Τι γράφει ο ξένος τύπος. από καθημερινή

HERALD TRIBUNE

Ολα κινούνται γύρω από τον Πούτιν

Η ανδρεία του εξυμνείται παντού και η αγάπη για τη γυμναστική εκθειάζεται καθημερινά στα προγράμματα της κρατικής τηλεόρασης. Στην ομιλία του την περασμένη εβδομάδα με αφορμή τις μεθαυριανές εκλογές, μια χορωδία από όμορφα και νεαρά κορίτσια τραγουδούσαν γεμάτα ενθουσιασμό: «Θέλω να παντρευτώ έναν άνδρα σαν τον Πούτιν, γεμάτο δύναμη». Εκατοντάδες υποψήφιοι κατεβαίνουν στις ρωσικές κοινοβουλευτικές εκλογές της Κυριακής, αλλά αυτές οι εκλογές αφορούν έναν και μόνο πολιτικό, τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος έχει μετατρέψει τις εκλογές σε ψήφο εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, αλλά και ψήφο εμπιστοσύνης στην οικονομική πολιτική του, η οποία χαρακτηρίζεται επιτυχής. Γι’ αυτό και έριξε όλον τον κρατικό μηχανισμό προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, πολλά από τα κόμματα της αντιπολίτευσης βλέπουν τα φτερά τους ψαλιδισμένα, εξαιτίας του αυστηρού εκλογικού νόμου και της περιορισμένης τηλεοπτικής κάλυψης. Ανθρωποι οι οποίοι εργάζονται για την κυβέρνηση και εταιρείες που χρηματοδοτούνται από το κράτος λένε ότι δέχονται αφόρητες πιέσεις από τα αφεντικά τους, προκειμένου να προωθήσουν το κόμμα του Πούτιν, «Ενωμένη Ρωσία». Νίκη του κόμματος του Ρώσου προέδρου θα δώσει τη δυνατότητα στον Πούτιν να διατηρήσει την εξουσία του επί της κυβέρνησης μετά την επίσημη αποχώρησή του από την προεδρία την άνοιξη.

THE DAILY STAR

Δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά...

Ενα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού κόσμου στον Λίβανο αισθάνθηκε ανακουφισμένο προχθές μετά την πληροφορία ότι ο αρχηγός των λιβανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Σουλεϊμάν, θα αναλάβει καθήκοντα προέδρου. Οι εκτιμήσεις των πολιτικών αναλυτών συγκλίνουν αυτή τη στιγμή στην άποψη πως η προεδρία υπό τον Σουλεϊμάν είναι η μεγαλύτερη ελπίδα για τη χώρα. Φυσικά θα ήταν πολύ προτιμότερο να αναλάμβανε ένας μη στρατιωτικός. Οι ικανότητες και η ποιότητα που απαιτούνται, προκειμένου ένας πρόεδρος να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντά του, είναι πολύ διαφορετικά από αυτά ενός ανώτατου αξιωματικού του στρατού. Η πρόσφατη ιστορία του Λιβάνου ενισχύει αυτή την εκτίμηση, καθώς η χώρα έχει ζήσει εννέα χρόνια υπό την ηγεσία ενός άλλου στρατηγού του λιβανικού στρατού, του Εμίλ Λαχούντ. Για λόγους που σχετίζονται με την ιδιοσυγκρασία του, αλλά και τις συνθήκες κάτω υπό τις οποίες κυβέρνησε, ο Λαχούντ δεν τα πήγε καλά. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, ωστόσο, και με τη χώρα στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου, η προοπτική να αναλάβει την προεδρία ένας πρώην στρατηγός είναι πολύ πιο θελκτική.

FRANKFURTER ALLGEMEINE

Οι αποτυχίες οδήγησαν στις πρωτοβουλίες

Η συνάντηση της Ανάπολης κατάφερε να κάνει από το τίποτε το καλύτερο δυνατό. Το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε έναν χρόνο πριν ολοκληρώσει τη θητεία του ο Αμερικανός πρόεδρος σχετίζεται ελάχιστα με την ίδια τη Μέση Ανατολή ή την παλαιστινιακή τρομοκρατία. Οι αποτυχίες ήταν εκείνες που ανάγκασαν τον Μπους να αναλάβει πρωτοβουλία. Και μεταξύ των πολλών προβλημάτων στην περιοχή, φαίνεται ότι το Μεσανατολικό είναι το μόνο επιλύσιμο.

LE MONDE

Ποιο στρατόπεδο ειρήνης;

Το στοίχημα είναι ριψοκίνδυνο, καθώς η Ουάσιγκτον άργησε να κινητοποιηθεί. Οι δύο άνδρες που στέκονταν δίπλα στον πρόεδρο Μπους ενσαρκώνουν αδυναμίες και αναξιοπιστία. Η διχοτόμηση των παλαιστινιακών περιοχών, με τη Γάζα να ελέγχεται από τη Χαμάς και τη Δυτική Οχθη να ελέγχεται από τη Φατάχ, δυσχεραίνει την έναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας. Αλλά και στο Ισραήλ, ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν θα αντέξει όταν οι διαπραγματεύσεις θίξουν τα κεκτημένα, την ώρα που το στρατόπεδο της ειρήνης έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό.

KOMMERSANT

Ο γρίφος του Αζερμπαϊτζάν

Για την Ουάσιγκτον, μικρή σημασία έχει ποιος εγγυάται τη σταθερότητα στο Αζερμπαϊτζάν: η σημερινή ηγεσία του Μπακού ή αυτοί που θέλουν να την ανατρέψουν. Η συνταγή για τον αγώνα εξουσίας στο Αζερμπαϊτζάν είναι πολύ απλή και κυνική. Ο Αλίγιεφ δεν θα μετακινηθεί από την προεδρία αν αποδείξει στον στρατηγικό επενδυτή (στις ΗΠΑ) ότι μπορεί να εγγυηθεί για τη σταθερότητα της χώρας του. Η αντιπολίτευση δεν θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία, εκτός αν πείσει τους «μετόχους» ότι διαθέτει τη στήριξη του λαού και ως εκ τούτου είναι μοναδικός εγγυητής της σταθερότητας.