Επισκόπηση τύπου | 18.01.2008 /d.welle
Θα συμπαρασύρει και την Ευρώπη η χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ;
Η χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ και η τακτική του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών έναντι της Συρίας είναι τα θέματα που σχολίασαν οι ευρωπαϊκές και οι γερμανικές εφημερίδες.
Αρχίζουμε όμως με ένα σχόλιο της ελβετικής εφημερίδας Neue Zürcher Zeitung για την Ελλάδα με τίτλο «Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεχθεί πλήγμα – σκάνδαλα στο υπουργείο Πολιτισμού και περίεργα, ειδικά κονδύλια».
Μετά από λεπτομερειακή παρουσίαση της περίπτωσης Ζαχόπουλου η εφημερίδα καταλήγει: «στην δίνη των σκανδάλων η κοινή γνώμη συνειδητοποίησε ένα ακόμη πρόβλημα: το γεγονός ότι οι υπουργοί διαθέτουν ειδικά κονδύλια, τα οποία δεν εμφαίνονται στον κρατικό προϋπολογισμό. Από αυτά τα ειδικά κονδύλια πληρώνονται τα διάφορα πριμ στους υπαλλήλους των υπουργείων, σε οργανώσεις προσκείμενες στο εκάστοτε υπουργείο κλπ.»
Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει δεχθεί πλήγμα
«Τώρα θα ελεγχθούν όλα αυτά τα χρήματα που πλήρωσε ο Ζαχόπουλος από τα ειδικά κονδύλια του υπουργείου του, αλλά και κάθε άλλος συνεργάτης του υπουργείου μέχρι και το 1996.
Έτσι η συντηρητική κυβέρνηση προσπαθεί να συμπαρασύρει στα σκάνδαλα και την αξιωματική αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, που μέχρι το 2004 ήταν στην κυβέρνηση. Όμως δεν πρόκειται να ελεγχθούν τα χρήματα που διέθεσε από τα κονδύλια αυτά ο πρωθυπουργός Καραμανλής κατά την θητεία και ως υπουργού Πολιτισμού.» «Όμως παρά τους ελιγμούς η περίπτωση Ζαχόπουλου δεν ξεπεράστηκε για τον Καραμανλή. Ο πρωθυπουργός έχει δεχθεί πλήγμα. Εξάλλου έχει χαραχθεί στη συνείδηση των Ελλήνων και η ανικανότητα της κυβέρνησής του στις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού.»
Σημαδιακή χρονιά για την ευρωπαϊκή οικονομία
«Οι ΗΠΑ τώρα άρχισαν να καταπολεμούν αποτελεσματικά την ύφεση, μια ύφεση σοβαρή και επώδυνη» σχολιάζει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica με αφορμή τις διαγραφές ενεργητικού ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων στην τρίτη σε μέγεθος τράπεζα επενδύσεων στις ΗΠΑ, στην Merrill Lynch: «στην Ευρώπη και στην ΕΚΤ υφίσταται ακόμη μια κάποια, λανθάνουσα ελπίδα ότι η οικονομία της ενδέχεται με την απόσπασή της από την αμερικανική ή την προστασία της να μην προσγειωθεί ανώμαλα υπό το βάρος της αμερικανικής οικονομίας. Το 2008 ωστόσο θα είναι χρονιά αποφασιστική: ή θα πετύχει η Ευρώπη να μείνει έξω από αυτή την αμερικανική κρίση ή θα αποτύχει και η αμερικανική κρίση θα την συμπαρασύρει.»
«Στη Γερμανία τα συνδικάτα απαιτούν αυξήσεις 8% για να εξισορροπηθεί η χαμηλή αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, στη Γαλλία η χαμηλή αγοραστική δύναμη είναι μείζον θέμα – στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα» διαπιστώνει η γαλλική εφημερίδα Dernieres Nouvelles D’ Alsace: «αλλάζει μήπως η παγκόσμια οικονομία; Η χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ ανέδειξε πάντως πόσο ευάλωτη είναι η παγκόσμια οικονομία.»
Ο Σταϊνμάγες ριψοκινδυνεύει
«Ο υπουργός Εξωτερικών Σταϊνμάγερ αγωνίζεται ήδη από τον πόλεμο στο Λίβανο για διπλωματική πρόσβαση στη Συρία, απαιτώντας συνεχώς την συνεργασία της και δελεάζοντάς την με αναπτυξιακή βοήθεια» γράφει η Süddeutsche Zeitung για τη χθεσινή επίσκεψη του Σύρου υπουργού Εξωτερικών στο Βερολίνο «η Συρία δεν αλλάζει όμως στο παραμικρό, αντίθετα χρησιμοποιεί επιδέξια τις συμβολικές χειραψίες, όπως και τη χθεσινή επίσκεψη στο Βερολίνο, για να διευρύνει απλώς τα περιθώρια των κινήσεών της. Ο Σταϊνμάγερ ριψοκινδυνεύει σοβαρά.»
«Η Συρία είναι μια δικτατορία, αλλά επίσης και κοσμικό κράτος, όπου κυριαρχεί η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης» υπογραμμίζει σε ανάλυσή της η εφημερίδα Berliner Zeitung: «Ο Μπασάρ Αλ Άσσαντ επί τη αναλήψει των καθηκόντων του άρχισε μάλιστα μια διαδικασία πολιτικής μεταρρύθμισης, η οποία διεκόπη τόσο λόγω του φόβου μήπως οι αλλαγές ανατρέψουν το καθεστώς του, όσο και λόγω του πολέμου κατά του Ιράκ, της εξέγερσης των Κούρδων το 2004 και της αναγκαστικής απόσυρσης των συριακών δυνάμεων από το Λίβανο.» «Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Γερμανία διατάσσουν τη Συρία και κάθε φορά προσδοκούν να τους υπακούσει. Ουδείς αναρωτήθηκε μέχρι τώρα για τα συμφέροντα και τις δυνατότητες αυτής της χώρας. Γιατί άραγε; Οι ΗΠΑ διεξήγαγαν έναν πόλεμο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορά τους για να υπερασπίσουν αυτό ακριβώς: τα συμφέροντά τους.»
Comments