Της Ελλης Τριανταφυλλου
Στους τακτικούς συνομιλητές του Κ. Καραμανλή είναι γνωστή η άποψη του πρωθυπουργού ότι η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο της Ν.Δ. στην εξουσία ξεκίνησε χωρίς επιστροφή την περίοδο που ο τότε στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, Τάσος Γιαννίτσης, ανέλαβε τη γνωστή πρωτοβουλία για την επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος. Το πόση αξία έχει στις παρούσες συνθήκες η εκτίμηση αυτή, μένει να αποδειχθεί.
Σήμερα, πάντως, ολοένα και περισσότεροι στο κυβερνών κόμμα μνημονεύουν την ταραγμένη περίοδο Γιαννίτση για να περιγράψουν το δέος με το οποίο αντιμετωπίζουν τη γενικόλογη μέχρι στιγμής, πλην διακηρυγμένη, βούληση της κυβέρνησης να προωθήσει αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Οι φόβοι αυτοί δεν είναι άνευ αντικρίσματος, αφού ταυτόχρονα με την ανάληψη των πρώτων πρωτοβουλιών, ξεκίνησαν και οι εσωτερικοί κραδασμοί στη Ν.Δ., η οποία για πολλοστή φορά εμφανίζει αδυναμία συγκρότησης ενός ενιαίου και ισχυρού μετώπου στήριξης των ίδιων των πολιτικών επιλογών της. Αποτέλεσμα; Αλλοι να απειλούν με αντάρτικο στην περίπτωση που προχωρήσει στην υλοποίηση αποφάσεων, άλλοι να διαπιστώνουν έλλειψη βούλησης και συγκροτημένου σχεδίου για ουσιαστική και εκτεταμένη μεταρρύθμιση, άλλοι να επανακάμπτουν στην τετριμμένη κριτική περί έλλειψης επικοινωνιακής στρατηγικής και άλλοι να επαναφέρουν τα περί αδυναμίας συμπόρευσης της κυβέρνησης με το κόμμα.
Ασάφεια
Οι βουλευτές της Ν.Δ. μοιάζουν «μουδιασμένοι», αλλά στην πλειονότητά τους στερούνται ξεκάθαρων θέσεων για τον χειρισμό του ζητήματος. Τα βέλη τους στρέφονται κυρίως κατά του υπουργού Απασχόλησης κ. Βασ. Μαγγίνα, τον οποίο επικρίνουν ότι ξεκίνησε ένα διάλογο χωρίς συγκροτημένο σχέδιο και ξεκάθαρη ατζέντα. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες συνεννόησης με τους πολίτες, αλλά δεν τους μιλάμε ανοικτά. Ουδείς έχει καταλάβει τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε, τι ορίζοντα βιωσιμότητας για το σύστημα θέλουμε να πετύχουμε, ποιοι θα καταβάλουν το τίμημα και με ποιον ακριβώς στόχο», σημειώνει πρώην υπουργός, ο οποίος εκτιμά ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε διαχειριστικού τύπου διευθετήσεις, με κίνδυνο να χάσει το πλεονέκτημα που της εξασφαλίζει η στήριξη του μεταρρυθμιστικού της προγράμματος από την πλειονότητα της κοινής γνώμης.
Στο ίδιο μήκος κύματος, οι βουλευτές που μετέχουν στις αρμόδιες Επιτροπές Κοινωνικών και Οικονομικών Υποθέσεων σημειώνουν ότι εάν ο υπουργός Απασχόλησης είχε εκθέσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις θέσεις της κυβέρνησης, θα είχε τουλάχιστον αποφευχθεί η μετωπική σύγκρουση κυβέρνησης - εκπροσώπων των ΜΜΕ. Στον αντίποδα, βουλευτές όπως οι κ. Γ. Μανώλης, Θ. Γιαννόπουλος, Α. Ντινόπουλος αλλά και οι γαλάζιοι συνδικαλιστές αφήνουν υπονοούμενα περί κρυφού σχεδίου, ενώ άλλοι, όπως ο Π. Τατούλης, επικεντρώνουν τα βέλη τους στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Θ. Ρουσόπουλο για «αλαζονικές συμπεριφορές» που δυναμιτίζουν επικίνδυνα το κλίμα.
Αντιδράσεις
Προς στιγμήν, η προσοχή των «επιτελαρχών» της Ν.Δ., δηλαδή του γ.γ. της Κ.Ο. Γ. Τραγάκη και του γραμματέα της Ν.Δ. Λευτ. Ζαγορίτη στράφηκαν στους εννέα δημοσιογράφους-βουλευτές του κόμματος, οι οποίοι είναι βέβαιο ότι ενοχλήθηκαν από τη λογική των «ρετιρέ» με την οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να συνδέσει τον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο. Η πρώτη έμμεση αλλά σαφής αντίδραση ήρθε από την κυρία Φωτεινή Πιπιλή, η οποία, σημειωτέον, στην πρώτη συνάντηση των νεοεκλεγέντων βουλευτών προ δεκαπενθημέρου έθεσε πρώτη το συνταξιοδοτικό αλλά και το μισθολογικό των βουλευτών, προκαλώντας αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές στους κόλπους της Ν.Δ. Το θέμα αυτό είναι βέβαιο ότι θα ανοίξει με μεγαλύτερη ένταση τις επόμενες ημέρες.
Για πολλοστή φορά, η λύση που προκρίθηκε για να ηρεμήσουν τα πνεύματα είναι η παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος θα απευθύνει μηνύματα και συστάσεις στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την ερχόμενη Πέμπτη. Απαντες, ωστόσο, παραδέχονται ότι η έλλειψη συνοχής σ’ ένα πρόβλημα τόσο σύνθετο, όπως το ασφαλιστικό, με κοινωνικό και οικονομικό πυρήνα και πολιτικό περίβλημα, μπορεί να αποβεί μοιραία για την κυβερνώσα παράταξη. Οχι σε επίπεδο διαρροών στη Βουλή, διότι ουδείς πιστεύει ότι οι απειλές θα γίνουν πραγματικότητα, αλλά σε επίπεδο εκπομπής μιας εικόνας σοβαρότητας και αποφασιστικότητας στη λήψη τόσο κρίσιμων αποφάσεων.
Comments