| Η Ευρώπη ψηφίζει Ομπάμα / kathimerini Tου Αθανασιου Ελλις Μπορεί οι προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου να διεξάγονται στην Αμερική, αλλά η προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα μεταφέρεται τις επόμενες ημέρες στην Ευρώπη, όπου σήμερα θα μιλήσει σε πανηγυρική ανοικτή συγκέντρωση στο Βερολίνο, ενώ σε ανάλογο κλίμα ευφορίας θα γίνει δεκτός αύριο στο Παρίσι και μεθαύριο στο Λονδίνο. Εάν οι Ευρωπαίοι ψήφιζαν στις αμερικανικές εκλογές το αποτέλεσμα θα ήταν ένας θρίαμβος του Ομπάμα. Σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, περίπου το 70% των Γερμανών, των Γάλλων και των Ιταλών, και το 50% των Βρετανών, θα ψήφιζε τον Δημοκρατικό υποψήφιο. Αντίθετα, μόλις το περίπου 10% των κατοίκων των τεσσάρων μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κρατών δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν τον Τζον Μακέιν στον οποίο προσάπτουν κοινή προσέγγιση με τον Τζορτζ Μπους στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Στο πλευρό του Δημοκρατικού υποψηφίου έχουν ήδη σπεύσει οι ιδεολογικά προσκείμενοι σε αυτόν ηγέτες της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο δήλωσε ανοικτά ότι θα ήθελε να τον δει στον Λευκό Οίκο, ενώ ο Γερμανός υπ. Εξωτερικών Στάινμαγιερ, και ο αρχηγός της Ιταλικής Αριστεράς, Βελτρόνι, έχουν υιοθετήσει στις ομιλίες τους το σύνθημα του Ομπάμα «ναι, μπορούμε». Στις συναντήσεις του με τις πολιτικές ηγεσίες των «ισχυρών» της Ευρώπης ο Ομπάμα θα διαμηνύσει την πρόθεσή του να εγκαινιάσει μια νέα σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας με την Ευρώπη με την οποία η χώρα του μοιράζεται κοινές αξίες. Στόχος του είναι η αποκατάσταση του κύρους των ΗΠΑ στον κόσμο, αλλά δεν ξεχνά ότι τον ακούν και οι Αμερικανοί των οποίων την ψήφο διεκδικεί. Γι’ αυτό θα επικρίνει μεν την πολιτική Μπους, αλλά ταυτόχρονα θα ζητήσει από την Ευρώπη να συνεισφέρει περισσότερα. Προερχόμενος από επισκέψεις σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιορδανία, Ισραήλ και Δυτική Οχθη, ο άπειρος σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής Δημοκρατικός υποψήφιος θα συνεχίσει και στην Ευρώπη την προσπάθεια οικοδόμησης ενός προεδρικού προφίλ. Οι εικόνες του Ομπάμα στο πλευρό των Αμερικανών στρατιωτών που υπηρετούν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, οι χειραψίες με τον Ολμέρτ και τον Αμπάς, και η κοινή εμφάνιση με τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Μπράουν, επιδιώκουν να σβήσουν τις αμφιβολίες γύρω από την έλλειψη πείρας και να αναδείξουν την εικόνα ενός «προέδρου εν αναμονή». Μετά από έξι περίπου χρόνια αυστηρής κριτικής κατά του Τζορτζ Μπους, η οποία άρχισε το καλοκαίρι του 2002, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να επιτεθεί στο Ιράκ, ο ευρωπαϊκός Τύπος δεν κρύβει την προτίμησή του προς τον «Τζον Κένεντι της γενιάς μας». Η Ευρώπη ψηφίζει Ομπάμα, προσβλέποντας στην αντικατάσταση της αλαζονικής ηγεμονίας από μια συνεργάσιμη ηγεσία. Η χαρισματικότητά του θέλγει τους Ευρωπαίους, ενώ το χρώμα του εκπέμπει ένα μήνυμα ίσων ευκαιριών που έχει απήχηση στην ευρωπαϊκή διανόηση. Ομως, όσο ειλικρινείς και εάν είναι οι προθέσεις ενός ανθρώπου, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να ανατρέψει ξαφνικά όλα τα δεδομένα της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας. |
Comments