Τι γράφει ο ξένος τύπος./καθημερινή

THE INDEPENDENT Το μοναδικό επίτευγμα Πριν από πέντε χρόνια, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιράκ, όλα έδειχναν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πείραμα της μετατροπής των ΗΠΑ σε μια γεμάτη αυτοπεποίθηση υπερδύναμη. Ο Τόνι Μπλερ βρισκόταν συνεχώς ένα βήμα πιο πίσω, αλλά ακολουθούσε σταθερά την Ουάσιγκτον. Η ανατροπή του δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν ήταν μόνον η αρχή, ενώ ΗΠΑ και Βρετανία στόχευαν στο να μυήσουν τη Μέση Ανατολή στη δημοκρατία, δημιουργώντας περιβάλλον κατάλληλο για την επίτευξη ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, τη στιγμή που τα ενεργειακά αποθέματα θα βρίσκονταν σε ασφαλή χέρια. Ακόμη και σήμερα, όμως, η ανατροπή του δικτάτορα παραμένει το μοναδικό επίτευγμα αυτής της γιγαντιαίας πολεμικής επιχείρησης. Το Ιράκ παραμένει σε πολεμικό οργασμό και παράλληλα είναι μια έρημη χώρα. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των νεκρών δεν είναι ακριβείς, αλλά όλα δείχνουν ότι ξεπερνούν τις εκατό χιλιάδες, ενώ δύο εκατομμύρια πολίτες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Μπορεί δε να έχουν περιοριστεί οι τυχαίες δολοφονίες, αλλά η εθνοκάθαρση συνεχίζεται. Κάποια μορφή δημοκρατίας υφίσταται στην περιοχή των Κούρδων, αλλά αυτή προϋπήρχε του πολέμου. Η ιρακινή κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο βρίσκονται στην Πράσινη Ζώνη, με γύρω τους υψωμένα τείχη, γεγονός που απομακρύνει τα μέλη τους από το λαό τον οποίον υποτίθεται ότι υπηρετούν. Ούτε η κεντρική κυβέρνηση ούτε οι 150.000 Αμερικανοί στρατιώτες δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα με θέματα, όπως το ηλεκτρικό και το καθαρό νερό, αγαθά τα οποία βρίσκονταν σε πολύ καλή ροή επί εποχής Σαντάμ Χουσεΐν. Σ' αυτά τα πέντε χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν 4.000 στρατιώτες, ενώ 30.000 τραυματίστηκαν. Σε 175 ανέρχεται ο αριθμός των Βρετανών νεκρών. Πολλοί τον θεωρούν μέτριο αριθμό, αλλά δεν παύει να είναι απόρροια ενός πολέμου που τελικά υπήρξε άδικος και περιττός. THE GUARDIAN Το Θιβέτ και η Βρετανία Μετά το αιματοκύλισμα της περασμένης εβδομάδας, είναι μάλλον απίθανο να υπάρξει συνάντηση μεταξύ του προέδρου της Κίνας Χου Τζιμπάο και του Δαλάι Λάμα, του θρησκευτικού ηγέτη του Θιβέτ, τον οποίον το Πεκίνο θεωρεί υπεύθυνο για τις εξεγέρσεις των μοναχών στη Λάσα. Αλλά ο Δαλάι Λάμα που προωθεί πολιτιστική αυτονομία και όχι μια αποσχιστική, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει τη μόνη εναλλακτική απέναντι στο ενδεχόμενο επέκτασης της καταπίεσης. Η εξουσία του αποτελεί πρόκληση για τις νεότερες γενιές θρησκευτικών ακτιβιστών, οι οποίοι διατείνονται ότι ο 72χρονος Θιβετιανός Βουδιστής τα 'χει βρει με την Κίνα. Αντιμέτωπο με αυτή την κρίση το αυταρχικό Πεκίνο σχεδιάζει να διώξει τους ξένους δημοσιογράφους και να πατάξει τις αντιδράσεις των πολιτών στο Θιβέτ. Ομως, δεν πρέπει να σκεφθεί ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αν και οι ολυμπιακές επιτροπές έχουν εκφράσει αντιρρήσεις στο ενδεχόμενο αποκλεισμού των ξένων δημοσιογράφων, κάποιοι στη Δύση θα σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο να μποϊκοτάρουν τους αγώνες. Η Βρετανία οφείλει να επωφεληθεί και να κάνει χρήση της διπλωματικής γλώσσας την οποίαν ομιλεί με το Πεκίνο. Και ο Γκόρντον Μπράουν θα πρέπει να συναντηθεί με τον Δαλάι Λάμα, όταν ο τελευταίος θα επισκεφθεί τη Βρετανία τον Μάιο. Είναι σίγουρα αδύνατο να καταδικάζεται η χούντα της Βιρμανίας για τη βάναυση καταπίεση που ασκεί προς τους βουδιστές μοναχούς, χωρίς να καταδικάζεται η Κίνα για την ίδια πολιτική. Η Κίνα, η οποία αποτελεί μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. DW-WOLRD.DE - DEUTSCHE WELLE Κατά του μποϊκοτάζ Κατά ενός μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων τάχθηκαν τόσο η γερμανική κυβέρνηση, όσο και η γερμανική ολυμπιακή επιτροπή. Παράλληλα όμως, ο εντεταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Γκίντερ Νόοκε, απηύθυνε έκκληση να μην ανατίθεται από εδώ και πέρα η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων σε χώρες που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Ολυμπιακή Χάρτα. Πρότεινε μάλιστα αντί να συζητάμε για μποϊκοτάζ των Αγώνων θα έπρεπε να μιλάμε για τα λάθη της διεθνούς ολυμπιακής επιτροπής: «Θα πρέπει να συνεχιστεί η πίεση στο Πεκίνο. Οι Κινέζοι οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν αρκεί να επιβάλεις την ηρεμία με τη βία σε μια περιοχή και στη συνέχεια να διεξάγεις ειρηνικούς ολυμπιακούς αγώνες. Το ζήτημα της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να τεθεί από τη γερμανική κυβέρνηση και την Ε.Ε. στο συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεδριάζει αυτές τις μέρες στη Γενεύη. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ένα κορυφαίο ζήτημα όπως η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακόμα κι αν αυτό αφορά μια τόσο σημαντική χώρα, όπως η Κίνα».