καθημερινή -όχι πάλι το Σκοπιανό.

Οχι πάλι το Σκοπιανό Του Αλεξη Παπαχελα Η Ιστορία έχει έναν παράδοξο τρόπο να επαναλαμβάνεται σαν καρικατούρα προηγούμενης εκδοχής της... Δεκατέσσερα χρόνια έχουν περάσει και βρισκόμαστε πάλι στο ίδιο σημείο. Μια κυβέρνηση με ισχνή πλειοψηφία αρχίζει ξαφνικά να νιώθει την απειλή του ζητήματος των Σκοπίων. Από τα δεξιά ένα μικρό ακραίο κόμμα την πιέζει αφόρητα. Από τα αριστερά έχει μια αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία θα υιοθετεί ανέφικτες θέσεις σε υψηλούς τόνους. Το θέμα χειρίζεται μια ικανή απόγονος της οικογενείας Μητσοτάκη, η οποία αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα πως οι διεθνείς διασυνδέσεις σε πάνε μέχρι ένα σημείο, από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα και έπονται τα άλυτα... Σας θυμίζουν όλα αυτά τίποτα από την πρόσφατη Ιστορία μας; Δυστυχώς, το θέμα των Σκοπίων έκανε ένα μεγάλο κύκλο 14 ετών και έρχεται τώρα ξανά στο προσκήνιο της πολιτικής μας ζωής. Θα είναι κρίμα, ή μάλλον μέγα ιστορικό λάθος, αν επιτρέψουμε αυτό το τριτεύον θέμα εξωτερικής πολιτικής να μας εμπλέξει σε πολιτική κρίση. Δεν είναι θέμα ζωτικής εθνικής ασφάλειας, δεν μας απειλεί και, εν πάση περιπτώσει, η χώρα έχει πολλά και τεράστια προβλήματα που περιμένουν τη λύση τους πριν από την ονομασία της γείτονος. Φτάσαμε τώρα σε ένα κρίσιμο, πάλι, σημείο. Αυτό που προέχει είναι να γίνουν λεπτοί και αποτελεσματικοί χειρισμοί. Δεν είναι, για παράδειγμα, δυνατόν να αφήνει μια κυβέρνηση ένα διπλωμάτη να τη διαβεβαιώνει τηλεγραφικώς ότι δεν θα συμβεί αυτό που τελικά συνέβη χθες στη Γ.Σ. του ΟΗΕ και να δημιουργεί ζήτημα εκ του μη όντος. Το θέαμα μιας ευρωπαϊκής χώρας να διαμαρτύρεται για κάτι ακατανόητο στους πολλούς, με Αφρικανούς διπλωμάτες να γελούν σκωπτικά, δεν χαροποιεί κανέναν. Ο πρωθυπουργός πρέπει πολύ γρήγορα να αποφασίσει τι θέλει στο Σκοπιανό, πριν ξεφύγει πάλι το θέμα και βάλει φωτιές σε ένα πολιτικό σκηνικό που ρέπει προς την οπισθοδρόμηση. Λύση πρώτη: Βάζει βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και πιέζει έτσι για μια συμβιβαστική λύση, όπως το «Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια» που θεωρείται η μόνη εφικτή. Το αντέχει όμως πολιτικά; Λύση δεύτερη: Η κυβέρνηση δέχεται την ονομασία FYROM για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και επικαλείται την ενδιάμεση συμφωνία που υπέγραψαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παραδέχεται έτσι ότι δεν έχει περιθώριο να δεχθεί κανένα συμβιβασμό και μεταθέτει τη λύση του προβλήματος για το απώτατο μέλλον. Αυτά είναι τα σενάρια και δεν υπάρχουν άλλα. Το βασικότερο, όμως, είναι η σημερινή κυβέρνηση να μην επιτρέψει, πολιτικά και επικοινωνιακά, να καταστεί το Σκοπιανό το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα της χώρας. Θα είναι μια δικαίωση για όσους θεωρούν ότι η επιμονή τους στο σύνθημα «όπισθεν ολοταχώς» θα εισακουσθεί, καθιστώντας τη χώρα όμηρη ακραίων μειοψηφιών...