ARAB NEWS Σκηνικό πολέμου Η διάσκεψη για τη Μέση Ανατολή, η οποία έχει προταθεί από την αμερικανική κυβέρνηση και αναμένεται να διεξαχθεί τον Νοέμβριο αποτελεί προπέτασμα καπνού, καθώς θα επιχειρηθεί να καλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Στην προβλέψιμη διαδικασία επιβράβευσης των «μετριοπαθών» συμμάχων και της καταγγελίας των «εξτρεμιστών» εχθρών, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς θα λάβει εύσημα ως ειρηνοποιός, ενώ η ηγεσία της Χαμάς θα δαιμονοποιηθεί περαιτέρω και θα απομονωθεί. Ωστόσο, ο τελικός σκοπός αυτής της υπόθεσης δεν είναι τόσο η απομόνωση της Χαμάς, αλλά να ενεργοποιηθούν κάποια άλλα γεγονότα περαιτέρω απομόνωσης του Ιράν και της Συρίας. Η σημασία της αντιιρανικής εκστρατείας -ήδη έχει ξεκινήσει- δεν θα πρέπει να χαθεί στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της διάσκεψης για το Μεσανατολικό. Τα προηγούμενα χρόνια, επί «βασιλείας» Ρίτσαρντ Περλ, πολλοί κατηγορούσαν τον πρόεδρο Μπους, τους συμβούλους του και τους στρατηγούς του ότι ήταν «ανόητοι» που δεν είχαν αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Ιράν την απειλή. Ωστόσο, μετά την αποτυχία του Ισραήλ στο νότιο Λίβανο, το καλοκαίρι του 2006, τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να κτυπούν (και πάλι μέσω των μίντια), θυμίζοντας κατά πολύ την περίοδο πριν από την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, τον Μάρτιο του 2003. Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η επικείμενη διάσκεψη για το Μεσανατολικό στην Ανάπολη θα δώσει την ευκαιρία στα ΜΜΕ να βομβαρδίσουν την κοινή γνώμη με μισές αλήθειες σχετικά με εκείνους που παρεμποδίζουν την ειρήνη, εμπόδια τα οποία μπορούν να υπερκεραστούν (φαινομενικά) μέσω της βίας. Κάπως έτσι, εκτιμούν Αραβες πολιτικοί αναλυτές, θα διαμορφωθεί ένα νέο σκηνικό πολέμου. DW-WORLD.DE Η κρίσιμη συνάντηση Στο τουρκικό κυβερνητικό επιτελείο επικρατεί έντονος προβληματισμός. Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν είναι ο κίνδυνος να απομονωθεί η πατρίδα του, σε περίπτωση εισβολής στο βόρειο Ιράκ. Προς το παρόν η Αγκυρα περιορίζεται σε διπλωματικές κινήσεις, αν και επιχειρήσεις μικρής εμβέλειας πραγματοποιούνται συχνά. Η Τουρκία επιχειρεί να περάσει τον προβληματισμό της στην Ουάσιγκτον και παρότι το τοπίο είναι ομιχλώδες, ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται αισιόδοξος και πιστεύει ότι τελικά θα υπάρξει έδαφος συνεργασίας. Ο Τούρκος πρωθυπουργός χρειάζεται τους Αμερικανούς. Είναι οι μόνοι που έχουν πραγματική επιρροή στην αυτόνομη διοίκηση του βορείου Ιράκ. Μόνον οι Αμερικανοί είναι σε θέση να αποτρέψουν τη διάθεση όπλων στους Κούρδους της περιοχής. Πολλά από αυτά τα όπλα καταλήγουν στα χέρια του ΡΚΚ. Πάντως, γενική είναι η εκτίμηση ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να εισβάλει στο βόρειο Ιράκ πριν από τις 5 Νοεμβρίου, οπότε ο Ταγίπ Ερντογάν θα συναντηθεί στην Ουάσιγκτον με τον πρόεδρο Μπους. LOS ANGELES TIMES Οι πυρκαγιές στην Καλιφόρνια Οταν ο αέρας στη νότια Καλιφόρνια, παίρνει ένα απόκοσμο θολό κιτρινωπό χρώμα, σημαίνει ότι σε κάποιες περιοχές μαίνονται καταστροφικές φωτιές. Ανθρωποι, οι οποίοι ζουν χιλιόμετρα μακριά από την κοντινότερη εστία φωτιάς μπορούν να νιώσουν το δράμα που εξελίσσεται στο Μαλιμπού, στο Σαν Ντιέγκο και αλλού... Κανείς δεν ξέρει προς τα πού πρέπει να στρέψουμε την αγωνία μας, τη συμπόνοια και τη βοήθεια μας. Παντού φωτιές και καπνός. Κάποια στιγμή οι πυρκαγιές ολοκληρώνουν το καταστρεπτικό τους έργο, καίνε ό,τι είναι να κάψουν (ανθρώπους - περιουσίες - τεράστιες δασικές εκτάσεις) κι ύστερα, όλοι εμείς αρχίζουμε τις συζητήσεις. Καθαρίσαμε αρκετά καλά, δημιουργήσαμε τους κατάλληλους δρόμους μέσα στα δάση, τι κάναμε με τα ηλεκτροφόρα καλώδια; Εχουμε κτίσει σπίτια σε σημεία που δεν θα έπρεπε και γιατί έχουμε παραβιάσει ζωτικής σημασίας κανόνες επιβίωσης; Ηταν αυτή η καταστροφή αναπόφευκτη; Και τέλος η κλασική ερώτηση: Πώς τα καταφέρνουν οι πυροσβέστες; Στήνονται μπροστά στα σπίτια ανθρώπων που δεν ήξεραν λίγο πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά και ορμούν στις πύρινες φλόγες, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές τους και δουλεύοντας μέχρι τελικής πτώσεως; Σίγουρα θα υπάρξουν μαθήματα από αυτή τη νέα περιπέτεια στην Καλιφόρνια, μαθήματα χρήσιμα για το μέλλον. Ομως εμείς που κατοικούμε σ’ αυτές τις περιοχές μαθαίνουμε να ισορροπούμε ανάμεσα στη γοητεία της άγριας φύσης και τη διάθεση μας να αγνοούμε την ταλαιπωρία. |
Comments