HAARETZ Αφύπνιση των Παλαιστινίων Η κατάρρευση του συνοριακού τείχους στη Ράφα της Λωρίδας της Γάζας ήταν ένας προσεγμένος συνδυασμός εκ μέρους της κυβέρνησης Χαμάς. Ελάχιστοι στη Ράφα γνώριζαν ότι «άγνωστοι» έσκαβαν μυστικά τα θεμέλια του τείχους επί μήνες, ώστε τη δεδομένη στιγμή να πέσει σχετικά εύκολα. Το μυστικό δεν διέρρευσε και στη συνέχεια οι χιλιάδες των Παλαιστινίων που διείσδυσαν στην Αίγυπτο το έκαναν αψηφώντας τους κινδύνους και το προηγούμενο των Αιγυπτίων που άνοιγαν συνήθως πυρ εναντίον τους κάθε φορά που κάποιος περνούσε τα σύνορα. Η ηγεσία και το κοινό στη Γάζα υπήρξαν συνεργάτες στο θαρραλέο και απαραίτητο βήμα, προκειμένου να διαρρήξουν τους κανόνες του παιχνιδιού του Ισραήλ. Το γκρέμισμα του τοίχου στα σύνορα με την Αίγυπτο αποτελεί μια σαφή επίδειξη της μορφής της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, που για πολλούς λόγους βρισκόταν εν υπνώσει τελευταία. FINANCIAL TIMES Η υστεροφημία του προέδρου Η τελευταία ομιλία του προέδρου Μπους προς το έθνος ήταν χαμηλών τόνων. Επρεπε, ούτως ή άλλως, να είναι! Ο πρόεδρος ανακοίνωσε τις φιλοδοξίες του για το 2008, οι οποίες είναι είτε άγονες εκ των πραγμάτων (όπως η αντιπαράθεσή του με το Κογκρέσο) είτε αδύνατον να εφαρμοστούν (όπως το να υπάρξει συναίνεση για τη σύνταξη νέου νομοσχεδίου για τη μετανάστευση). Ενας χρόνος μπορεί να είναι μακρύ χρονικό διάστημα στην πολιτική, αλλά η προοπτική για τον πρόεδρο Μπους να πραγματοποιήσει κάτι σημαντικό είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η οικονομία ήταν αυτή που υπερκέρασε το Ιράκ και απορρόφησε ένα μεγάλο κομμάτι της δυσαρέσκειας των Αμερικανών. Ωστόσο ο πρόεδρος, απ’ ό,τι προκύπτει και από την ομιλία του, πιστεύει ότι η ιστορία θα τον δικαιώσει. Η τελευταία αμερικανική επιχείρηση στο Ιράκ, υπό τον στρατηγό Πετρέους, απέδωσε καρπούς, είπε ο πρόεδρος. Ωστόσο ακόμη κι αυτό μέλλει να φανεί. Οι ψηφοφόροι θα ήθελαν να μάθουν τον ακριβή αριθμό των νεκρών και όχι το ποσό που χρειάστηκε να διατεθεί για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια στο Ιράκ. Ο τόνος της φωνής του προέδρου, τη στιγμή της τελευταίας ομιλίας προς το έθνος, έδειχνε έναν άνθρωπο, ο οποίος σχεδόν παραδεχόταν δημοσίως ότι μόνο ένα θαύμα θα έσωζε τη φήμη του. Σίγουρα ο χρόνος που απομένει ώς την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο δεν είναι αρκετός γι’ αυτή τη διαδικασία. FRANKFURTER RUNDSCHAU Θέλουν να «πουλήσουν» ακριβότερα Η επιλογή μεταξύ Τάντιτς και Νίκολιτς δεν είναι τόσο μοιραία, όπως παρουσιάζεται. Η Σερβία δεν ψηφίζει Ανατολή ή Δύση. Oι ψηφοφόροι των δύο κομμάτων κινούνται με την κοινή πεποίθηση ότι μπορούν να πουλήσουν τη χώρα τους ακριβότερα στην Ε.Ε. εάν παίξουν για λίγο το ρωσικό χαρτί. Ισως η αυτοπεποίθηση των Σέρβων να είναι υπερβολική, αλλά έχει και την καλή της πλευρά: εάν το Βελιγράδι πιστεύει ότι πρέπει να παίξει το ρωσικό χαρτί, να πουλήσει την πετρελαϊκή του βιομηχανία στην GAZPROM, να εξαρτήσει την ενεργειακή του πολιτική από τον Πούτιν και τη Μόσχα, τότε προσφέρει μια υπηρεσία στην Ε.Ε.: την βοηθά να αντιληφθεί ότι στις υποχρεώσεις ενός νέου μέλους δεν ανήκει η πώληση τραπεζών και βιομηχανικών μονάδων και ότι η Ευρώπη δεν είναι απλώς ο αντίποδας της Ρωσίας. LE MONDE Δηλητηριασμένη κληρονομιά Στο τελευταίο διάγγελμα του Μπους κατέστη σαφές ότι αφήνει μια δηλητηριασμένη κληρονομιά. Aπό τον Μπιλ Κλίντον είχε παραλάβει πλεόνασμα στα κρατικά ταμεία, εκείνο που αφήνει όμως είναι ένα τεράστιο έλλειμμα και τη χώρα του στα πρόθυρα της οικονομικής ύφεσης. Και όλα αυτά σ’ έναν κόσμο που έγινε περισσότερο ανασφαλής και επικίνδυνος, όχι μόνο λόγω της 11ης Σεπτεμβρίου, αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε η κυβέρνηση Μπους το θέμα. EL PAIS Η θέση της Σερβίας στην Ε.Ε. Η Ρωσία χρειάζεται τους Σέρβους περισσότερο απ’ ό,τι οι Σέρβοι τη Ρωσία. Πρέπει όμως οι Σέρβοι να βιώσουν ακόμη μια φορά το πικρό πείραμα μιας αντιευρωπαϊκής κυβέρνησης, για να το αντιληφθούν; Για τους Σέρβους, η απώλεια μιας επαρχίας συνιστά κάτι σαν ακρωτηριασμό, γι’ αυτό πρέπει να βοηθηθούν στην ίαση αυτής της πληγής. Η θέση τους, όπως και όλων των πρώην γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, είναι όμως στην Ε.Ε. | 
Comments