NEWSWEEK Η δύναμη του πετρελαίου Οι τιμές του πετρελαίου έχουν αυξηθεί δραματικά, αλλάζοντας τις παγκόσμιες ισορροπίες. Το πετρέλαιο σήμερα είναι κάτι πολύ περισσότερο από σημαντική πηγή ενέργειας. Αποτελεί αγαθό στρατηγικής σημασίας. Το πετρέλαιο λαδώνει τον τροχό του παγκόσμιου καπιταλισμού, δημιουργεί ωστόσο προβλήματα στη δημοκρατία. Κυβερνήσεις σε χώρες πλούσιες σε παραγωγή πετρελαίου κυβερνούν εντελώς διαφορετικά. Αποθαρρύνουν τη λειτουργία των ελεύθερων αγορών προς όφελος των κρατικών επιχειρήσεων. Σε κράτη, όπως η Νιγηρία ή το Αζερμπαϊτζάν, το αποτέλεσμα είναι ορατό στους κρατικούς οργανισμούς και στη διάχυτη διαφθορά. Ορισμένες παραγωγές χώρες, όπως η Ρωσία, αντί της επίδειξης στρατιωτικής ισχύος, χρησιμοποιούν την ενέργεια, με τη δύναμη της οποίας ενισχύουν γειτονικές χώρες και κτίζουν νέες αυτοκρατορίες. Σήμερα όλες οι πετρελαϊκές χώρες έχουν αυτοπεποίθηση και νιώθουν λιγότερο εξαρτώμενες από τις παραδοσιακές δυνάμεις. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Την Ανοιξη του 2006, ο Κινέζος ηγέτης Χου Ζιντάο μετά την Ουάσιγκτον ταξίδευσε στη Νιγηρία, ενώ ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σ. Αμπε, μετά την Ουάσιγκτον πέταξε στη Σαουδική Αραβία. TAGESSPIEGEL Εξαγωγή της βίας Τα βίαια επεισόδια της Κυριακής στο Βερολίνο μεταξύ Κούρδων και Τούρκων διαδηλωτών ήγειραν ερωτήματα για τη στάση της πολιτείας. Ασφαλώς η πολιτεία γνώριζε ελάχιστα για το τι είχε συμφωνηθεί στο ΡΚΚ και στους Γκρίζους Λύκους και πώς αυτές οι συμφωνίες μεταφέρθηκαν στις αντίστοιχες ομάδες στη γερμανική πρωτεύουσα. Ομως η παρακολούθηση αυτών των ομάδων έχει περιοριστεί, δεδομένου ότι κάποιοι αξιωματούχοι δεν τις θεωρούν πολύ επικίνδυνες. Τα γεγονότα της Κυριακής είναι ανησυχητικά, κυρίως για μια πόλη που έζησε την αιματηρή κλιμάκωση της κουρδικής σύγκρουσης το 1999 με τη σύλληψη του Οτσαλάν και τις καταλήψεις του ελληνικού και του ισραηλινού προξενείου από Κούρδους του ΡΚΚ. Σε εκείνες της αναταραχές σκοτώθηκαν τρεις Κούρδοι. Επρόκειτο δε για προαναγγελθείσα καταστροφή. Παρ’ όλα αυτά και τότε, αστυνομία και πολιτεία είχαν εκπλαγεί. THE INDEPENDENT Η νέα πρόεδρος της Αργεντινής Η 54χρονη Κριστίνα Κίρχνερ, η νέα πρόεδρος της Αργεντινής φαίνεται ότι θα ακολουθήσει την πολιτική που ώς προχθές εφήρμοζε ο σύζυγός της Νέστορ Κίρχνερ. Γενικότερα, ωστόσο, η Κριστίνα επιδεικνύει δίψα για εξουσία, αναζητά παγκόσμιο ρόλο, ενώ ενδέχεται να επιδιώξει ενίσχυση των σχέσεων της πατρίδας της με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικότερα αν η Χίλαρι Κλίντον κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2008. Πολλοί στην Αργεντινή πιστεύουν ότι το ζεύγος Κίρχνερ θα το παίξει δίπορτο, καθώς ο Νέστορ μπορεί κάλλιστα να θέσει υποψηφιότητα στο τέλος της θητείας της συζύγου του. Δηλαδή θα κρατήσουν το κλειδί του προεδρικού Μεγάρου (Casa Rosada) τουλάχιστον για τα επόμενα 12 χρόνια. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Οταν ο Νέστορ Κίρχνερ παραιτήθηκε προς όφελος της συζύγου του, κυκλοφορούσαν φήμες για σκάνδαλα διαφθοράς, ενώ υπήρχαν εκ νέου ενδείξεις οικονομικής δυσκαμψίας. Πώς θα τα μαζέψει τώρα η όμορφη περονίστρια Κριστίνα Φερνάντεζ ντε Κίρχνερ; THE NEW YORK TIMES Ο Μπους και το Ιράν Οι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών και πολλοί Αμερικανοί διερωτώνται το εξής: Θα αποχωρήσει ο πρόεδρος Μπους από το Λευκό Οίκο έχοντας προηγουμένως πλήξει το Ιράν; Ο ίδιος ο πρόεδρος Μπους καλλιεργεί αυτές τις ανησυχίες. Μόλις προ εβδομάδων μίλησε για «Τρίτο Παγκόσμιο» σε περίπτωση που το Ιράν... ανακαλύψει πώς κατασκευάζεται ένα πυρηνικό όπλο. Τέσσερα χρόνια μετά την αδικαιολόγητη εισβολή στο Ιράκ, ο Μπους εξακολουθεί να συγχέει την απειλή και τη φασαρία με τη μεγαλόπνοη στρατηγική. Αρνείται να δουλέψει σκληρά στο πλαίσιο της διπλωματίας ή σε τελευταία ανάλυση να παραδεχτεί το καταστρεπτικό κόστος των ενεργειών του. Η διεθνής κοινότητα δεν θα πρέπει να επιτρέψει στο Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αλλά από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει η δυνατότητα χειρουργικών πληγμάτων και μάλιστα με ακρίβεια. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίσα Ράις ελπίζει να συμβάλει στην αποτροπή ενός πολέμου. Εξακολουθεί να εμμένει στην επιβολή κυρώσεων και στη συνέχιση της διπλωματίας. Αλλά δεν υπάρχει κανείς για να την ακολουθήσει. Αν το διακύβευμα είναι πράγματι τόσο υψηλό -που είναι- τότε η Κοντολίσα Ράις και ο πρόεδρος Μπους θα πρέπει να πείσουν τη Μόσχα, το Πεκίνο και τους Ευρωπαίους συμμάχους ότι οι σχέσεις τους θα κριθούν από το κατά πόσον θα πιέσουν το Ιράν. |
Comments