Ο κ. Ομπάμα στην ΤουρκίαTου Κωστα ΙορδανιδηΔιεταράχθη η κυβέρνηση, αλλά και το πολιτικό σύστημα, διότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ομπάμα αποφάσισε να επισκεφθεί την Αγκυρα και να μην περιλάβει στην περιοδεία του την Αθήνα. Κακώς. Η Ελλάδα και η Τουρκία έπαυσαν από ετών να αποτελούν τα τμήματα «στρατηγικής εξισώσεως», που αποκτούσε νόημα στο πλαίσιο μιας πολιτικής που απέβλεπε στην αναχαίτιση της επεκτάσεως της σοβιετικής επιρροής.Πέραν τούτου, έπαυσαν να είναι χώρες ισοβαρείς –εάν ποτέ υπήρξαν όντως– τις τελευταίες δεκαετίες για την Ουάσιγκτον. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται σε αλλαγή των ισορροπιών σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στη σταδιακή απόσυρση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από περιοχές, όπου διεδραμάτιζε έναν ρόλο –ενίοτε παράφωνο– όπως η Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, επί των κυβερνήσεων, κυρίως, του Ανδρέα Παπανδρέου.Παρά ταύτα, η Ελλάς δεν αγνοήθηκε από τη νέα αμερικανική διοίκηση. Εκλήθη η υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη στην Ουάσιγκτον πριν κλείσουν δύο μήνες από την είσοδο του κ. Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, διότι η Ελλάς ασκεί την προεδρία του ΟΑΣΕ κατά το τρέχον έτος και οι ΗΠΑ προσβλέπουν στη συνεργασία της χώρας μας για θέματα κρισίμου αμερικανικού ενδιαφέροντος, όπως η Γεωργία και η Ουκρανία, εν σχέσει πάντοτε με τη Ρωσία.Η «αξιοποίηση» της Ελλάδος στην περιοχή της Βαλκανικής εμφανίζεται προβληματική «για τον συμμαχικό παράγοντα», λόγω της εντάσεως στις σχέσεις Αθηνών και Σκοπίων. Τέλος, καθ’ όσον αφορά στη Μέση Ανατολή, η παρεμβατικότης της Ελλάδος αποτελεί μάλλον ανάμνηση, παρά πραγματικότητα. Ηταν ενδεχομένως το τίμημα μιας «σωφροσύνης», μιας «πραγματιστικής» προσεγγίσεως ή εν πάση περιπτώσει της συναισθήσεως ότι το διακύβευμα ήταν πολύ μεγαλύτερο από τις αντοχές της χώρα μας.Για λόγους που η ανάλυσή τους δεν είναι του παρόντος, θα μπορούσε να επισημανθεί ότι η Ελλάς διέρχεται μακρά, αν και όχι επιτυχή, περίοδο προσαρμογής στα ευρωπαϊκώς ισχύοντα, κυρίως στον οικονομικό τομέα. Το μόνο άνοιγμα στην εξωτερική πολιτική ήταν η θεαματική ενίσχυση των σχέσεων του πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή με τον νυν πρωθυπουργό της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, που δεν οδήγησε σε ευρύτερα αποτελέσματα.Αντίθετα, η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, διέρχεται φάση επαναβεβαιώσεως της επιρροής και της ισχύος της σε ευρύτερο περιφερειακό επίπεδο· δεν διακατέχεται από σύμπλεγμα «προσαρμογής», όπως συμβαίνει με τη χώρα μας. Εχει αντίληψη ειδικού ρόλου και αίσθηση ιδίων συμφερόντων. Αυτό την καθιστά στην παρούσα συγκυρία απαραίτητο συνομιλητή, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την επίσκεψη του κ. Ομπάμα στην Αγκυρα.Δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση η Τουρκία για την Ελλάδα, που δεν διαθέτει ανάλογες κοινωνικές και πολιτικές αντοχές. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας δεν είναι η αύξηση της διπλωματικής της παρουσίας στην περιοχή, διότι απλούστατα είναι ανέφικτη, αλλά η εσωτερική ανασυγκρότησή της. Η εξωτερική πολιτική είναι η αντανάκλαση της εσωτερικής ισχύος στο άμεσο περιβάλλον μιας χώρας, και όχι οι φαντασιώσεις πολιτικών, ακαδημαϊκών και εξ επαγγέλματος αναλυτών.KATHIMERINI.
Εκλογές στην Τουρκία - Μέρος Α' Αντίστροφα μετράει η Τουρκία για την εκλογική αναμέτρηση της 22ας Ιουλίου ΑΠΕ Γυναίκα ψηφοφόρος του ΑΚΡ σε προεκλογική συγκέντρωση του Ρεζτέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη Κωνσταντινούπολη Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο Στην τελική ευθεία για τις εκλογές της Κυριακής βρίσκεται η Τουρκία, με τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να εμφανίζεται σίγουρος για τη νίκη του. Τα βλέμματα στρέφονται στο πώς θα διαμορφωθούν οι πολιτικές ισορροπίες την επομένη των εκλογών. Τα κύρια θέματα στην εκλογική ατζέντα είναι οι σχέσεις ισλαμιστών-κεμαλιστών και το Κουρδικό, με τις όποιες πολιτικές προεκτάσεις τους στην Οικονομία και τις σχέσεις τις χώρας με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Σε μεγάλη ανοικτή συγκέντρωση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), την περασμένη Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη, ο κ. Ερντογάν ανέβασε τον πήχη λέγοντας ότι αναμένει εκλογικό ποσοστό άνω του 34%. Στελέχη του ισλαμιστικού κόμματος πάντως εκτιμούν ότι το ποσοστό αυτό ενδέχετ...
Comments