Πριν το Καλλιμάρμαρο Από την Ακρόπολη στέλνει τη λάμψη της στον κόσμο η Ολυμπιακή Φλόγα | ||||||
Action Images | ||||||
Η Βούλα Κοζομπόλη ανάβει τον βωμό στον ιερό βράχο της Ακρόπολης | ||||||
| ||||||
Την Ακρόπολη φωτίζει η Φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων, η οποία έφτασε στο σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού το απόγευμα του Σαββάτου, ολοκληρώνοντας την έκτη ημέρα της Λαμπαδηδρομίας για τους Αγώνες του Πεκίνου. Στον Ιερό Βράχο το βωμό άναψε η αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος στο πόλο, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην Αθήνα το 2004, Βούλα Κοζομπόλη, η οποία παρέλαβε τη Φλόγα από τις συμπαίκτριες της στην Εθνική, Γεωργία Ελληνάκη, Εύη Μωραϊτιδου, Δήμητρα Ασιλιάν και Κυριακή Λιόση. «Δεν έχω λόγια να μιλήσω για τη συγκίνηση που νιώθω. Είναι από τις μεγαλύτερες στιγμές στην καριέρα μου καθώς ως αρχηγός της Εθνικής πόλο άναψα το βωμό στην Ακρόπολη που είναι το σύμβολο της Ελλάδας. Θέλω να πω σε όλους ότι η Εθνική ομάδα θα προσπαθήσει στο Πεκίνο για το καλύτερο, επιδιώκοντας φυσικά την κατάκτηση ενός μεταλλίου». Μετά από μια σύντομη τελετή, το Ολυμπιακό Φως θα παραδοθεί στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων «Πεκίνο 2008» για να συνεχίσει το ταξίδι της ανά την υφήλιο. Newsroom ΔΟΛ | ||||||
Πολιτισμός: Περισσότερες ειδήσεις |
επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα
Κεφαλονίτικα ανέκδοτα Συζητούν τρεις παπάδες, ένας από το Αγιο όρος, ένας από την Αθήνα και ένας Κεφαλονίτης για το πως κατανέμουν τα έσοδα των εκκλησιών τους. Λέει ο παπάς από το Αγιο όρος: «Εγώ Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα και όσα έρθουν κορώνα είναι του Θεού και τα δίνω για τις ανάγκες της εκκλησίας και όσα έρθουν γράμματα είναι δικά μου». Λέει ο Αθηναίος παπάς: «Και εγώ πετάω τα νομίσματα στον αέρα και όσα σταθούν όρθια είναι του Θεού και της εκκλησίας, όσα πέσουν στο πλάι (κορώνα ή γράμματα) είναι σαφώς δικά μου». Και στο τέλος ο Κεφαλονίτης ο παπάς: «Εγώ κύριοι συνάδελφοι κάνω το ίδιο που κάνετε και εσείς με πιο απλές διαδικασίες για να μη χάνουμε και χρόνο. Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα. Όσα θέλει τα κρατάει ο Θεός και όσα πέσουν κάτω είναι δικά μου!» Είναι ένας Κερκυραίος, ένας Κεφαλλονίτης κι ένας Λευκαδίτης, που ξεμονάχιασαν, κάπου σ' ένα αραχνιασμένο, σκοτεινό υπόγειο ένα λυχνάρι, απ' αυτά τα μυστήρια με τα τζίνια. Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι. «Έχετε ο
Comments