Γραμματα Aναγνωστων . kathimerini

Γραμματα Aναγνωστων

Το μέλλον του ΟΣΕ

Κύριε διευθυντά

Για άλλη μια φορά ένα από τα πολλά υπαρκτά προβλήματα που όμως διογκώνονται -σκόπιμα;- από τα μέσα, αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή μέθοδο «πονάει δόντι κόβει κεφάλι».

Ο ΟΣΕ είναι στο στόχαστρο για λόγους διαφθοράς, κακοδιοίκησης, υστέρησης της πορείας των έργων και λοιπά. Η λύση που προτείνεται από την ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών σε απόρρητη εισήγηση προς τον πρωθυπουργό («Καθημερινή», 20/7/2008) είναι η περικοπή των δρομολογίων, του προσωπικού και του επενδυτικού προγράμματος. Με άλλα λόγια, η συρρίκνωση του ΟΣΕ ώστε να μειωθεί το έλλειμμα. Βέβαια, πιο τολμηρή λύση θα ήταν να μπει λουκέτο στον Οργανισμό. Ετσι θα είχαμε τα εξής οφέλη:

Αντί να επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός με 2,5 εκατ. ευρώ ημερησίως για κάλυψη του ελλείμματος ΟΣΕ (στοιχεία από τον ημερήσιο Τύπο) θα μπορούμε να πληρώνουμε το ημερήσιο πρόστιμο στην Επιτροπή της Ε.Ε. για τους παράνομους ΧΥΤΑ από 1.1.2009. Θα είναι μια υπερήφανη στάση απέναντι στις απαιτήσεις για εξορθολογισμό της διαχείρισης των αποβλήτων.

Είναι τραγικό να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη. Ο σιδηρόδρομος έμεινε τεχνολογικά στην εποχή του Τρικούπη, γιατί κανείς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και καμιά κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να ανασυγκροτήσει το δίκτυο σωστά. Τα συμφέροντα και το lobby των λεωφορειούχων ήταν τόσο ισχυρά που, ενώ οι επενδύσεις στράφηκαν σε νέους αυτοκινητοδρόμους, το τρένο ήταν ο φτωχός συγγενής.

Τώρα δε, που με επενδύσεις αρκετών δισ. ευρώ με τη βοήθεια των κοινοτικών προγραμμάτων -έστω και με καθυστερήσεις- άρχισε να αποδίδει το έργο του εκσυγχρονισμού, η υπουργική απάντηση είναι: «Περικόψτε και διατηρήστε μόνο τη γραμμή ΠΑΘΕ».

Το παράδειγμα της αυξημένης κίνησης στις υπερταχείες Αθηνών - Θεσσ/νίκης δείχνει ότι με βελτιωμένη ποιότητα αυξάνονται τα έσοδα. Για την υποστήριξη μάλιστα της υπουργικής πρότασης ακούγονται και παράλογα επιχειρήματα, όπως ότι έγινε λανθασμένος στρατηγικός σχεδιασμός ή ότι δεν προσφέρονται ταχύτητες 300 χλμ. την ώρα. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που στηρίζει τις χερσαίες μεταφορές αποκλειστικά στα λεωφορεία / φορτηγά και που παραβλέπει ότι τα σιδηροδρομικά δίκτυα συνήθως έχουν οριακά κέρδη ή συνηθέστερα ζημιές.

Γιαννης Σταϊκος, Διπλ. Ηλ. Μηχανικός / Αθήνα

Για τον παιδικό διαβήτη

Κύριε διευθυντά

Με αφορμή άρθρο του κ. Κ. Ζούλα που δημοσιεύθηκε στην έγκριτη εφημερίδα σας, στην ενότητα ΑΠΟΨΕΙΣ (σελ. 10), με τίτλο «Ο κανόνας και ο διαβήτης», θα επιθυμούσα να θέσω υπόψη των αναγνωστών σας την παρακάτω διευκρίνιση:

Ο Συνήγορος του Πολίτης, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του και της θεσμικής του αποστολής ως Συνήγορος του Παιδιού, διερεύνησε πράγματι την υπόθεση που θίγεται στο εν λόγω άρθρο και αφού διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε πλέον πεδίο διαμεσολαβητικής παρέμβασής του για την αποκατάσταση της προστασίας δικαιώματος ανηλίκου -που είχε ήδη εγγραφεί σε άλλο σχολείο- ενημέρωσε τα μέρη αναλόγως και την αρχειοθέτησε.

Πέραν της συγκεκριμένης υπόθεσης, ωστόσο, κατόπιν της διερεύνησης και άλλων συναφών αναφορών, ο Συνήγορος του Παιδιού έχει οδηγηθεί στη διαπίστωση ότι πράγματι ο παιδικός διαβήτης δεν αντιμετωπίζεται με επαρκή γνώση και κατάλληλες προβλέψεις για την ισότιμη συμμετοχή στην εκπαίδευση των παιδιών που πάσχουν από αυτόν. Για τον λόγο αυτό προσανατολίζεται στο να συνοψίσει τις παρατηρήσεις και προτάσεις του και να τις θέσει υπόψη του υπουργείου Παιδείας και των λοιπών αρμοδίων φορέων, όπως του Κοινοβουλίου, στο πλαίσιο των Ετησίων Εκθέσεων της Αρχής προς αυτό.

Γιωργος Μοσχος, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Ο κίνδυνος του black out

Κύριε διευθυντά

Ολόκληρη η Ελλάδα ζει και βιώνει τον κίνδυνο του black out από τη ΔΕΗ για ένα αγαθό όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, που θα έπρεπε να θεωρείται σε μια χώρα της Ευρώπης επαρκές τον 21ο αιώνα.

Ποια ενεργειακή πολιτική επιτρέπει τόσο μεγάλα σφάλματα που, ενώ συζητούμε να αντικαταστήσουμε το πετρέλαιο με πράσινες ενέργειες, δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να αυτονομηθούμε στον ηλεκτρισμό. Πώς καταφέρανε, η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και της προόδου να στηρίζεται και να εξαρτάται από τα Σκόπια και την Τουρκία; Ποια ορθή πολιτική θέλει τη χώρα μας ενεργειακά έρμαια και εξαρτημένη από χώρες που τις θεωρούμε πιο υπανάπτυκτες; Είναι ντροπή για τη χώρα μας η πολιτική του συγκεκριμένου υπουργείου, ιδιαίτερα εφόσον γνωρίζουμε ήδη τις λύσεις. Ας μας απαντήσει ο υπουργός γιατί κάνουμε εισαγωγή ρεύματος, ενώ θα μπορούσαν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις να παράγουν ρεύμα (και μάλιστα φθηνότερο) διαθέτοντάς το στη ΔΕΗ ώστε να είμαστε αυτάρκεις;

Γιατί πρέπει να πληρώνουμε χρυσάφι το ρεύμα των Σκοπίων και της Τουρκίας;

Η λύση είναι απλή: Αγορά ρεύματος από ελληνικές επιχειρήσεις που διαθέτουν μονάδες συμπαραγωγής ρεύματος όταν υπάρχουν ελλείψεις. Γιατί να επιχορηγούμε τους ξένους και όχι τις ελληνικές επιχειρήσεις, μήπως και εδώ υπάρχουν συμφέροντα από διακομιστές όπως η Siemens.

Μαριος Θ. Ξηρομεριτης, Χειρουργός ουρολόγος, Δημοτικός σύμβουλος / Λαρισαίων

Το τουριστικό τρενάκι

Κύριε διευθυντά

Ηπεζοδρόμηση της οδού Αποστόλου Παύλου ήταν για όλους εμάς που αγαπάμε την Αθήνα και μας αρέσει να την περιδιαβαίνουμε μια ευλογία και ο πεζόδρομος ένας χώρος καταφυγής και αναζήτησης ηρεμίας.

Και ξαφνικά ενέσκηψε το τουριστικό τρενάκι ν' ανεβοκατεβαίνει σαν σίφουνας τον δρόμο παραβιάζοντας την αισθητική του χώρου και την πολύτιμη γαλήνη μας.

Με ποια λοιπόν λογική και ποιο σκεπτικό πέραν του προδήλου κερδοσκοπικού, η Πολιτεία, σ' ένα δρόμο που έχει χαρακτηρισθεί πεζόδρομος και απαγορεύεται η κυκλοφορία παντός τροχοφόρου επιτρέπει και ανέχεται αυτή την απαράδεκτη και καταφανώς παράνομη κατάσταση;

Επιτέλους δεν μπορεί κανείς να χαρεί για πολύ κάτι σ' αυτή την ταλαιπωρημένη πόλη;

Γιωργος Αραπης / Αθήνα

Κίνδυνος λειψυδρίας

Κύριε διευθυντά

Διάβασα με προσοχή το ενδιαφέρον άρθρο του κ. Γιώργου Λιάλιου στην «Καθημερινή» της 12/7/08 για τις πισίνες που φυτρώνουν σαν μανιτάρια. Μου έκανε εντύπωση οι μεγάλες ποσότητες νερού που καταναλίσκουν οι πισίνες (75.000 κυβικά νερού μια μέση πισίνα).

Και εκτός άλλων δημοσιευμάτων, διάβασα επίσης το πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο τεύχος 52 του Economist της «Καθημερινής» (Ιούνιος 2008) για την οικονομία της λειψυδρίας. Σ' αυτό υπάρχει και χάρτης της Ευρώπης, στον οποίο φαίνεται ότι η Ελλάδα θα έχει μέχρι και 25% λιγότερο διαθέσιμο νερό λόγω της κλιματικής αλλαγής μέχρι το 2020.

Φοβάμαι ότι ο κίνδυνος της λειψυδρίας δεν έχει συνειδητοποιηθεί επαρκώς στη χώρα μας και δεν έχουν ληφθεί εγκαίρως τα απαραίτητα μέτρα πριν φθάσουμε στο σημείο να μην έχουμε νερό να πιούμε. Είναι γνωστό ότι μεγάλες ποσότητες νερού σπαταλώνται στο πότισμα από τη γεωργία όπου αντί του στάγδην εξακολουθεί να εφαρμόζεται το γνωστό πότισμα με τα κανονάκια. Επίσης μεγάλες ποσότητες νερού χάνονται από τις διαρροές λόγω κακής συντήρησης του δικτύου διανομής. Εκτός όμως από τα ανωτέρω νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται μια συστηματική ενημέρωση των καταναλωτών για την εξοικονόμηση του νερού.

Σταμ. Μπολας, Οικονομολόγος - Νομικός / Αθήνα

Δριμύτατη κακοσμία

Κύριε διευθυντά

Ο Πειραιάς ζέχνει. Ξημερώματα (απ’ τις 03.00) Τρίτη 15 τρεχ. μια δριμύτατη κακοσμία, καθιστούσε προβληματική την αναπνοή. Οι συνθήκες ήσαν τόσο ανυπόφορες ώστε, στις 04.00, αναγκάστηκα να εγκαταλείψω εσπευσμένα το «ναυτιλιακό κέντρο» και μετά 20λεπτο οδήγηση – (άνετη αυτή την ώρα), «προσθαλασσώθηκα» στην ακτή της Βάρκιζας, όπου παρέμεινα επί δίωρο.

Οταν επέστρεψα, η αναπνοή, οφείλω να ομολογήσω, ήταν περίπου εφικτή. Είναι ο Πειραιάς προικισμένος από πλευράς φυσικών καλλονών. Ο λόφος της Καστέλλας, η Ζέα, το Μικρολίμανο, η Πειραϊκή, ο εναγκαλισμός του Σαρωνικού, συνθέτουν ένα ελκυστικό περιβάλλον. Με τη σοροκάδα, είμαστε ευτυχισμένοι, τ’ ανυπόφορα «αρώματα» φεύγουν προς βοράν. Οι άλλοι άνεμοι –και η νηνεμία– φέρνουν τις αβάσταχτες οσμές της Ψυττάλειας, που αθροίζονται με τους μόνιμα υπερχειλείς σκουπιδοκάδους, και καθιστούν αβίωτο το βίο των δημοτών.

Η ανθρώπινη αβελτηρία έχει καταστρέψει το περιβάλλον και υπονομεύσει τη ζωή των Πειραιωτών, δικαίως δε τόσο ο δήμαρχος όσο και οι περισσότεροι βουλευτές μας, κατοικούν εκτός. Μια λύση θα ήταν, ακολουθώντας τους ταγούς μας, να «εκπατρισθούμε» ομαδικώς.

Σ. Ρανης / Πειραιάς