2 χρόνια από την εκτέλεση του Σαντάμ
Δύο χρόνια συμπληρώνονται από την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν: προφητική η δήλωση του πρώην ιρακινού προέδρου για τα «παπούτσια ενός Ιρακινού».
2 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν. 2 περίπου μήνες νωρίτερα το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο του Ιράκ τον είχε καταδικάσει στην εσχάτη των ποινών για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κρίνοντάς τον ένοχο για τη σφαγή του 1982 στο χωριό Ντουτζάιλ, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαν χάσει τη ζωή τους 148 σιίτες. Λίγο πριν την καταδίκη του ο ίδιος είχε πει ενώπιον του δικαστηρίου: «Μία θανατική ποινή είναι για εμένα ασήμαντη, με ενδιαφέρει λιγότερο από το παπούτσι ενός Ιρακινού. Η εκτέλεση δεν με φοβίζει. Με γνωρίζετε καλύτερα από κάθε άλλον στον κόσμο. Δεν χρειάζεται να μιλάει κανείς για την εποχή μου, από το 1959 μέχρι σήμερα».
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε κατηγορηθεί και κριθεί ένοχος για τη σφαγή του 1982 στο χωριό Ντουτζάιλ. Στις 5 Νοεμβρίου του 2006 καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών. Η ποινή επιβεβαιώνεται μερικές μέρες αργότερα και ο Σαντάμ εκτελείται στις 30 Δεκεμβρίου του 2006. Το βίντεο της εκτέλεσής του κάνει μέσα σε λίγες μόνον ώρες το γύρο του κόσμου. Ο αμερικανός πρόεδρος, που δυο χρόνια αργότερα έμελλε να μάθει τι σημαίνει «το παπούτσι ενός Ιρακινού», είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του: «Η δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν είναι ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια των Ιρακινών να αντικαταστήσουν την κυριαρχία ενός δικτάτορα με την κυριαρχία των νόμων. Είναι μία εξαιρετική επίδοση της νεαρής ιρακινής δημοκρατίας».
«Καλύτερα να σκοτώσεις έναν αθώο…»
Ο Σαντάμ ενταφιάσθηκε λίγες ώρες αργότερα στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην πόλη Τικρίτ, στο χωριό Άουτζα από όπου καταγόταν. Στον ίδιο χώρο έχουν ταφεί και οι γιοί του, Ουντάι και Κουσάι, που σκοτώθηκαν το 2003. Από εκεί είχε ξεκινήσει η πολυτάραχη σταδιοδρομία του που έμελλε να επηρεάσει τόσο αποφασιστικά την ιστορία του Ιράκ και της ευρύτερης περιοχής. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ανήλθε στην εξουσία πατώντας πάνω σε πτώματα. Δεν δίσταζε να εκτελεί οποιονδήποτε έμπαινε στο δρόμο του. Ακόμη και οι συγγενείς του δεν αισθάνονται ασφαλείς αφού το βασικό σύνθημά του ήταν: «καλύτερα να σκοτώσεις έναν αθώο παρά να αφήσεις ζωντανό έναν ένοχο».

Comments