Διαστάσεις | 16.02.2009
Η οικονομική κρίση σκληρή δοκιμασία για την ευρωζώνη και το ευρώ
Όπου κι αν κοιτάξουμε στην ζώνη του ευρώ αντικρίζουμε παρόμοια εικόνα. Οι οικονομίες συρρικνώνονται, ενώ την ίδια στιγμή αυξάνονται οι δημόσιες δαπάνες. Και μαζί με αυτές τα ελλείμματα. Για τις χώρες της ευρωζώνης, οι όροι με τους οποίους δανείζονται νέο χρήμα έχουν αποκτήσει εξαιρετική σημασία. Οι επενδυτές ζητούν προσαυξημένο επιτόκιο για να αγοράσουν ομόλογα ορισμένων χωρών της ευρωζώνης. «Το γεγονός αυτό έχει συνέπειες», λέει ο επικεφαλής οικονομολόγος διεθνών υποθέσεων της Deutsche Bank, Στέφαν Σνάιντερ και διευκρινίζει: «Αυτό σημαίνει ότι χώρες, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία θα πρέπει να καταβάλλουν υψηλότερους τόκους για τον δημόσιο δανεισμό σε σύγκριση με τη Γερμανία, η οποία πληρώνει τους χαμηλότερους τόκους στην ευρωζώνη και είναι αυτό που ονομάζουμε χώρα αναφοράς. Το επιτόκιο των ομολόγων σε Ιταλία και Ισπανία είναι κατά περίπου 1,5% υψηλότερο από εκείνα του γερμανικού δημοσίου».
Προτεινόμενη λύση, το ενιαίο ευρωπαϊκό ομόλογο
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Σε κίνδυνο η σταθερότητα του €;1,5% περισσότερο σημαίνει τεράστια ποσά όταν πρόκειται για το δημόσιο χρέος και την εξυπηρέτησή του. Το επιπρόσθετο αυτό κόστος έρχεται την πλέον ακατάλληλη στιγμή. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την Ιταλία: το συνολικό ετήσιο ΑΕΠ δεν επαρκεί για να αποπληρωθούν τα δημόσια χρέη. Δεν είναι συνεπώς τυχαίο ότι ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι ζητά την έκδοση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού ομολόγου. Πρόταση που απορρίπτει ωστόσο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Περ Στάινμπρικ, καθώς στην περίπτωση αυτή η Γερμανία θα έπρεπε να καταβάλλει υψηλότερο επιτόκιο με συνολικό κόστος 3 δις ευρώ. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank συμφωνεί με το Γερμανό υπουργό Οικονομικών: «Πολλές χώρες δεν αξιοποίησαν την οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων ετών για την εξυγίανση των προϋπολογισμών τους και τιμωρούνται τώρα από τις αγορές».
Υπάρχουν χώρες που δεν θα έπρεπε να είναι στην ευρωζώνη;
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Από τη συνεδρίαση του Eurogroup: Ο Έλληνας υπ. Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο (9/2/09)Εν μέσω της οικονομικής κρίσης, θεωρείται δεδομένο ότι αρκετές χώρες της ευρωζώνης δεν είναι σε θέση να τηρήσουν τα αυστηρά όρια για το δημοσιονομικό έλλειμμα. Πολλοί εκτιμούν ότι το γεγονός αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες στην σταθερότητα του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, το αποκλείει κατηγορηματικά. Από την άλλη πλευρά, οι λεγόμενοι ευρωσκεπτικιστές αισθάνονται δικαιωμένοι, υποστηρίζοντας ότι η ευρωζώνη δέχθηκε στους κόλπους της χώρες που δεν το άξιζαν. Ο οικονομολόγος Στέφαν Σναίντερ δεν βρίσκει ωστόσο πειστικό αυτό το επιχείρημα. «Τι θα γίνονταν αν η Ιταλία βρίσκονταν εκτός ευρωζώνης; Θα είχαμε δραματικές συναλλαγματικές διακυμάνσεις, όπως τις γνωρίσαμε σε περιόδους κρίσης από το παρελθόν. Οι γερμανικές εξαγωγές θα σημείωναν μεγαλύτερη μείωση από ό,τι σήμερα, διότι απλούστατα θα έχανε έναν σημαντικό εμπορικό εταίρος, όπως είναι η Ιταλία. Εννοείται ότι σε περιόδους κρίσης, οι ευρωσκεπτικιστές φαινομενικά «δικαιώνονται». Βιώνουμε ωστόσο μια ειδική περίπτωση. Είμαι σίγουρος ότι σε δύο χρόνια η κατάσταση θα είναι εντελώς διαφορετική», καταλήγει ο κ. Στάινερ.
Comments