Του Σταυρου Λυγερου
Η επιδρομική επιχείρηση στο Κολωνάκι επιβεβαίωσε την διάχυτη αίσθηση ότι η αστυνομία δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους. Υπό την πίεση της κατακραυγής, η κυβέρνηση καταφεύγει στην εύκολη, αλλά αναποτελεσματική λύση: προωθεί αυστηρότερες ποινές για τους κουκουλοφόρους που παρανομούν και καθιστά αυτεπάγγελτο αδίκημα την εξύβριση αστυνομικών. Η αιτία, όμως, που οι παραστρατιωτικού τύπου ομάδες δρουν με τόσο μεγάλη επιτυχία δεν είναι η ανεπάρκεια της νομοθεσίας. Είναι η αδυναμία της αστυνομίας να τις εξαρθρώσει. Επιχειρησιακή αδυναμία που, βεβαίως, δεν πρόκειται να θεραπευτεί με την πρόσθετη νομοθεσία.
Οι νέες διατάξεις θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα θα λύσουν. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πείρα του παρελθόντος και τη νοοτροπία της αστυνομίας, κατά πάσαν πιθανότητα θα οδηγήσουν στη σύλληψη θερμόαιμων διαδηλωτών και όχι στην εξουδετέρωση της τρομοκρατίας χαμηλής έντασης. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την εκτροπή από τον βασικό στόχο και την ηθικοπολιτική ακύρωση της σχετικής προσπάθειας. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αντί να απομονώσει τις οργανωμένες ομάδες των κουκουλοφόρων, θα ρίξει στην αγκαλιά τους ατίθασους νέους διαδηλωτές.
Η εύκολη, αλλά αναποτελεσματική τακτική είναι η ισοπέδωση μέσω της δαιμονοποίησης. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι γενικώς τα Εξάρχεια και η ατίθαση νεολαία. Οι ποικίλες κινήσεις μετα-αναρχικών και ιδεολόγων αντιεξουσιαστών, που αναπτύσσουν πνευματικές και κοινωνικές δράσεις, είναι πλούτος και όχι εχθρός της κοινωνίας. Οι ίδιοι, άλλωστε, ασκούν καταλυτική κριτική στους «επαγγελματίες» της βίας. Η διαχωριστική γραμμή πρέπει να χαραχθεί με αποκλειστικό κριτήριο τις πράξεις και όχι τις ιδέες. Διαφορετικά, θα είναι η ίδια η Πολιτεία που θα γεμίσει τη δεξαμενή απ’ όπου αντλεί τουλάχιστον η τρομοκρατία χαμηλής έντασης.
Το φαινόμενο δεν είναι απλώς μία πρωτόγονη και εξαμβλωματική έκφραση αμφισβήτησης. Είναι και εκδήλωση πολιτικού αναλφαβητισμού. Ανήσυχοι και εξεγερμένοι νεαροί, που έλκονται από την «αισθητική της καταστροφής» και βιώνουν τη συμμετοχή στις επιδρομικές επιχειρήσεις σαν τελετουργία μύησης, μεταλλάσσονται γρήγορα σε τεχνικούς της βίας. H πείρα αποδεικνύει ότι είναι θέμα χρόνου τέτοιες παραστρατιωτικού τύπου ομάδες να διολισθήσουν σε λούμπεν πρακτικές και πιθανότατα σε πρακτικές «ένοπλης πάλης».
Οι πρακτικές αυτές διαμορφώνουν κλίμα ανασφάλειας στην κοινή γνώμη, το οποίο οδηγεί στη γιγάντωση των μηχανισμών καταστολής και στην περιστολή των πολιτικών ελευθεριών. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι οι ουκ ολίγοι, που σήμερα στο δημόσιο βίο υποβαθμίζουν για λόγους ιδεολογικής αγκύλωσης το μέγεθος του προβλήματος, κατ’ αντιδιαστολή διευκολύνουν στην πράξη την εξέλιξη που καταγγέλλουν.
kathimerini.
Comments