THE NEW YORK TIMES Oι καθολικές αρετές Το να εξοικονομήσουμε ενέργεια δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να βυθιστούμε στο σκοτάδι. Ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντικ Τσένι είχε δηλώσει παλιότερα ότι η διατήρηση της ενέργειας μπορεί να αποτελεί «προσωπική αρετή», αλλά δεν μπορεί να αποτελεί τη βάση της ενεργειακής πολιτικής. Οι εξελίξεις έδειξαν ότι ο αντιπρόεδρος δεν είχε δίκιο. Η ανησυχία για το φαινόμενο των εκπομπών αερίων και η εξάρτηση από το εισαγόμενο πετρέλαιο οδηγεί στο να ενδιαφερθούμε για άλλες μορφές ενέργειας, αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά και υδρογόνο. Η αμερικανική κυβέρνηση οφείλει να ενθαρρύνει τα υβριδικά αυτοκίνητα, τα οποία μπορεί να μην τρέχουν με... χίλια, αλλά συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Πολλοί διατείνονται ότι οι δημοσιογράφοι δεν συμβάλλουν να εκτιναχθεί στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας το θέμα του κλίματος. Μπορεί να είναι καλοί στο να καλύπτουν έναν ανεμοστρόβιλο, έναν τυφώνα, αλλά είναι αδύνατοι στο να καλύψουν πολύ πιο πολύπλοκα θέματα, όπως είναι οι κλιματολογικές αλλαγές. Οι σκεπτικιστές του κλίματος λένε ότι δεν γνωρίζουν πόσο σοβαρό είναι το θέμα των κλιματολογικών αλλαγών κι έχουν δίκιο. Αλλά δεν είναι αρκετά σοφό να αντιμετωπίζει κανείς τις απειλές, ακόμη κι αν δεν είναι πολύ βέβαιος γι’ αυτές. Δεν περιμένουμε να βρεθούμε στην καρδιά μιας πυρκαγιάς και να καούμε· εξακολουθούμε όμως να πιστεύουμε ότι υπάρχουν τρόποι διαφυγής από τη φωτιά. LA-CROIX.COM Διπλωματική προσέγγιση Το πολιτικό μέλλον του Ιράκ παραμένει σκοτεινό, καθώς ουδείς γνωρίζει πότε θα εγκαταλείψουν τη χώρα οι ξένες στρατιωτικές δυνάμεις. Πρέπει όμως να το αφήσουμε μόνο του; Ή μήπως πρέπει να επιχειρήσουμε τουλάχιστον διπλωματική προσέγγιση; Η άνοδος του Σαρκοζί στην εξουσία μας επιτρέπει να δώσουμε καταφατική απάντηση στη δεύτερη ερώτηση. Ασφαλώς το παλαιό δίκτυο διασυνδέσεων της Γαλλίας στο Ιράκ παίζει μηδαμινό ρόλο, αλλά παρ’ όλα αυτά στα μάτια των Ιρακινών και των απελπισμένων Βρετανών και Αμερικανών διπλωματών η επίσκεψη Κουσνέρ είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ένα μήνυμα στήριξης. SUDDEUTSCHE ZEITUNG Νέα πολιτική στο Ιράκ Η τριήμερη επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Κουσνέρ στέλνει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση Σαρκοζί είναι έτοιμη για μια νέα πολιτική στο Ιράκ. Tο Παρίσι συνδέει την νέα εξωτερική πολιτική του με τα οικονομικά του συμφέροντα και το εξέφρασε ήδη ξεκάθαρα στην πρόσφατη περίπτωση των νοσοκόμων στη Λιβύη: τη μια μέρα απελευθερώθηκαν και την επόμενη ο Σαρκοζί έκλεινε συμφωνία για την πώληση όπλων. THE BOSTON GLOBE Οι επιλογές του προέδρου Μουσάραφ Ο πρόεδρος του Πακιστάν Περβέζ Μουσάραφ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στην επανεκλογή του. Εξαιτίας του γεγονότος ότι η κυβέρνηση Μπους υποστήριξε ανοικτά τον πρόεδρο Μουσάραφ ως έναν ρεαλιστή εταίρο σε μια άκρως επικίνδυνη περιοχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν αναγκαίο να συνεχίσουν να παραμένουν στο πλευρό του. Ωστόσο οι ΗΠΑ θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τα συμφέροντά τους, αλλά και τα συμφέροντα του Πακιστάν υποστηρίζοντας τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού κι όχι συγκεκριμένο κόμμα ή υποψήφιο. Ο Μουσάραφ υπήρξε ιδανικός εταίρος για πολύ καιρό. Οπως όμως προειδοποίησε η αμερικανική μυστική υπηρεσία πρόσφατα, η Αλ Κάιντα ανασυγκροτείται και μάλιστα εντός του πακιστανικού εδάφους. Και μεταξύ όλων των άλλων, ο Μουσάραφ έχει αποκτήσει εχθρούς, όπως διεφάνη και από τις πρόσφατες διαδηλώσεις. Ο Μουσάραφ χρειάζεται την πολιτική βοήθεια την οποίαν επιζητά. Εχει βρεθεί αντιμέτωπος με την εχθρότητα όχι μόνον της κοσμικής τάξης του Πακιστάν, αλλά και των ισλαμιστών. Κι αν δεν επιβάλει στρατιωτικό νόμο, η επανεκλογή για την επόμενη πενταετή προεδρική θητεία θα εξαρτηθεί από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τον αντίπαλο του Ιφτικχάρ Μοχάμεντ Σόντρι. Πάντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να μην συναινέσουν, όπως πολύ σωστά επισήμανε η Κοντολίσα Ράις, στην πραγματοποίηση νέου πραξικοπήματος ή εν πάση περιπτώσει στην παραβίαση της νομοθεσίας του Πακιστάν. THE TIMES Αμηχανία στο στρατό Η εκλογή του Γκιουλ στη θέση του προέδρου της Τουρκίας είναι ζήτημα χρόνου. Tο ζητούμενο για τους Τούρκους και τους γείτονές τους είναι εάν το ισχυρό στρατιωτικό κατεστημένο αποδεχθεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Η μεγάλη εκλογική νίκη του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν και οι προειδοποιήσεις της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών έχουν φέρει σε αμηχανία τον στρατό, τον θεματοφύλακα της παρακαταθήκης του Κεμάλ Ατατούρκ για διαχωρισμό κράτους και θρησκείας. Γι’ αυτό η ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων αποφάσισε να αναστείλει οποιαδήποτε παρέμβαση και να παρακολουθήσει πώς θα συμπεριφερθεί ο Γκιουλ ως πρόεδρος. AEUE ZURCHER ZEITUNG Αναζωπύρωση της διαπάλης; Ασφαλώς και έχει δικαίωμα το κυβερνητικό κόμμα ως νικητής της εκλογικής αναμέτρησης να προτείνει ξανά ως υποψήφιο τον Γκιουλ, ανεξάρτητα από τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης. Mπορεί επίσης να μην λάβει υπόψη του ούτε τις επιφυλάξεις, ούτε τις ανησυχίες της αντιπολίτευσης. Ετσι όμως διακινδυνεύει μια πολιτική σύγκρουση: ενδέχεται να αναζωπυρωθεί μια νέα απεγνωσμένη μάχη για την εξουσία μεταξύ της κυβέρνησης Ερντογάν και του στρατού και των λεγόμενων υποστηρικτών του κοσμικού κράτους, να παραλύσει η χώρα και να διακυβευτεί σοβαρά η πολιτική σταθερότητα. TIME Εύθραυστες ισορροπίες Θα ήταν σοφό εκ μέρους του Ταγίπ Ερντογάν να επιδείξει σύνεση. Υπάρχουν φόβοι ότι έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση και με το ενδεχόμενο να μην υπάρξει προεδρικό βέτο, ο Ερντογάν να σπεύσει να χρησιμοποιήσει την αυξημένη εντολή για να προωθήσει την ισλαμική ατζέντα, διορίζοντας ανώτατους δικαστές και δημοσίους υπαλλήλους, σύμφωνα με τις απόψεις τους. Δηλαδή είναι σοβαρό το ενδεχόμενο να μεροληπτήσει. Αυτό όμως θα ήταν άδικο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τόσο ο στρατός, όσο και η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλουν να έχουν τις κεραίες τους σε εγρήγορση προκειμένου να παρακολουθήσουν την πορεία του Ερντογάν και κατά πόσον θα διατηρήσει την εύθραυστη ισορροπία. FINANCIAL TIMES Λογική Ψυχρού Πολέμου Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδάς ζήτησαν τη στρατηγική τους για την Αρκτική στη σύνοδο κορυφής του Κεμπέκ αυτή την εβδομάδα. Η καναδική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία δύο νέων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο βόρειο άκρον της χώρας. Η κυβέρνηση της Δανίας από την πλευρά της ξεκίνησε εξερευνητική αποστολή στην περιοχή και οι Ηνωμένες Πολιτείες προχωρούν σε άσκηση χαρτογράφησης του πυθμένα του ωκεανού. Ολες αυτές οι κινήσεις δεν είναι τυχαίες. Είναι αποτέλεσμα μιας προηγούμενης κίνησης της Ρωσίας που με τη βοήθεια υποβρυχίων ύψωσε στο βυθό του βορείου πόλου τη ρωσική σημαία. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ομως για όσους ζουν στη Ρωσία, η αίσθηση μιας χώρας που κυβερνάται από πολιτικούς με ψυχροπολεμική αντίληψη παρότι ζουν στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο δεν είναι ό,τι καλύτερο. Η πρόσφατη κίνηση εκ μέρους της Ρωσίας στην Αρκτική αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Εκείνοι όμως που επιμένουν να βλέπουν το θέμα της Αρκτικής στη βάση της διχοτόμησης του ψυχρού πολέμου, ελάχιστα προσφέρουν στην προώθηση μιας επιτυχημένης λύσης στο πρόβλημα της περιοχής. HAARETZ Συμφωνία μικρής αξίας Είναι προφανές ότι καμιά από τους δύο πλευρές (Χαμάς - Φατάχ) θα προβεί σε υποχωρήσεις, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Το καθεστώς της Χαμάς θα επιβιώνει στη λωρίδα της Γάζας. Η Παλαιστινιακή Αρχή του Αμπάς θα συνεχίσει να το μποϊκοτάρει και θα συνεχίσει να διεξάγει διαπραγματεύσεις, οι οποίες ενδέχεται να ευοδωθούν στις επόμενες εβδομάδες. Ωστόσο θα πρόκειται για μια εικονική συμφωνία, επειδή ο δρόμος για την εφαρμογή της είναι ακόμη μακρύς και χωρίς τη Χαμάς, μια τέτοια συμφωνία σε κάθε περίπτωση είναι μικρής αξίας. | 
Comments