές, καθώς εκείνοι θα εφαρμόσουν τη σαρία. Η πείρα των τελευταίων ετών καταδεικνύει το αντίθετο. Το ηθικό των Ταλιμπάν που ζουν στο Πακιστάν ενισχύθηκε από τη συμφωνία. DW Τέχνας κατεργάζεται Τηρουμένων των αναλογιών, το γνωμικό «πενία τέχνας κατεργάζεται» ισχύει και για τους δύο κολοσσούς της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας: BMW και Daimler αποφάσισαν να συνεργαστούν για την κατασκευή κινητήρων. Οι πωλήσεις και των δύο γερμανικών εταιρειών έχουν μειωθεί δραματικά. Ελάχιστοι στην Ευρώπη και ιδίως στις ΗΠΑ, που εν μέσω οικονομικής κρίσης αγοράζουν ένα μεσαίο ή μεγάλο αυτοκίνητο BMW ή Daimler Benz. Μια εξέλιξη που πλήττει τις δύο γερμανικές εταιρείες κατασκευής πολυτελών οχημάτων περισσότερο από άλλες. Ηδη πάντως οι δύο εταιρείες συνεργάζονται στην ανάπτυξη υβριδικής τεχνολογίας. Ο Αντρέας Μπρέμερ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ερευνας Αγοράς Αυτοκινήτου, δήλωσε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και για τις δύο. Μια συνεργασία των αυτοκινητοβιομηχανιών αυτών στους τομείς έρευνας και ανάπτυξης είναι σίγουρα θετική. Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι στο παρελθόν BMW και Daimler Benz έχασαν πολλές ευκαιρίες να συνεργαστούν. Η συνεργασία θα ανοίξει νέους δρόμους και θα τις βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τη δεινή κατάσταση. AUSAF Επέκταση πολέμου Η τακτική της νέας αμερικανικής κυβέρνησης είναι απογοητευτική επειδή, ενώ τείνει χείρα φιλίας προς τον μουσουλμανικό κόσμο, κάνει λόγο για επέκταση του πολέμου στο Αφγανιστάν. Ηδη ο Ομπάμα ανακοίνωσε την αποστολή επιπλέον 17.000 στρατιωτών. Η 11η Σεπτεμβρίου έχει σφηνωθεί στη μνήμη όλου του κόσμου γιατί ένωσε τον κόσμο εναντίον της τρομοκρατίας. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, οι φλόγες που παρεμπόδιζαν παγκοσμίως την ειρήνη μεγαλώνουν και το δυσάρεστο είναι ότι ο αθώος αφγανικός λαός τιμωρείται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Οι Αφγανοί βομβαρδίζονται, οι αγορές και οι δρόμοι των πόλεών τους γεμίζουν αίμα, λες και η ζωή τους δεν έχει την παραμικρή αξία. Η συμπεριφορά των επιτιθέμενων χωρών, η οποία στηρίζεται στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι τόσο σοκαριστική, ώστε ώρες ώρες τις κάνει να μοιάζουν με τέρατα. Στην πραγματικότητα, ο κύριος στόχος του δράματος είναι ότι η Αμερική θέλει μέσω του Αφγανιστάν να αποκτήσει πρόσβαση στα πετρέλαια της Κασπίας. Γι’ αυτό και εισέβαλε στο Αφγανιστάν. HERALD TRIBUNE ΗΠΑ και Ιράν Κανένα από τα κομμάτια του ιρανικού παζλ δεν ανησυχεί τόσο την Αμερική όσο ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ. Οταν ρωτήσεις έναν Ιρανό πώς είναι ο Χαμενεΐ, θα σου πει: «Οχι τόσο μεγάλος»! Ο άνθρωπος με τη γενειάδα παραμένει μυστήριο. Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στα χέρια του Ομπάμα, γιατί παρότι η εξουσία του Χαμενεΐ δεν είναι απόλυτη, δεν μπορεί εύκολα κάποιος να τον προσπεράσει. Ο Χαμενεΐ, ο οποίος φυλακίστηκε και βασανίστηκε από το καθεστώς του Σάχη, θα γίνει 70 ετών τον Ιούλιο. Κυβερνά το Ιράν τις δύο τελευταίες δεκαετίες μετά το θάνατο του Αγιατολάχ Χομεϊνί. Η εξουσία περιλαμβάνει το δικαίωμα να διορίζει τους επικεφαλής της ελίτ των Φρουρών της Επανάστασης, των ενόπλων δυνάμεων, της δικαιοσύνης και της κρατικής τηλεόρασης. Το ποιες συμφωνίες θα κάνει το Ιράν εξαρτάται από αυτόν. Ο Ομπάμα οφείλει να εγκαταλείψει τις στρατιωτικές απειλές για το πυρηνικό ιρανικό πρόγραμμα, στο όνομα μιας προσέγγισης που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα της χώρας στην επιστημονική ανωτερότητα του κύκλου της πυρηνικής ενέργειας, όπως και την υποχρέωσή της να πείσει ότι αυτή η ανωτερότητα δεν θα μετατραπεί σε πυρηνική βόμβα.