|
Οπλο της Ελλάδος είναι η Ιστορία Κύριε διευθυντά Ενώ δεν μπορεί ένας παρά να αναγνωρίζει το αδιέξοδο στο οποίο έχει επιπέσει η γειτονική χώρα, αδυνατεί να συνεχίσει να επιδεικνύει ανοχή. Η ΠΓΔΜ, έχοντας παγιδευτεί το 1944 στην πολιτική μηχανορραφία των Στάλιν και Τίτο, προσέλαβε πλαστή εθνική ταυτότητα, σφετεριζόμενη το όνομα και την εθνική ταυτότητα του βορείου τμήματος της Ελλάδος, της Μακεδονίας, που, ως γνωστόν, διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό μέχρι τα βάθη της Ασίας. Είναι κατανοητό πόσο δύσκολο είναι για τη γειτονική χώρα να αποβάλει ένα ξένο εθνικό ένδυμα που φορεί πάνω από εξήντα χρόνια. Είναι κατανοητό ότι είνα πολύ δύσκολο να εξηγήσει στον λαό της ότι δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον αρχαίο λαό της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Οπως εξάλλου το δηλώνουν και συμπατριώτες της, μεταξύ των οποίων και ο Γκλιγκόροφ. Και πώς να ζητήσει από τον λαό της να ξεχάσει αυτό που έμαθε από τα σχολικά βιβλία; Αν όμως συνεχίσει να αγνοεί την ιστορική αλήθεια, να επιμένει στη διαστρέβλωση των γειτόνων και, υπεραμυνόμενη, να αυξάνει την επιθετική της πολιτική καταφεύγοντας σε φαιδρές πρακτικές, όπως την ίδρυση «Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και παραρτήματός του στο Λονδίνο με το όνομα του «Μεγάλου Αλεξάνδρου», θα επιδεινώσει τη θέση της, ίσως και ανεπανόρθωτα. Αυτές οι ενέργειες δηλώνουν απουσία εσωτερικής συγκρότησης και ισορροπίας μιας χώρας που δεν επανέρχεται στην πραγματική εθνική της ταυτότητα και δεν συνειδητοποιεί ότι για την οποιαδήποτε πρόοδο και ένταξή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια θα πρέπει πρωτίστως να σεβαστεί τον εαυτό της και την Ιστορία. Να συνειδητοποιήσει ότι είναι απόγονοι των Δαρδανίων και Παιόνων και δεν έχουν καμιά σχέση με τη Μακεδονία, που είναι από τον 8ο π.Χ. αιώνα ελληνική. Θα έλεγε κανείς ότι όσο επίπονη και να ήταν η διαδικασία αποβολής μιας ξένης εθνικής ταυτότητας, και η εύρεση της πραγματικής είναι βέβαιο ότι θα ήταν ολιγότερο επίπονη αν γινόταν το γρηγορότερο. Διαφορετικά το πρόβλημα θα περιπλακεί σε βαθμό οριστικού αδιεξόδου. Η ομολογία και η εξήγηση στους πολίτες της ότι η χώρα παραπλανήθηκε πριν από 60 περίπου χρόνια και υιοθέτησε έκτοτε πλαστή εθνική ταυτότητα και ότι ήλθε η ώρα να ανατρέξει στη δική της Ιστορία, θα θεωρηθεί μια άνευ προηγουμένου γενναία εθνική πράξη, η οποία δεν μπορεί παρά να εκτιμηθεί δεόντως από τη διεθνή κοινότητα. Η απάτη συνίσταται στο ότι οι πλαστογράφοι της Ιστορίας της Μακεδονίας, με εντολή Τίτο εν γνώσει και Στάλιν, επινόησαν και δημοσίευσαν σε σχολικά βιβλία της FYRΟΜ δύο ψευδείς χάρτες: α) Χάρτη της Μακεδονίας με υπότιτλο: «Δεν υπήρξε παρουσία Ελλήνων στη Μακεδονία» και β) χάρτη με σύνορα της Ελλάδος στον Ολυμπο. Είναι απορίας άξιον πώς ο ΟΗΕ αγνόησε και αποσιώπησε ότι η Κοινωνία των Εθνών (τΕ) το 1922 επέβλεψε στην ανταλλαγή των Τούρκων και Βουλγάρων της Μακεδονίας και την εγκατάσταση Ελλήνων της Μ. Ασίας και Ελλήνων της Βουλγαρίας και ότι ο Αμερικανός Μόργκενταου, που επέβλεψε στην ανταλλαγή, έγραψε σε βιβλίο ότι: «Μετά την ανταλλαγή αυτή η Μακεδονία έμεινε αμιγώς ελληνική περιοχή». Οχι τυχαία ο τ. υπουργός Εξωτερικών Κίσιγκερ το 1992 είπε: «Η Ελλάς έχει δίκιο για το όνομα και το λέγω αυτό διότι εγώ ξέρω Ιστορία που δεν ξέρουν πολλοί, μεταξύ των οποίων υπουργοί και αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον, και ότι το ισχυρό όπλο της Ελλάδος είναι η Ιστορία». Σύντομα θα δει ο πρωθυπουργός την ιστορική αλήθεια ότι η Μακεδονία είναι ελληνική και οι Μακεδόνες Ελληνες. Νικος Μαρτης
τ. υπουργός Το κόστος των σημάτων Κύριε διευθυντά Με ιδιαίτερη έκπληξη διάβασα στη στήλη «Επιστολές Αναγνωστών» της εφημερίδας σας, την επιστολή του κ. Στέφανου Μάνου για το κόστος των 3 νέων σημάτων της ΕΡΤ. Οπως ανέφερε και ο κ. Μπουκάλας, σε απάντησή του στην επιστολή του προέδρου της ΕΡΤ, αυτά στοίχισαν 1.200.000 ευρώ. Είναι να τρελαθεί κανείς για το τόσο υψηλό κόστος και να διερωτηθεί αν αυτοί οι κύριοι που διαχειρίζονται ασύστολα το δημόσιο χρήμα, το λυπούνται ως όφειλαν. Ακόμη διερωτώμαι, πως, αν ήταν δική τους επιχείρηση, θα έδιναν για 3 σηματάκια 1.200.000 ευρώ; Ηταν τόσο απαραίτητα αυτά και ήταν τόση η ανάγκη να αντικατασταθούν τα παλιά σήματα με τα καινούργια, πληρώνοντας –ως ισχυρίζονται– αυτό το τεράστιο ποσό; Και για να είμαι πιο παραστατικός, θα κάνω μία αναγωγή. Χρειάζονται για έναν που έχει εισόδημα 1.000 ευρώ τον μήνα, 1.200 μήνες ή χρειάζονται 15 έως 20 ζωές για να εισπράξει αυτό το ποσό, και αυτά εδόθηκαν για 3 ασήμαντα σήματα. Κύριε διευθυντά, επειδή είμαι συνδρομητής της ΕΡΤ, όπως όλοι οι Ελληνες και ως εκ τούτου έχω έννομο συμφέρον, περιμένω απάντηση από τους κυρίους της ΕΡΤ, που θα αναφέρουν τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για την ανάθεση και που θα αποδεικνύουν αντικειμενικά το απαραίτητο της αλλαγής των σημάτων και με τέτοιο κόστος. Δεν θα δεχθώ μία απλή προσχηματική απάντηση, άλλως, θα ακολουθήσω κάθε νόμιμη οδό, και θα χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο τρόπο, για να ικανοποιηθεί το δικαίωμά μου. Dr Σπυρος Παπαδοπουλος
Ψυχίατρος Σαν την πελαργίνα!.. Κύριε διευθυντά Εφθασε ο μήνας Αύγουστος. Ενας χρόνος συμπληρώνεται από τις ημέρες εκείνες του Αυγούστου του 2007, με τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές, οι οποίες κατέκαψαν χωριά ολόκληρα και περιοχές στον νομό Ηλείας! Χάθηκε από χιλιάδες στρέμματα, το πράσινο, η ζωή! Σε όλα σιγά,σιγά, με φροντίδα περισσή, το τοπίο θα επανέλθει στην εικόνα την παλιά, έστω σε βάθος αρκετών δεκαετιών! Εκείνο όμως το τραγικό, το φρικτό, η σκληρή πραγματικότητα είναι οι δεκάδες ανθρώπινες ζωές που «έσβησαν» με τις πυρκαγιές! Δεν γυρίζουν ξανά στη ζωή, δεν θα χαρούν, δεν θα ξαναβρεθούν κοντά στους δικούς τους! Με ελάχιστη προσπάθεια, αν μεταφερθούμε στις τραγικότατες εκείνες μέρες και στιγμές, η πλέον τραγική, μοναδική σε μέγεθος λύπης και σκληρότητας εικόνα, είναι η εικόνα, η ασύλληπτη σε ανατριχίλα, της μάνας να καίγεται, έχοντας αγκαλιά και γύρω της τα τέσσερα βλαστάρια της, τα παιδιά της! Σαν την πελαργίνα που κάηκε μαζί με τους νεοσσούς της, όταν η καπνοδόχος του σπιτιού πάνω στο οποίο είχε τη φωλιά της, πήρε φωτιά. Δεν πέταξε, δεν απομακρύνθηκε, δεν τα εγκατέλειψε, ενώ μπορούσε, αλλά κάηκε και αυτή μαζί τους! Πόσοι από εμάς δεν θυμούνται την ιστορία αυτή, από το αναγνωστικό κάποιας τάξης, πολύ παλιά, στο δημοτικό σχολείο. Ετσι και εδώ, η πολύτεκνη μάνα, σαν την πελαργίνα, θυσίασε τη ζωή της, σφιχταγκαλιάζοντας τα αγγελούδια της! Οχι ένα, ούτε δύο αλλά τέσσερα! Τέσσερις ψυχές, μαζί με τη δική της πέντε. Θεέ μου! Γιατί; Ποιος αλήθεια έφταιξε, ποιος πρέπει να τιμωρηθεί και δεν τιμωρήθηκε ακόμη; Επειδή στην πατρίδα μας, πολύ δύσκολα κάποιος υπαίτιος τιμωρείται, η πολιτεία τουλάχιστον, όλοι μας, στη μνήμη των δεκάδων ψυχών που χάθηκαν πέρυσι στον νομό Ηλείας, να φροντίσουμε να στηθεί ένα μνημείο στη μνήμη τους, με το σύμπλεγμα της αδικοχαμένης μάνας, εναγκαλιζόμενη τα παιδιά της, περικυκλωμένα από πύρινες γλώσσες! Και τούτο, γιατί δεν έχουμε ήρωες μόνο στο μέτωπο του πολέμου, αλλά και στο μέτωπο της φωτιάς! Στην περίπτωση των πυρκαγιών στον νομό Ηλείας, δεκάδες ψυχές χάθηκαν έτσι, άδικα, τόσο σκληρά! Δεν πρέπει να ξεχασθούν ποτέ, πρέπει να τιμηθεί η μνήμη τους! Βουλα Τσαρα - Ζιωγανα
Νηπιαγωγός
Βασ. Ολγας 279
Θεσσαλονίκη Η κατήφεια της ελληνικής κοινωνίας Κύριε διευθυντά Τον τελευταίο καιρό επικρατεί μια γενικευμένη κατήφεια στην ελληνική κοινωνία. Για να το διαπιστώσει κανείς δεν έχει παρά να ανοίξει την τηλεόραση και να ακούσει τα δελτία ειδήσεων ή να παρακολουθήσει τις δημόσιες συζητήσεις που ακατάπαυστα προβάλλονται από όλα τα κανάλια. Το ίδιο θα διαπιστώσει διαβάζοντας οποιαδήποτε εφημερίδα. Ακόμα και στις ιδιωτικές – φιλικές συγκεντρώσεις, η χαρά της συνάντησης με αγαπημένα πρόσωπα σκιάζεται από επίμονες αναφορές που γίνονται αναπόφευκτα στα όσα θλιβερά συμβαίνουν γύρω μας, στα «χαλεπά» όπως τα αποκαλούσε ο Θουκυδίδης. Θα έπρεπε εν τούτοις να θυμόμαστε ότι η ζωή είναι μία, μοναδική και ανεπανάληπτη και είναι κρίμα να την δηλητηριάζουμε αναλογιζόμενοι συνεχώς τα άσχημα του δημόσιου βίου. Αυτά συνέβαιναν πάντοτε, συμβαίνουν τώρα και θα συμβαίνουν όσο υπάρχουν άνθρωποι και όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου. Διότι, ουσιαστικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης είναι η αλόγιστη επιθυμία για την απόκτηση δύναμης, πλούτου, εξουσίας και κυριαρχίας. Και όταν η επιθυμία αυτή δεν χαλιναγωγείται από ηθικές αρχές, λαμβάνει διαστάσεις που οδηγούν στη δημιουργία δυσάρεστων καταστάσεων. Ο Θουκυδίδης έζησε τη φρίκη του μεγαλύτερου εμφυλίου πολέμου που βίωσε ο Ελληνισμός στη μακραίωνη ιστορία του, τόσο σε εύρος, όσο και σε διάρκεια. Εφερε σε σύγκρουση τις δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής, Αθήνα και Σπάρτη, καθώς και όλες τις άλλες πόλεις - κράτη, σύμμαχοί τους από τη μία και την άλλη πλευρά. Η διάρκειά του ήταν 27 χρόνια, με μικρές διακοπές, από το 431 έως το 404 π.Χ. Ηταν ασύλληπτες οι αγριότητες που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου καθώς και οι συνέπειες για τον Ελληνισμό. Ο Θουκυδίδης τις περιγράφει με αντικειμενικότητα και, συντετριμμένος, καταλήγει: «Πολλά και χαλεπά ταις πόλεσι, γιγνόμενα και αεί εσσόμενα, έως αν η αυτή φύσις ανθρώπου η». Δηλαδή, όσο η ανθρώπινη φύση παραμένει αμετάβλητη, πολλά και δυσάρεστα γίνονται και θα γίνονται πάντοτε. Ο Θουκυδίδης διατηρεί την ελπίδα ότι ο άνθρωπος κάτι μπορεί να διδαχθεί από την ιστορία. Ο Πλάτων διαπιστώνει πόσο στενά είναι τα περιθώρια που διαθέτει η Παιδεία για να αλλάξει την ανθρώπινη φύση. Εμείς γνωρίζουμε ότι, 2500 χρόνια από τότε, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τίποτα. Παρόμοια γεγονότα επαναλαμβάνονται σε όλες τις εποχές και σε όλους τους τόπους. Γιατί λοιπόν να δηλητηριάζουμε τη σύντομη και πολύτιμη ζωή μας, αναλογιζόμενοι μόνο τα όσα δυσάρεστα γίνονται γύρω μας τα οποία, άλλωστε, είναι ασήμαντα σε σχέση με εκείνα που συνέβησαν σε άλλες εποχές και να αποσιωπούμε ή να αγνοούμε τα ευχάριστα, έστω και αν αυτά σπανίζουν; Θα θυμηθώ εδώ κάποια παραίνεση που αναφέρεται στο βιβλίο του Καραγάτση «Σέργιος και Βάκχος»; «Διώξτε τον θάνατο από μέσα σας και αγκαλιάστε σφιχτά τη ζωή και χαρείτε την με αγάπη, καλοσύνη και ειρήνη». Αγγελος Ζαχαροπουλος
Αθήνα «Το άγχος του νερού» Κύριε διευθυντά Ενώ η ανθρωπότητα διακατέχεται από το «το άγχος του νερού» (water stress) και η πατρίδα μας απειλείται από λειψυδρία, στην πεδιάδα της Ιστιαίας, από τη δεκαετία του 1980, 4 γεωτρήσεις που τις γνωρίζω, αναβλύζουν φυσιολογικά (αρτεσιανό φαινόμενο) και το νερό χάνεται, διότι οι γεωτρήσεις δεν έχουν βάνες. Επειδή η ανεξέλεγκτος ροή του νερού από τις γεωτρήσεις που άνοιξε το ΥΠΕΧΩΔΕ (ΙΓΜΕ), όπως πληροφορούμαι, επιφέρει μεγάλη ζημία στον υδροφόρο ορίζοντα της πεδιάδας της Ιστιαίας, ο αρμόδιος υπουργός κ. Γ. Σουφλιάς οφείλει να δώσει λύση. Θαν. Ν. Παπαδιωτης
Ιστιαία | 
Comments