The Guardian
Ο Τζορτζ Μπους χρειάζεται τον ύπνο του. Το βράδυ της εκτέλεσης του Σαντάμ Χουσεΐν, πήγε για ύπνο στις 9 μ.μ., έχοντας δώσει σαφείς εντολές να μην τον ξυπνήσουν. Οταν ο τότε διευθυντής της CIA, Τζορτζ Τένετ, προσπάθησε να ειδοποιήσει τον πρόεδρο για την έναρξη του βομβαρδισμού του Ιράκ, ο πρόεδρος κοιμόταν ήδη.
Παρά τη φήμη του κ. Μπους ως υπναρά, η παραίτηση του Καρλ Ρόουβ ίσως να διατάραξε τον συνήθως μακάριο ύπνο του. Ο Ρόουβ, σύμβουλος του Μπους για τα τελευταία τριάντα χρόνια, εγκατέλειψε την Ουάσιγκτον με τον ίδιο τρόπο, με τον οποίο είχε εμφανισθεί σε αυτή: παραπλανώντας τους πάντες. Δήλωσε στα ΜΜΕ ότι αναζητούσε περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του. Ο γιος του, όμως, δεν φαίνεται να τον έχει και πολύ ανάγκη, καθώς φεύγει για τις σπουδές του σε λίγες ημέρες.
Ο Ρόουβ φεύγει από την Ουάσιγκτον, αφού εκπλήρωσε το έργο του, ενώ ο πρόεδρος Μπους τον αφήνει να φύγει, αφού δεν τον χρειάζεται πια. Η αποχώρηση του Ρόουβ σηματοδοτεί έτσι το τέλος της θητείας Μπους, μέλημα της οποίας θα είναι πια μόνον η διατήρηση των στρατιωτών στο Ιράκ και η προστασία όσων περισσότερων συμβούλων του Μπους από τη δικαιοσύνη. Ο νεοσυντηρητικός αναλυτής Τσαρλς Κραουτχάμερ είπε την περασμένη εβδομάδα, ερωτώμενος για τις επόμενες πολιτικές κινήσεις του Μπους: «Δεν υπάρχουν! Ολα τέλειωσαν, δεν υπάρχει πολιτικό σχέδιο».
Η ικανοποίηση της Αριστεράς για τα προβλήματα του προέδρου Μπους είναι, ωστόσο, εσφαλμένη. Το πρόβλημα του Μπους δεν είναι ότι απέτυχε να εκπληρώσει τις δικές μας προσδοκίες για ανθρωπισμό, ισότητα, ειρήνη και δημοκρατία, αλλά ότι απέτυχε σύμφωνα με τα δικά του μέτρα και σταθμά.
Αν και ο πρόεδρος Μπους –αντίθετα από τον Νίξον– δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη δημοτικότητά του, τα ποσοστά του είναι χαμηλότερα εκείνων του Νίξον. Ο Μπους, όμως, θεώρησε ότι το 51% της λαϊκής ψήφου που εξασφάλισε το 2004 αποτελούσε συντριπτική λαϊκή εντολή.
Ο πρόεδρος Μπους δεν ενοχλήθηκε ποτέ από τις αρνητικές εξελίξεις στον πόλεμο του Ιράκ, καθώς πρωταρχικό του μέλημα ήταν ανέκαθεν η οικοδόμηση συντηρητικής εκλογικής πλειοψηφίας, που θα διατηρούσε τα ηνία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας στις ΗΠΑ για τουλάχιστον μία γενιά. Ακρογωνιαίος λίθος της πρωτοβουλίας του αυτής υπήρξε η ενίσχυση της παραδοσιακής πολιτικής βάσης των Ρεπουμπλικανών, που αποτελούνταν από ευαγγελιστές, νότιους, λευκούς άνδρες και τους πλούσιους και η συστράτευση σε αυτή ρωμαιοκαθολικών, παντρεμένων λευκών γυναικών και μιας σημαντικής μειοψηφίας ισπανόφωνων Αμερικανών, που συγκινήθηκαν από την ακραία ρητορική του Μπους για τη μετανάστευση, την ομοφυλοφιλία, την άμβλωση και την κοινωνική ασφάλιση.
Η αποτυχία των πολιτικών πρωτοβουλιών του Μπους δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν. Η έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών στόχων της κυβέρνησης Μπους φανερώθηκε σε δηλώσεις συμβούλου του προέδρου στην εφημερίδα New York Times: «Είμαστε πια μία αυτοκρατορία και όταν αναλαμβάνουμε δράση, δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Την ώρα που εσείς μελετάτε την πραγματικότητα αυτή, προβαίνουμε σε κάποια άλλη πράξη και θα αλλάζουμε τα δεδομένα. Είμαστε οι παίκτες της Ιστορίας και εσείς –όλοι εσείς– θα μείνετε να μελετάτε τι κάνουμε».
Η ενδελεχής μελέτη μάς δείχνει σήμερα ότι η ρεπουμπλικανική συμμαχία κατέρρευσε, ενώ πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει τους Αμερικανούς να προτιμούν σε ποσοστό 52% Δημοκρατικό πρόεδρο με 31% να θέλει Ρεπουμπλικανό. Η αίσθηση καταστροφής έχει διεισδύσει γα τα καλά στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, ενώ στελέχη του κόμματος προειδοποιούν ότι ο πρόεδρος Μπους μπορεί να μην προσκληθεί καν στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών για την επιλογή του υποψηφίου του κόμματος για τις εκλογές του 2008.
Ο Ρόουβ μπορεί να έμαθε στον πρόεδρο Μπους πώς να κερδίζει εκλογικές αναμετρήσεις,
Comments