επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Tι γραφει ο ξενος Tυπος FINANCIAL TIMES Το πρόβλημα Για πολλούς, η Αφρική είναι η εικόνα της απελπιστικής μιζέριας, χτυπημένη από τη φτώχεια, τη διαφθορά, το έιτζ και τους πολέμους. Η εικόνα αυτή, όμως, είναι η μισή αλήθεια. Τα τελευταία χρόνια, πολλές υποσαχάριες αφρικανικές χώρες αναπτύσσονται καλά, με αποτέλεσμα να παρατηρείται αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Πίσω από την επιτυχία βρίσκεται η πολιτική επιλογή Αφρικανών ηγετών να υιοθετήσουν σταθερές μακροοικονομικές πολιτικές και να ενδιαφερθούν για τη διαφάνεια. Μεταξύ άλλων, ο ιδιωτικός τομέας είχε ξεκινήσει ανοδική πορεία, κυρίως στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Οι καλές ευκαιρίες υπάρχουν. Πριν από την κρίση, χώρες όπως η Γκάνα βρίσκονταν πολύ κοντά στο να πάψουν να εξαρτώνται από την ξένη βοήθεια. Αλλά σήμερα η Αφρική έχει ξανά πρόβλημα. Οι ξένες επενδύσεις έχουν μειωθεί και το εμπόριο γίνεται προβληματικό. Οι μεγάλες χώρες του κόσμου θα πρέπει να δράσουν ταχύτατα, ώστε η κρίση να γίνει παρελθόν. Στο μεταξύ, οι αφρικανικές κυβερνήσεις θα πρέπει να τύχουν προσωρινής βοήθειας, καθώς το πρόβλημα στην Αφρική είναι η πείνα και ο εμφύλιος πόλεμος κι αυτό είναι ένα ακριβό τίμημα. HERALD TRIBUNE Ελπίδες στο Πακιστάν Ο πρόεδρος του Πακιστάν Ασίφ Ζαρνταρί, επιτρέποντας στον εκδιωχθέντα επί Μουσάραφ δικαστή Μ. Σαουντρί να επιστρέψει στο Ανώτατο Δικαστήριο, κέρδισε τις εντυπώσεις. Δυστυχώς, όμως, χρειάστηκε να πραγματοποιηθούν διαδηλώσεις, προκειμένου να πεισθεί να πράξει το σωστό. Ο Πακιστανός πρόεδρος θα πρέπει τώρα να αμβλύνει το δυσάρεστο πολιτικό κλίμα και να εργαστεί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξτρεμιστών. Για τον Ζαρνταρί, η πρόσφατη συμφωνία θεωρείται μεγάλη παραχώρηση και πολλοί διατείνονται ότι ήδη ο πρόεδρος έχει χάσει ένα κομμάτι της ισχύος του. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ναουάζ Σαρίφ ήταν ούτως ή άλλως δημοφιλέστερος και κέρδισε πόντους, πρωτοστατώντας στα πρόσφατα γεγονότα. Ο Ζαρνταρί και ο Σαρίφ ηγήθηκαν του κυβερνητικού συνασπισμού μετά την απομάκρυνση του Μουσάραφ. Αλλά ο Σαρίφ διαχώρισε τη θέση του με αφορμή την υπόθεση του δικαστή. Το θέμα όμως λύθηκε και οι δύο ηγέτες πρέπει να αφήσουν στην άκρη την παλιά τους έχθρα και να εργαστούν για την αντιμετώπιση των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα. HURRIYET Τουρκία - Ε.Ε. Η Τουρκία είναι βέβαιη ότι με την ανάληψη της προεδρίας από τη Σουηδία τον προσεχή Ιούνιο θα ανοίξουν δύο κεφάλαια από το πακέτο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας. Ωστόσο, η ατζέντα αναμένεται να έχει δυσκολίες, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το δεύτερο εξάμηνο του 2009 αναμένεται να ελέγξει τα στοιχεία που αφορούν την πρόοδο της Αγκυρας σε θέματα τελωνειακής ένωσης και τα οποία σχετίζονται με το άνοιγμα των λιμένων και των αεροδρομίων στα ελληνοκυπριακά πλοία και αεροσκάφη. Αν κάτι δεν πάει καλά, η Ευρωπαϊκή Ενωση ενδεχομένως θα παγώσει και άλλα κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το 2006, η Ευρωπαϊκή Ενωση πάγωσε τις διαπραγματεύσεις πάνω σε οκτώ από τα 35 κεφάλαια, μετά την άρνηση της Αγκυρας να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στους Ελληνοκυπρίους. Η περίοδος της σουηδικής προεδρίας συμπίπτει με τις ευρωεκλογές του Ιουνίου και το τέλος της θητείας των μελών της Κομισιόν τον προσεχή Οκτώβριο. DW Γαλλία - ΝΑΤΟ Με την επιστροφή της στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, η Γαλλία κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας της. Οι περισσότεροι Γάλλοι δεν ενδιαφέρονται πλέον να διατηρήσει η χώρα τους τον ιδιαίτερο ρόλο στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Η Γαλλία δεν θα είναι ανεξάρτητη έναντι των οργάνων απόφασης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα προτιμούσαμε να είναι η Γαλλία πιο αυτόνομη. «Εκτιμώ ότι για μας τους Γάλλους δεν θα αλλάξει τίποτα» λέει ένας τρίτος. Απόλυτα πεπεισμένος για την ορθότητα της επιλογής είναι ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Θέλει να αυξήσει την επιρροή της χώρας του σε διεθνές επίπεδο. Αυτό προϋποθέτει να εκπροσωπείται και στα ηγετικά κλιμάκια αποφάσεων της Βορειοτλαντικής Συμμαχίας. Ενα από τα βασικά επιχειρήματα του Σαρκοζί: «Στέλνουμε στρατιώτες, που παίζουν τη ζωή τους, αλλά δεν συμμετέχουμε στο όργανο που αποφασίζει για τους στόχους και τη στρατηγική της αποστολής. Ηρθε η ώρα να μπει τέρμα, διότι η Γαλλία θέλει να συναποφασίζει και όχι να υλοποιεί αποφάσεις».