HERALD TRIBUNE
Επιστροφή στο κράτος
Τον Σεπτέμβριο του 2008 γίναμε μάρτυρες της έναρξης της κατάρρευσης του παγκόσμιου οικονομικού οικοδομήματος. Οι οικονομίες εκατομμυρίων ανθρώπων σκεπάστηκαν κάτω από τα χαλάσματα, ρίχνοντας στο μηδέν την παραγωγή και αφήνοντας πίσω εκατομμύρια ανέργους. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι σήμερα πια οι οικονομίες όλων των χωρών απειλούνται. Παρ’ όλα αυτά, καθόμαστε και ακούμε όλους εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν στη μαγική επουλωτική δύναμη των αρρύθμιστων αγορών. Ομως οι άνθρωποι δεν βλέπουν πια σωτηρία σ’ αυτές τις λύσεις. Περιμένουν από τους ηγέτες τους να δράσουν, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της κυβερνητικής παρέμβασης, καθώς δεν τίθεται θέμα για κάτι άλλο. Σε μια εποχή κατά την οποία το οικονομικό τσουνάμι απειλεί τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, θα πρέπει να σκεφτούμε την ευθύνη του κράτους γύρω από την ασφάλεια των πολιτών. Εχουμε ακούσει επιχειρήματα εναντίον του «κράτους - γκουβερνάντα». Πράγματι, η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει τα πάντα σε όλους τους πολίτες. Αλλά τουλάχιστον οφείλει να τους προστατεύσει από τη «ληστεία».
THE TIMES
Πάπας και έιτζ
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διδάσκει ότι πρέπει να απορρίπτονται οι τεχνητές μέθοδοι για τον έλεγχο των γεννήσεων. «Η αντισύλληψη θεωρείται πράξη εναντίον του Θεού και της φύσης», έγραψε ο Πάπας Πίος το 1930. Αυτό είτε το δέχεται κάποιος είτε το απορρίπτει. Αλλά οι δηλώσεις για τα αποτελέσματα της αντισύλληψης είναι διαφορετική υπόθεση. Η πρόσφατη δήλωση του Πάπα Βενέδικτου, ενώ βρισκόταν στην Αφρική, ότι «το έιτζ δεν μπορεί να ξεπεραστεί με το να μοιράζουμε προφυλακτικά, τα οποία ενδεχομένως επιτείνουν το πρόβλημα» δημιουργεί... πρόβλημα. Οι δηλώσεις του μπορεί να έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων. Ο ΟΗΕ εκτιμά πως παγκοσμίως πάνω από 33 εκατ. ενηλίκων και παιδιών ζουν με τον ιό του έιτζ, εκ των οποίων τα δύο τρίτα στην υποσαχάρια Αφρική. Κι ενώ παρατηρείται σταθερότητα σε ορισμένες αφρικανικές χώρες, όπως το Μαλάουι, σε άλλες καταγράφονται καινούργια κρούσματα. Το έιτζ δεν είναι ιάσιμο. Η Εκκλησία μέσα από τα νοσοκομεία και τα ιδρύματα προσφέρει συμπάθεια και κουράγιο στους ασθενείς. Αλλά αντιτίθεται στα προφυλακτικά και στην εκπαίδευση γύρω από το σεξ.
HAARETZ
Φεύγουν από το Γκολάν;
Με αποχώρηση από όλα τα Υψώματα του Γκολάν φέρεται να έχει δεσμευτεί ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ, όπως δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα «Ρεπούμπλικα» ο Σύρος πρόεδρος Ασαντ. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών μεταξύ Ισραήλ και Συρίας με τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας, ο Εχούντ Ολμερτ φέρεται να δήλωσε στον Ερντογάν ότι είναι έτοιμος να επιστρέψει στη Συρία το σύνολο των εδαφών στο Γκολάν. Καθώς οι δύο πλευρές πλησίαζαν στο τελικό στάδιο των συνομιλιών τους, ο Ολμερτ ζήτησε να γίνει παύση ώστε να συμβουλευτεί την κυβέρνησή του. Αμέσως μετά, το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας. Ο πρόεδρος της Συρίας, πάντως εξέφρασε την ανησυχία του για το μέλλον των ειρηνευτικών συνομιλιών ενόψει μάλιστα του νέου κυβερνητικού σχήματος υπό τον Μπένζαμιν Νετανιάχου. Ο Ασαντ ελπίζει να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ομπάμα, προσθέτοντας όμως ότι δεν αναζητεί μια ευκαιρία για να φωτογραφηθεί μόνο. Τέλος τόνισε τη βούλησή του να συμβάλει στην εκτόνωση της κρίσης στο Ιράν. Ο Ομπάμα αναθεωρεί την πολιτική των ΗΠΑ προς τη Συρία και σκέπτεται να στείλει πρεσβευτή.
FRANKFURTER RUNDSCHAU
Το πρόβλημα με το νερό
Ο κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα του νερού... Στα βόρεια της Νεκράς Θάλασσας ο ποταμός Ιορδάνης δεν έχει σχεδόν καθόλου νερό, διότι το Ισραήλ και η Ιορδανία εκμεταλλεύονται εξαντλητικά τις πηγές και τους παραποτάμους του διακυβεύοντας έτσι ακόμη και την ύπαρξη της Νεκράς Θάλασσας, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για τη χημική και τουριστική βιομηχανία αμφοτέρων των χωρών.
Στην Εγγύς Ανατολή έχει γίνει πια συνείδηση ότι, και εάν δεν υπήρχε η εμπόλεμη κατάσταση, το πρόβλημα του νερού θα ήταν το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της περιοχής. Ομως, η συνειδητοποίηση αυτού του προβλήματος δεν φαίνεται να υπάρχει σε όλο τον κόσμο.
Οι ειδικοί επιστήμονες και τεχνοκράτες που συνεδριάζουν στην Κωνσταντινούπολη πρέπει κατ’ αρχήν να διοργανώσουν παγκόσμια καμπάνια παιδαγωγικού χαρακτήρα με στόχο να κάνουν συνείδηση στον κάθε πολίτη του πλανήτη το πρόβλημα του νερού.
Αυτό είναι το πιο επείγον καθήκον και όχι τεχνικές και τεχνοκρατικές λύσεις που ενδέχεται να μην εφαρμοστούν ποτέ. kathimerini.
Comments