Αρπάξτε την ευκαιρία κ.Μπαρακ Ομπάμα-καθημερινή

Tου Jim Hoagland - Aρθρογράφου της Eφημερίδας Washington Post Η ισχύς της προεδρικής γνάθου ατρόφησε υπό τη διακυβέρνηση των δύο προκατόχων του κ. Ομπάμα. Ο Μπαράκ Ομπάμα, όμως, έχει δείξει ότι θα χρησιμοποιήσει διακριτικές απειλές, ασύστολες υποσχέσεις και λόγια του αέρα προκειμένου να επιτύχει τους προσωπικούς και εθνικούς στόχους.Δεν είναι θέμα ικανότητας στη ρητορική, κάτι που ο Ομπάμα σίγουρα κατέχει. Είναι θέμα υπολογισμού –κάτι στο οποίο ο Ομπάμα επίσης ξεχωρίζει– ο ακριβής αντίκτυπος των λέξεων που εκστομίζονται στις προεδρικές ομιλίες, συνεντεύξεις Τύπου και άλλες ευκαιρίες. Ολα διαμορφώνουν το πεδίο μάχης στο οποίο θα πρέπει να πολεμήσει ένας εθνικός ηγέτης.Ως εκλεγμένος πρόεδρος, ο Ομπάμα εστιάζει την προσοχή στις οικονομικές προκλήσεις που καλείται να χειριστεί η Ουάσιγκτον. Απόδειξη της ικανότητάς του να πείθει με τις λέξεις είναι ένα βίντεο κλιπ ή κείμενο με τις νουθεσίες του προς την αμερικανική βιομηχανία που μεταδόθηκε πρόσφατα στην εκπομπή «Meet the Pres».Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του, θα πρέπει να ασκήσει το ταλέντο του στην εξωτερική πολιτική, και γρήγορα. Θα πρέπει να προγραμματίσει μεγάλη ομιλία που θα επιδείξει την προθυμία της Αμερικής να πάρει τα ηνία σε δύο σχετικές εκστρατείες: τη μείωση των κινδύνων που θέτουν τα πυρηνικά όπλα για όλα τα έθνη και τη βελτίωση των αμερικανορωσικών σχέσεων. Αμφότερες αποτελούν μακροπρόθεσμα και με αβέβαιη κατάληξη σχέδια και πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεγάλη προσοχή. Αλλά καθιστώντας σαφή την πρόθεσή του να ασχοληθεί εξ αρχής με αυτά, ο Ομπάμα θα μπορέσει να κερδίσει αυξημένη διεθνή υποστήριξη και κατανόηση για πιο άμεσους στόχους όπως ο χειρισμός του Ιράν, της Β. Κορέας, του Αφγανιστάν και της εύθραυστης περιοχής των ρωσικών συνόρων γνωστής ως «Εγγύς Εξωτερικό».Ο Τζορτζ Μπους δεν επιδίωξε ποτέ αυτήν την προσέγγιση. Συνήθιζε να τοποθετεί τους αντιπάλους του σε γωνίες από τις οποίες δεν προσέφερε καμία διαφυγή και συμπεριφερόταν στους συμμάχους προβάλλοντας τον όρο «έτσι είναι, αν σας αρέσει». Η ικανότητα του Μπιλ Κλίντον να χαλιναγωγεί αντιπάλους και υποστηρικτές έπασχε με τη σειρά της από έλλειψη ισορροπίας προς την άλλη κατεύθυνση και από πρόβλημα αξιοπιστίας που στιγμάτισε την προεδρία του. Ωστόσο, ένα άριστο πρότυπο –και πολλά υποσχόμενο μέσο– είναι διαθέσιμο για τον Ομπάμα εάν θέλει να αλλάξει αυτή την κατάσταση: η πολυσυζητημένη ομιλία του Τζον Φ. Κένεντι στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο τον Ιούνιο του 1963. Αξίζει να ξαναδιαβαστεί και να ξαναγραφτεί για τη δική μας εποχή.Η υποστήριξη του Κένεντι προς τον «γενικό και ολοκληρωτικό αφοπλισμό, σχεδιασμένο να λάβει χώρα κατά στάδια» άνοιξε τον δρόμο για τη μερική απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών. Και συνέχισε, μιλώντας σαν από θλίψη και όχι από οργή, προκειμένου να συμβουλέψει τους Αμερικανούς να αποφεύγουν τις υπερβολές όταν δέχονται βροχή εχθρικών ενεργειών και παράνοιας από το Κρεμλίνο: «Είναι αποθαρρυντικό», όπως είπε, οι Αμερικανοί «να σκέφτονται ότι οι ηγέτες τους μπορεί στ’ αλήθεια να πιστεύουν όσα γράφουν οι προπαγανδιστές τους».Πρόκειται για μια συμβουλή που αξίζει την έμφαση και σήμερα καθώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν κομπάζει, δύστροπος μπροστά στην αμερικανική διολιότητα στη Γεωργία και την υποτιθέμενη απειλή που θέτει η αντιπυραυλική άμυνα στην Ευρώπη. Το να προκαλέσει τον Πούτιν σε μια κοινή αμερικανορωσική μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων –σε μια δέσμευση για «γενικό και ολοκληρωτικό αφοπλισμό σχεδιασμένο να λάβει χώρα κατά στάδια»– θα έπρεπε να αναχθεί σε πρώτο βήμα της πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Κατάλληλο μέσο για μια τέτοια προσπάθεια του Ομπάμα είναι και το Πρόγραμμα Πυρηνικής Ασφάλειας που προτάθηκε το 2007 από τους Τζορτζ Σουλτς, Σαμ Ναν, Μπιλ Πέρι και Χένρι Κίσινγκερ, όπως και η πρωτοβουλία Global Zero, που φιλοδοξεί να γίνει παγκόσμιο κίνημα.Οι κ. Σουλτς και Ναν υπήρξαν ιδιαίτερα δραστήριοι στην προσπάθειά τους να προωθήσουν την ιδέα της εγκατάλειψης των πυρηνικών όπλων, που παρήγαγε ομολογουμένως ανάμεικτα αποτελέσματα. Οταν δοκίμασαν να την προτείνουν στον Πούτιν σε μια συνάντηση του Ιουλίου του 2007, ο Ρώσος ηγέτης χλεύασε, αντιμετωπίζοντάς την ως ένα ακόμη αμερικανικό τέχνασμα με στόχο την αποδυνάμωση της χώρας του. Και με τον χαιρετισμό του προς τους συμμετέχοντες στην πρωτοβουλία Global Zero, στις αρχές Δεκεμβρίου, ο Ζεράρ Ερερά, ο γενικός γραμματέας του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών ερμήνευσε με κομψό τρόπο το ρεκόρ της χώρας του στην υποβάθμιση του πυρηνικού της οπλοστασίου ως σαφή πρόθεση διατήρησής του επί μακρόν αν όχι για πάντα. Ετσι, ο Ομπάμα έχει πολύ περισσότερο χώρο για ελιγμούς εάν πρόκειται να ηγηθεί του κινήματος του πυρηνικού αφοπλισμού και ίσως πολλά να κερδίσει ενισχύοντας την αμερικανική θέση υπέρ του περιορισμού των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν.Τα περιθώρια για μονομερή άρση του ιρανικού αδιεξόδου μπορεί να διευρύνθηκαν με την πρόσφατη απόφαση της Ε.Ε. να συμμετάσχει στη χρηματοδότηση μιας τράπεζας πυρηνικών καυσίμων, που θα διοικείται από τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας. Αυτή η ιδέα, που ήδη έχει προσελκύσει κονδύλια από τις ΗΠΑ, αποτελεί υποσχόμενο πνευματικό τέκνο της Πρωτοβουλίας Πυρηνικής Απειλής του Σαμ Ναν και παράλληλα υποστηρίζεται οικονομικά από τον πολυεκατομμυριούχο επενδυτή, Γουόρεν Μπάφετ, έναν άνθρωπο που υπολογίζει τα δολάρια τόσο προσεκτικά όσο και ο Ομπάμα τις λέξεις.Η χρονική συγκυρία είναι το παν. Αδράξτε τη στιγμή, κ. εκλεγμένε πρόεδρε.