Των Κ. Π. Παπαδιοχου - Κων. Ζουλα
Σε ένα ατέρμονο σίριαλ προσωπικών αντιπαραθέσεων και εκατέρωθεν αιχμών μεταξύ των κ. Γ. Παπανδρέου και Ευαγγ. Βενιζέλου και σε ένα απίστευτο «ριάλιτι», με πρωταγωνιστές στα τηλεοπτικά παράθυρα τους «στρατούς» των δύο βασικών διεκδικητών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ έχει μετατραπεί η πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς την ψηφοφορία της 11ης Νοεμβρίου.
Κατά διαστήματα, ο τρίτος υποψήφιος για την προεδρία κ. Κ. Σκανδαλίδης και προβεβλημένα στελέχη, όπως οι κ. Απ. Κακλαμάνης, Αννα Διαμαντοπούλου, Κ. Λαλιώτης, Π. Ευθυμίου και Βάσω Παπανδρέου επιχείρησαν να λειτουργήσουν ως «κυανόκρανοι», αλλά ανεπιτυχώς. Είναι εξ άλλου ενδεικτικό του κλίματος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η τελευταία δεν άντεξε τον... πειρασμό και στράφηκε προ ημερών με ιδιαίτερη ένταση κατά του κ. Ευαγγ. Βενιζέλου.
Η αντιπαράθεση μεταξύ των κ. Γ. Παπανδρέου και Ευαγγ. Βενιζέλου έχει ιδεολογικά, πολιτικά, αλλά και... παραπολιτικά στοιχεια, καθώς την τελευταία εβδομάδα στο επίκεντρο της ενδοπασοκικής συζήτησης βρέθηκαν ακόμη και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ακόμη χειρότερα εξελίχθηκαν τα πράγματα σε επίπεδο πρωτοκλασάτων και ανώτερων στελεχών, όπου τα στόματα -ειδικά μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες- ανοίγουν πολύ πιο εύκολα.
Με τραύματα
Σε κάθε περίπτωση, από το «ανθολόγιο» των έως τώρα δηλώσεων προκύπτει ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει προς την κάλπη της μεθεπόμενης Κυριακής βαθύτατα τραυματισμένο. Με δεδομένο, δε, ότι το πιθανότερο είναι η εσωκομματική ένταση το επόμενο διάστημα να αυξηθεί περαιτέρω, είναι απορίας άξιο σε ποιο κλίμα θα πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία και ποια θα είναι η «επόμενη ημέρα», ειδικά εάν, όπως προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις, η διαφορά μεταξύ των δύο μονομάχων είναι μικρή. Οπως προαναφέρθηκε, η έως τώρα αντιπαράθεση με μήλον της Εριδος το -θαμπό ή μη- δαχτυλίδι της ηγεσίας έχει εξελιχθεί σε τρία στάδια:
Στο πρώτο οι ανταλλαγές επιχειρημάτων ήταν περισσότερο φωτογραφικές με τον κ. Παπανδρέου να επιτίθεται στα ΜΜΕ, να υπαινίσσεται ότι υπονομεύθηκε από τον κ. Βενιζέλο και συγκεκριμένα στελέχη που προσέβλεπαν στην ήττα, αλλά και να αποστασιοποιείται πλήρως από τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη.
Πρώτες παρεμβάσεις
Ιδού μερικές από τις πρώτες παρεμβάσεις του: «Υπάρχουν εξωθεσμικά κέντρα, συμφέροντα που θέλουν να παίξουν ρόλο στο θέμα της ηγεσίας και να χειραγωγήσουν το ΠΑΣΟΚ. Δεν θα υποκύψω σε καμία πίεση, είμαι αποφασισμένος να δώσω μέχρι τέλους τη μάχη για την αυτονομία μας». «Oταν ένα στέλεχος διαφοροποιείται από μια ομόφωνη απόφαση είτε το θέλει είτε όχι υπονομεύει». «Παρέλαβα ένα κόμμα πολιτικά ηττημένο και οργανωτικά αποδιαρθρωμένο και ρόλος μου ήταν περιορίσω τη συντριβή που προδιαγραφόταν».
Η απάντηση του κ. Βενιζέλου ήταν άμεση και αναλόγως φωτογραφική για τον κ. Παπανδρέου. Αφού χαρακτήρισε «αστειότητες» τα περί «υπονόμευσης», μεταξύ άλλων είπε: «Εγώ δεν γεννήθηκα μέσα στην εξουσία. Στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις την προσπάθεια του κόμματος, αλλά κάποιοι θα ήθελαν να μην υπάρχω. Ποιος επέλεξε τα πρόσωπα στα ψηφοδέλτια, ποιος λάμβανε μόνος τους τις αποφάσεις, ποιος εντέλει είχε την ευθύνη για την ασάφεια του λόγου μας. Η ηγετική ικανότητα αποδεικνύεται από τη σύνθεση και όχι από τη στρογγυλοποίηση».
Οι φωτογραφικές αναφορές προσωποποιήθηκαν στο δεύτερο στάδιο της αντιπαράθεσης και το κλίμα άρχισε πλέον να ξεφεύγει.
Γ. Παπανδρέου: «Εχω τη δική μου διαδρομή και δεν υποκύπτω σε καμία πίεση. Το 2004 δεν πήρα δαχτυλίδι, αλλά σταυρό μαρτυρίου. Απο τον παππού μου και τον πατέρα μου κληρονόμησα ένα ρολόι και το όνομα. Δεν είμαι οπαδός των αποκλεισμών, αλλά δεν θα με εμποδίσουν κάποιοι, επισείοντας ανύπαρκτους κινδύνους, να προωθήσω την αναγκαία ανανέωση του ΠΑΣΟΚ».
Ευ. Βενιζέλος: «Δεν παίζει με τίμια χαρτιά ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν μοιράζεται τίμια η τράπουλα. Βλέπω τον κ. Παπανδρέου διχαστικό και απειλητικό. Είχε στο στόμα του έτοιμο να πει “θα διώξω και τον Βενιζέλο και τον Φλωρίδη και τον Παπαδόπουλο και τον Λοβέρδο”».
Καθαρή εντολή
Γ. Παπανδρέου: «Το δίλημμα της 11ης Νοέμβρη είναι αν θέλουμε ένα ισχυρό και πολυσυλλεκτικό κόμμα ή ένα μικρό ΠΑΣΟΚ που φοβάται να συγκρουσθεί με τα μεγάλα συμφέροντα. Οσοι υποστηρίζουν ότι η καθαρή εντολή που ζητώ θα συνοδευτεί με διαγραφές και μάλιστα “σταλινικού” τύπου, δεν έχουν καταλάβει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ και ο τόπος».
Ευ. Βενιζέλος: «Δεν με ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ των μηχανισμών, το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ του χθες. Το νέο ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει στις 11 Νοεμβρίου».
Τις ακραίες αυτές αντεγκλήσεις «φρόντισαν» βέβαια να «ενισχύσουν» και οι «στρατοί» των δύο βασικών διεκδικητών, οξύνοντας περαιτέρω το κλίμα. Στο τρίτο αυτό επίπεδο της αντιπαράθεσης την αρχή μάλλον έκανε ο κ. Φιλ. Πετσάλνικος, ο οποίος καταλόγισε τη «θολή εικόνα του ΠΑΣΟΚ» μεταξύ άλλων στους κ. Αλ. Παπαδόπουλο, και Γ. Παπαντωνίου. «Είσαι δειλός» του απάντησε ο πρώτος «πρόκειται για τεράστιο ψέμα» ο δεύτερος και το τι ελέχθη έκτοτε ανάμεσα στους δύο στρατούς θα χρειαζόταν βιβλίο. Σταχυολογούμε μερικές μόνον από τις πιο ενδεικτικές αιχμές:
Τυλ. Χυτήρης: «Καλόν είναι όσοι ομιλούν για καθεστωτισμό και κυβερνητισμό στο ΠΑΣΟΚ, πριν μιλήσουν, να κοιτάξουν γύρω τους. Ο κ. Βενιζέλος φέρεται περίπου σαν δικηγόρος που κάνει ενστάσεις».
Παν. Φασούλας: «Εάν αντιλαμβανόμαστε τη διαφορετικότητα ως υπονόμευση, τότε πρέπει να αντικαταστήσουμε τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη με τον... “Ηγεμόνα” του Μακιαβέλι».
Φύρερ και Nτούτσε
Θοδ. Πάγκαλος: «Ο κ. Βενιζέλος ήταν συστατικό στοιχείο όλων των καθεστώτων του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανάγκη από ένα Φύρερ ή Ντούτσε αλλά από πολιτική πρόταση».
Κιμ. Κουλούρης (για τον κ. Πάγκαλο): «Μιλάει αυτός που είχε αποκαλέσει δωρολήπτη τον Ανδρέα Παπανδρέου».
Χρ. Βερελής (επίσης για τον κ. Πάγκαλο): «Θυμάμαι κάποιους από τους σημερινούς υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου να λένε απαξιωτικά ότι την περίοδό του στο ΥΠΕΞ, επίσημη γλώσσα ήταν η αμερικανική...».
Π. Κουκουλόπουλος: «Ο κ. Πάγκαλος συνήθως παίρνει σωστές αποφάσεις σε λάθος χρόνο ή λάθος αποφάσεις σε σωστό χρόνο».
Βάσω Παπανδρέου: «Ο κ. Βενιζέλος οφείλει να εξηγήσει στα μέλη και στους φίλους του ΠΑΣΟΚ, πότε είναι ειλικρινής. Με επισκέφθηκε δύο φορές στο γραφείο μου για να τον στηρίξω».
Χαρ. Καστανίδης: «Οτι το ΠΑΣΟΚ θα διασπαστεί από έναν Παπανδρέου, ακούγεται περίεργο, ειδικά όταν εκφράζεται από ανθρώπους που ήρθαν το 1990».
Γ. Παπαντωνίου: «Με την επανεκλογή του Γιώργου Παπανδρέου οδηγούμεθα σε ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο θα συνεχίσει να είναι “οπισθοδρομικό”, αρχηγικό και αν θέλετε ακόμη χειρότερα, οικογενειακό».
Σπ. Παπασπύρος: «Αν συνεχιστεί και μετά την 12η Νοεμβρίου αυτό το κλίμα των αλληλοκατηγοριών (σ.σ. το απέδωσε πρωτίστως στην πλευρά Βενιζέλου), δεν με υποχρεώνει κανένας να μείνω στο ΠΑΣΟΚ».
Ολα τούτα βέβαια καθιστούν παράταιρες τις λίγες εναπομείνασες φωνές που εις μάτην επιχειρούν τις τελευταίες εβδομάδες να προτρέψουν αλλήλους να χαμηλώσουν τους τόνους, με πρώτο βέβαια τον τρίτο διεκδικητή της ηγεσίας κ. Κ. Σκανδαλίδη, ο οποίος σε μια έσχατη πλέον έκκληση την εβδομάδα που πέρασε είπε: «Ζούμε πλέον δραματικές στιγμές και αν δεν σταματήσει το θέατρο του παραλόγου με τις προσωπικές αντιπαραθέσεις μπορεί να γίνουμε περίγελος των αντιπάλων μας».
Οι ειρηνοποιοί
Της εναγώνιας αυτής έκκλησης είχε βέβαια προηγηθεί σειρά αποτυχημένων πυροσβεστικών προσπαθειών από τους λεγόμενους ουδέτερους του ΠΑΣΟΚ, που σημειωτέον κατακρίθηκαν και ως καιροσκόποι από στελέχη των δύο στρατοπέδων. «Η ενότητα ενός κόμματος ούτε χαρίζεται ούτε κληρονομείται» ειπε σε ανύποπτο χρόνο η κ. Διαμαντοπούλου, «δεν φοβούμαι τη διάσπαση, αλλά την περαιτέρω συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ» υποστήριξε ο κ. Χρυσοχοΐδης, ενώ νωρίτερα ο κ. Λαλιώτης είχε ζητήσει να σταματήσει το «απέραντο reality show του ΠΑΣΟΚ, που ευτελίζει τα πάντα».
Αφήσαμε για το τέλος τη στάση του κ. Σημίτη, ο οποίος, ηθελημένα ή μη, ενεπλάκη τρεις φορές στο πρωτόγνωρο σίριαλ του ΠΑΣΟΚ, με συνέπεια να αμφισβητείται εντονότατα η ουδετερότητα που υποστηρίζει ότι τηρεί. Πρώτον, όταν συνάντησε τον κ. Βενιζέλο, δεύτερον, όταν επετέθη στη Βουλή στον κ. Παπανδρέου και, τρίτον, όταν αιφνιδίως επέκρινε τη διαδικασία εκλογής του προέδρου, την οποία και εκείνος είχε ψηφίσει προ δύο ετών.
Comments