κινδυνευει η ενότητα της δύσης----------καθημερινή

FINANCIAL TIMES

Κινδυνεύει η ενότητα της Δύσης

Την περασμένη εβδομάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν τον πόλεμο του δολαρίου εναντίον του Ιράν, επιβάλλοντας οικονομικές κυρώσεις σε βασικούς τομείς της ιρανικής δημοκρατίας και στο τραπεζικό σύστημα. Η στάση της Ουάσιγκτον είναι κατανοητή. Τον τελευταίο χρόνο, ειδικά μετά τις διαπραγματεύσεις με τη Β. Κορέα, η αμερικανική κυβέρνηση ανακάλυψε ότι στοχεύοντας σε νευραλγικής σημασίας τομείς αποκομίζει περισσότερα οφέλη. Ωστόσο, οι ανακοινώσεις της περασμένης εβδομάδας, σε μια στιγμή μάλιστα που οι μεγάλες δυνάμεις υποτίθεται ότι θα έβαζαν τις τελευταίες πινελιές στο νέο ψήφισμα του ΟΗΕ για την επιβολή κυρώσεων, δημιουργούν προβληματισμό, κυρίως ως προς την επιλογή του χρόνου. Η Ρωσία ήδη έχει προειδοποιήσει τις δυτικές χώρες ότι οι μονομερείς κυρώσεις θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην ίδια όταν εμφανιστεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ακόμη και οι σύμμαχοι των Αμερικανών ανησυχούν. Φοβούνται πως η κυβέρνηση Μπους ίσως προετοιμάζει το έδαφος για ένα στρατιωτικό πλήγμα κατά του Ιράν, θέτοντας σε κίνδυνο την ενότητα της Δύσης.

TODAYS ZAMAN

Οι σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ

Μα τι ακριβώς θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες; Γνωρίζει, άραγε, η αμερικανική κυβέρνηση ότι ο αντιαμερικανισμός που διεισδύει όλο και πιο βαθιά στην τουρκική κοινή γνώμη θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στις σχέσεις Αγκυρας - Ουάσιγκτον; Προς το παρόν και οι δύο πλευρές (σε κυβερνητικό επίπεδο) εμφανίζονται διατεθειμένες να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Ωστόσο, πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα σε μια ατμόσφαιρα αμοιβαίας έλλειψης εμπιστοσύνης και απογοήτευσης εκ μέρους των Τούρκων. Στην Τουρκία, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει τη βούληση και τη γνώμη του λαού. Ο αντιαμερικανισμός αποτελεί τμήμα της «λαϊκής κουλτούρας» με τα μυθιστορήματα, τους κινηματογράφους και τις τηλεοπτικές σειρές. Κι ενώ γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η αρνητική αμερικανική εικόνα στον κόσμο, μερικές ενέργειες και παραλείψεις της αμερικανικής κυβέρνησης προετοιμάζουν το έδαφος ακριβώς για το αντίθετο. Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζονται ως σύμμαχος χώρα ή ως στρατηγικός συνεργάτης. Η εικόνα των ΗΠΑ είναι αυτή του αντιπάλου, κάτι που οφείλεται στην απραξία της απέναντι στο ΡΚΚ και την πολιτική της στο βόρειο Ιράκ. Είτε μας αρέσει είτε όχι, πολλοί Τούρκοι βλέπουν πλέον τις ΗΠΑ ως απειλή της εθνικής ασφάλειας και όχι υπό την ιδιότητα του συμμάχου.

LE MONDE

Οι αδυναμίες του Ρομάνο Πρόντι

Αδιανόητο! Δεν θα μπορούσε να συμβεί πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πολλώ δε μάλλον στη Γαλλία. Η πλειοψηφία των παλιών Ιταλών κομμουνιστών αποσυνδέθηκαν από το ιδεολογικό τους κύτταρο και σε συνεργασία με παλιούς χριστιανοδημοκράτες, που με τη σειρά τους απέβαλαν εν μέρει τον θρησκευτικό τους μανδύα, ίδρυσαν το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας, κατά τα πρότυπα του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος. Γενικός γραμματέας εξελέγη ο 52χρονος Βάλτερ Βελτρόνι, ο «άρχοντας του δημαρχείου της Ρώμης» στον λόφο του Καπιτωλίου. Εκ πρώτης όψεως, το νεοϊδρυθέν κόμμα που στους κόλπους του καθρεφτίζεται η νέα κεντροαριστερά, θα μπορούσε να πάρει με το μέρος του το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος. Ευρηματικότητα, δημοκρατική διαδικασία, θετική επίδραση στον κόσμο...

Aλίμονο. Οπως λέει ένα ρωμαϊκό ρητό, ο τόπος των εκτελέσεων είναι κοντά στο Καπιτώλιο. Η ιταλική Αριστερά βρίσκεται πράγματι στην εξουσία, αλλά σε ποια κατάσταση! Μετά 17 μήνες, ο πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης που κινείται οριακά και ο καθένας μπορεί να προβλέψει την κατάρρευσή της. Την περασμένη Πέμπτη, κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Γερουσία επί του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι αντιμετώπισε πρόβλημα επτά φορές. Η αρχική αδυναμία του Πρόντι (διαθέτει πλειοψηφία μόνο δύο εδρών στην Ανω Βουλή) έγινε ορατή και μάλιστα σε τροποποιήσεις ήσσονος σημασίας. Προφανώς υπάρχουν αποστάτες. Την ίδια ώρα, ορισμένοι υπουργοί αλλά και ηγέτες των κομμάτων της πλειοψηφίας ήδη επεξεργάζονται τα μετα-Πρόντι σενάρια. Κι είναι τόσο έντονες οι συζητήσεις επ’ αυτού, ώστε ο Πρόντι χρειάστηκε να δηλώσει δημοσίως ότι οι υπουργοί σέβονται το συμβόλαιό τους με τους ψηφοφόρους.