| Το μοντέλο Σαρκοζί και ο κ. Καραμανλής Tου Aλεξη Παπαχελα Η κυβέρνηση μοιάζει να υιοθετεί μια εκδοχή του μοντέλου Σαρκοζί στην πολιτική της, την ίδια ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση ξεκουράζεται μετά τη μεγάλη κρίση που πέρασε. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έχει πάρει απόφαση να τελειώσει με μερικά βασικά ζητήματα: το ασφαλιστικό, την εφαρμογή του νόμου για την παιδεία, την Ολυμπιακή, το Σκοπιανό, την ιδιωτικοποίηση λιμανιών και την επιβολή «νόμου και τάξης» σε ορισμένα ελληνικά Φαρ Ουέστ... Το παράδοξο είναι πως επιχειρεί ήπιες αλλαγές αλλά με «τσαμπουκά». Οταν στέλνεις τον υπουργό Απασχόλησης στην ΕΣΗΕΑ με «επιθετικές» προτάσεις, γνωρίζεις ότι κηρύσσεις τον πόλεμο. Το ερώτημα είναι γιατί; Σίγουρα το σινάφι μας δεν είναι το πλέον δημοφιλές στην ελληνική κοινωνία, και γι’ αυτό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό το σαχλό τηλεοπτικό «καμπαρέ». Προφανώς και δεν θίγει την εικόνα της κυβέρνησης η αίσθηση πως τα βάζει ακόμη και με τις πιο ιερές συντεχνίες. Εχω την αίσθηση πως ο κ. Καραμανλής ξεπέρασε τον περίφημο εφιάλτη της παρένθεσης μετά την επανεκλογή του. Υπάρχουν υπουργοί που ψιθυρίζουν στο αυτί του «σιγά σιγά» και του θυμίζουν την εμπειρία Μητσοτάκη. Ο ίδιος, όμως, θεωρεί πως μπορεί και πρέπει να κλείσει αυτές τις εκκρεμότητες, γιατί είναι και ο μόνος τρόπος να αφήσει τη σφραγίδα του σε μια δεύτερη τεραετία. Η κάθε μία κρύβει πολλές παγίδες: ο συμβιβασμός στο Σκοπιανό μπορεί να ξαναβάλει φωτιά στα εθνικιστικά ένστικτα, τα λιμάνια να προκαλέσουν χάος, το ασφαλιστικό και η παιδεία να φέρουν τα πάνω κάτω στους δρόμους. Ορισμένοι πιστεύουν ότι όσο μεγαλύτερο χάος προκληθεί στους δρόμους, τόσο πιο ευνοϊκή θα είναι η θέση της κυβέρνησης. Για να πετύχει όμως η ελληνική εκδοχή πολιτικής Σαρκοζί, απαιτούνται δύο πράγματα: ικανοί υπουργοί με σχεδιασμό και επικοινωνιακές ικανότητες, καθώς και μια απ’ ευθείας επικοινωνία με τον κόσμο. Ο κ. Καραμανλής το είχε καταφέρει στο παρελθόν υπερπηδώντας τα ΜΜΕ. Θα το καταφέρει ή θα πέσει θύμα της εσωστρεφούς αλαζονείας ορισμένων συμβούλων του, οι οποίοι ομιλούν για τους δημοσιογράφους ή τους απεργούς περίπου όπως οι τσάροι ευρισκόμενοι εντός των χειμερινών ανακτόρων; Οσο για την αντιπολίτευση, οι στενοί σύμβουλοι και συνεργάτες του κ. Παπανδρέου περιμένουν να δουν αν άλλαξε το βασικό του μειονέκτημα: η αντιμετώπιση της εξουσίας και της ηγεσίας με τον ίδιο τρόπο που ο πελάτης ξενοδοχείου αντιμετωπίζει το room service, με την έννοια ότι το παραγγέλνεις όποτε θέλεις και έρχεται... Ο πολυταξιδεμένος πολιτικός αρχηγός γνωρίζει ασφαλώς ότι τα μεγάλα ξενοδοχεία, πέραν του room service, διαθέτουν και την υπηρεσία αφυπνίσεως (wake up call) που γίνεται μέσω κομπιούτερ, το οποίο σε ξυπνά μία, δύο, τρεις φορές και μετά σταματά. Και αυτό γιατί υποθέτει ότι προτιμάς να κοιμηθείς χωρίς ενοχλήσεις ή περαιτέρω προσπάθειες αφυπνίσεως... |
Comments