|
LE MONDE Η απειλή της πείνας Από την αρχή της χρονιάς, «εξεγέρσεις των πεινασμένων» έχουν εκδηλωθεί σε σαράντα, πάνω- κάτω, χώρες. Από το Μεξικό μέχρι την Ινδονησία και από την Αϊτή μέχρι το Καμερούν, λαϊκές μάζες κατέβηκαν τους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν εναντίον των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων. Ο αριθμός των ανθρώπων που υποσιτίζονται αυξήθηκε, τους τελευταίους μήνες, από 854 εκατομμύρια σε περίπου 900 εκατομμύρια. Μέχρι πρόσφατα, ουδείς έφτανε στο σημείο να επικαλεσθεί το φάσμα της πείνας. Αλλά ο κίνδυνος είναι άμεσος. Εδώ και λίγες ημέρες, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, που συνδέεται με τον ΟΗΕ, προειδοποιεί: Αν η διεθνής κοινότητα δεν αντιδράσει εντός των δύο προσεχών μηνών, 14 εκατομμύρια άνθρωποι θα κινδυνέψουν να πεθάνουν από πείνα στις πέντε χώρες που σχηματίζουν το Κέρας της Αφρικής - Aιθιοπία, Ερυθραία, Σομαλία, Κένυα και Ουγκάντα. Η κατάσταση απαιτεί την εκ βάθρων αναθεώρηση της βοήθειας προς αυτές τις χώρες. Τα δημητριακά που παράγονται στην Αιθιοπία κοστίζουν ακριβότερα από τα εισαγόμενα. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος, καθώς η διεθνής οικονομική βοήθεια καταλήγει να αυξάνει τη φτώχεια των αγροτών και την εξάρτηση της χώρας από το εξωτερικό. Επομένως, πέρα από τη χορήγηση βοήθειας έκτακτης ανάγκης, εκείνο που χρειάζεται είναι μια νέα, συνολική σύλληψη για τη βοήθεια στους αγρότες των φτωχών χωρών. EL PAIS Ιστορική συμφωνία Η συνάντηση του Ισπανού πρωθυπουργού Χοσέ Θαπατέρο και του αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος Μαριάνο Ραχόι, πέραν των επιμέρους συμφωνιών και διαφωνιών, συνιστά αυτή καθ’ εαυτή μια πολύ καλή είδηση, προάγγελο ομαλοποίησης των σχέσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Αντιθέτως, ανωμαλία συνιστούσε αυτό που συνέβαινε την προηγούμενη τετραετία, με τη σχεδόν ολοκληρωτική ανατίναξη όλων των διαύλων επικοινωνίας και την αμοιβαία έλλειψη της παραμικρής εμπιστοσύνης. Μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν, πρέπει να ξεχωρίσει κανείς την πλήρη σύμπτωση απόψεων των δύο ηγετών στην πολιτική για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, κάτι που θα εθεωρείτο αδιανόητο πριν από λίγους μήνες. Ωστόσο, στο θέμα της οικονομικής κρίσης η διαφωνία ήταν πλήρης. Ο Θαπατέρο έχει αναγάγει τα κοινωνικά κονδύλια -ελάχιστος μισθός, συντάξεις, δημόσια έργα- σε κλειδί της οικονομικής του πολιτικής, ενώ ο Ραχόι θεωρεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση χωρίς περιορισμό των δαπανών του Δημοσίου και των φόρων. Οι διαφορές είναι τόσο βαθιές που καθιστούν αδύνατη μια συμφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων για την έξοδο από την κρίση, κάτι που δεν είναι, άλλωστε, εντελώς απαραίτητο. THE NATION Καταιγίδα στο φλιτζάνι Ο πρωθυπουργός της Καμπότζης, αντιμέτωπος με τις κάλπες, πιστεύει ότι η αναμόχλευση του εθνικιστικού πάθους στη χώρα θα του εξασφαλίσει τη νίκη. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα μελετήσει κατά πόσο θα πρέπει να βάλει στην ημερήσια διάταξη και την έκρυθμη κατάσταση στα σύνορα Καμπότζης-Ταϊλάνδης. Τα περισσότερα μέλη, βέβαια, πιστεύουν ότι το πρόβλημα δεν είναι σοβαρό και κατά συνέπεια τα δύο κράτη μπορούν μόνα τους να βρουν τη λύση. Ο Ταϊλανδός πρέσβης στον διεθνή οργανισμό, άλλωστε, πληροφορεί τα υπόλοιπα κράτη-μέλη του ότι δεν υφίσταται ανάγκη παρέμβασης καθώς τα δύο κράτη μπορούν μόνα τους να βρουν την επιθυμητή λύση. Από την άλλη, η κυβέρνηση της Καμπότζης ζήτησε την παρέμβαση του ΟΗΕ. Αλλωστε η ανακήρυξη του ναού του Πρεά Βιάρ ως μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από τη Γιούνισεφ ήταν αυτή που πυροδότησε την ένταση των τελευταία ημερών σχετικά με ποιο κράτος κατέχει την περιοχή γύρω από τα χαλάσματα του 11ου αιώνα. Η Καμπότζη χρησιμοποιεί όλους τους διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και τον Asean, για να διακηρύξει την κυριαρχία της στην περιοχή. Απείλησε μάλιστα να πάει την υπόθεση ακόμα και στο Διεθνές Δικαστήριο, όπως εξάλλου έπραξε το 1962. Φαίνεται ότι ο μικρός ναός αποτελεί το μοναδικό επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Είναι προφανές ότι η Ταϊλάνδη επιθυμεί να αποκλιμακώσει την κατάσταση μέσα από διμερείς συνομιλίες, αντί να επιτρέψει την επιδείνωσή της, όπως αποσκοπεί η Καμπότζη. Βέβαια, ο Ταϊλανδός πρωθυπουργός Σαμάκ δεν βιάζεται να λύσει το πρόβλημα καθώς πιστεύει ότι ο ομόλογός του στην Καμπότζη, κ. Χουν Σεν προσπαθεί να κλιμακώσει την ένταση για να κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής. Το Λαϊκό Κόμμα της Καμπότζης, του οποίου ηγείται μάλλον θα κερδίσει και θα παραμείνει στην εξουσία. Και τότε ίσως η χώρα ανακτήσει την ψυχραιμία της και ξαναρχίσει τις συνομιλίες με την Ταϊλάνδη ώστε να βρεθεί η επιθυμητή λύση. |
Comments