LIBERATION Μήνυμα προς Μπους Τον Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από ένα μήνα γεμάτο τρικλοποδιές στην Πολιτεία της Φλόριντα, ο Αλ Γκορ ήταν, αίφνης, πολιτικά νεκρός. Αυτός, ο «πρώην, μελλοντικός πρόεδρος» είχε συλλέξει τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, πλην όμως είχε χάσει από τον Τζορτζ Μπους. Ο Αλ Γκορ δεν είχε καταφέρει να απαλλαγεί από την εικόνα του «χαμένου» που τον κυνηγούσε συνεχώς, καθώς προσπαθούσε να προσεγγίσει την προσωπικότητα του Μπιλ Κλίντον. Κάπως έτσι κυλούσαν τα πράγματα και οι Δημοκρατικοί έδειχναν σαν να ήθελαν να τον ξεχάσουν οριστικά. Να τον διαγράψουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Επτά χρόνια μετά, ο Αλ Γκόρ κάνει μια θριαμβευτική επιστροφή στο παγκόσμιο προσκήνιο. Γίνεται το «κέντρο του κόσμου», δίδοντας μεγάλη βαρύτητα στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και γενικότερα εκφράζοντας γραπτά και προφορικά την αγωνία του ανθρώπου για τις μεγάλες κλιματολογικές αλλαγές. Χαρίζοντάς του το Νομπέλ Ειρήνης, οι κριτές της Ακαδημίας του Οσλο θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο για το ποιες πρέπει να είναι πλέον οι προτεραιότητες των πολιτικών και όχι μόνο. Η ανταμοιβή είναι βεβαίως για τον Αλ Γκορ, αλλά το μήνυμα απευθύνεται στον πρόεδρο Μπους. Στα επτά χρόνια διακυβέρνησης, ο Αμερικανός πρόεδρος έχει επιβραδύνει όσο κανείς άλλος τον αγώνα για τη σωτηρία του περιβάλλοντος και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να αποφεύγει τα δύσκολα. THE NEW YORK TIMES Δαμόκλειος σπάθη η Ντόχα Οι διαπραγματεύσεις της Ντόχα, όπως είναι γνωστές οι συζητήσεις για το εμπόριο, άρχισαν το 2001 και τότε είχαν παρουσιαστεί προς τα έξω ως ένας «κύκλος ανάπτυξης», μια ευκαιρία δηλαδή να δοθούν δυνατότητες στις φτωχές χώρες να πουλήσουν τα προϊόντα τους σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Εξι χρόνια μετά, ο κύκλος ανάπτυξης μοιάζει με οποιονδήποτε άλλον εμπορικό κύκλο, με ένα κλασικό σύστημα που οδηγεί στο να ωφελούνται τα πλούσια κράτη και οι ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες. Υστερα από αυτήν την περίοδο, οι διαπραγματεύσεις φαίνεται ότι ξαναζωντανεύουν με τη Βραζιλία, τη Νότια Αφρική και την Ινδία να επιμένουν ότι έχουν δεσμευτεί και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη να βλέπουν αυτήν τη στάση θετικά. Δεν στοιχηματίζουμε βέβαια, αλλά μπορεί να υπάρξει ακόμη και συμφωνία εντός του 2008. Η προοπτική αυτή ακούγεται πολύ καλύτερη από μια αποτυχία, η οποία όπως είναι φυσικό θα μας γύριζε πίσω σε περιόδους προστατευτισμού. Αλλά για τις φτωχότερες χώρες -οι οποίες δεν διαθέτουν ανταγωνιστικούς εξαγωγικούς τομείς- τα κέρδη πιθανόν να είναι πενιχρά. Σύμφωνα με ανάλυση του Ιδρύματος Καρνέγκι για τη Διεθνή Ειρήνη, κάτω απο τις καλύτερες συνθήκες, οι πλούσιες χώρες θα μπορούσαν να κερδίσουν περισσότερα απο 30 δισ. δολάρια τον χρόνο από μια επιτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων της Ντόχα. Χώρες εισοδηματικά μεσαίου βεληνεκούς, όπως η Βραζιλία και η Νότια Αφρική, θα μπορούσαν να κερδίσουν περισσότερα από 20 δισ. δολάρια. Τέλος, οι φτωχές χώρες θα κέρδιζαν πανω από 5 δισ. δολάρια. DW-WORLD.DE Διαφωνίες με τον Αχμεντινετζάντ Η παραίτησή του Ιρανού Αλί Λαριτζανί έγινε μάλλον με συνοπτικές διαδικασίες. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης ήταν λακωνική και αναφέρει μόνον πως η παραίτηση έγινε αποδεκτή από τον πρόεδρο της χώρας και πως τώρα ο κ. Λαριτζανί θα αναλάβει «διαφορετικό έργο». Ο Αλί Λαριτζανί ανέλαβε επικεφαλής της ιρανικής διαπραγματευτικής ομάδας για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του πριν από δύο χρόνια, όταν οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις γύρω από τον Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ κέρδισαν την εξουσία. Ο Λαριτζανί θεωρείται, όπως και τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης, σθεναρός υποστηρικτής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Ωστόσο, στις διαπραγματεύσεις με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, αλλά και με εκπροσώπους της Ε.Ε. εμφανιζόταν πιο διαλλακτικός από τον πρόεδρο Αχμεντινετζάντ. Την ίδια ώρα όμως υπογράμμιζε πάντα, όπως και ο πρόεδρος, ότι ως χώρα που έχει υπογράψει τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, το Ιράν έχει και επιμένει στο δικαίωμά του για ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Ο μετριοπαθής Λαριτζανί φαίνεται πως «ενοχλούσε» την ακραία πτέρυγα της ιρανικής κυβέρνησης. Οι τελευταίοι φλέρταραν με την ιδέα να εγκαταλείψει το Ιράν τη συνθήκη, κάτι στο οποίο ο Αλί Λαριτζανί ήταν κατηγορηματικά αντίθετος. Παράλληλα πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι προέκυψε διαφωνία μεταξύ του επικεφαλής της ιρανικής διαπραγματευτικής ομάδας και του προέδρου Αχμεντινετζάντ στο ζήτημα των επόμενων βημάτων στη διαμάχη για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας. Τη θέση του αναλαμβάνει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Σαΐντ Τζαλίλι, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές Υποθέσεις. Ηδη την Τρίτη μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα έχει την πρώτη του συνάντηση με τον Χαβιέ Σολάνα υπό τη νέα του ιδιότητα. Παρών στην πρώτη αυτή συνάντηση θα είναι και ο Αλί Λαριτζανί. |
Comments