Το μέγα προσόν της «ημετερότητας»KATHIMERINI

Το μέγα προσόν της «ημετερότητας»

Του Παντελη Μπουκαλα

Πελατειακό κράτος; Αγριος κομματισμός; Διευκολύνσεις κάθε είδους προς ημετέρους; Αναξιοκρατία; Ρουσφετολογική κραιπάλη; Α, μα για όνομα του Θεού, κάθε άλλο. Πάνε χρόνια και ζαμάνια που όλα αυτά τα παλαιοκομματικά τελείωσαν. Είμαστε στην Ευρώπη πια. Είμαστε Ευρώπη. Και δεν μετράνε οι γνωριμίες, τα κομματικά παράσημα, το μέσον, το δόντι. Οσο για τον γνωστό μπάρμπα από την Κορώνη, ε, βγήκε στη σύνταξη και αυτός, δεν έχει πλέον πέραση η μαστορική του. Είμαστε πλέον ό,τι ακριβώς εξήγγειλαν και σχεδίασαν οι τόσοι πρωθυπουργοί μας, ο ένας μετά τον άλλον, στα πολλά χρόνια της μεταπολίτευσης: μια πολιτεία της ισονομίας και της αξιοκρατίας, ένα κράτος των ίσων ευκαιριών, σε πιο αγοραία γλώσσα. Μόνον οι σπουδές μετράνε, η εργατική σου δύναμη, οι ανάγκες σου και τα εντίμως και αντικειμενικώς πιστοποιημένα «μόριά» σου. Μάρτυρές μας πολλοί – και τελευταία στην τεράστια σειρά η διευθύντρια ενός δημοτικού σχολείου της Γκράβας που έχασε τη θέση της επειδή κόπηκε στη συνέντευξη, στην αντικειμενική, βεβαίως - βεβαίως και έντιμη συνέντευξη.

Διαμαρτύρονται τώρα οι μαθητές της, και οι γονείς τους μαζί. Διαμαρτύρονται γιατί πρώτοι αυτοί είχαν αξιολογήσει, με τον δικό τους αυστηρό και δίκαιο τρόπο, αν της άξιζε να είναι διευθύντρια, αν αυτή τιμούσε το αξίωμά της και δεν περίμενε από το αξίωμά της να την κάνει «σπουδαίο πρόσωπο». Τα σπουδαία πρόσωπα του υπουργείου Παιδείας πάντως (πάνω - κάτω τα ίδια που είχαν προκηρύξει προσλήψεις εκπαιδευτικών τον Δεκαπενταύγουστο, με προειδοποιημένους όσους διέθεταν το πανίσχυρο πιστοποιητικό της «ημετερότητας»), έσπευσαν να εξηγήσουν (έρμη λέξη) ότι «η συνέντευξη γίνεται για να αξιολογηθεί η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού», έντιμα και αντικειμενικά εννοείται, πώς αλλιώς.

Μάλιστα. «Διευθυντές με στημένη συνέντευξη», επιγραφόταν λοιπόν ένα αποκαρδιωτικά αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά σε τούτη την εφημερίδα, στις 11 Νοεμβρίου. Ο υπότιτλός του αποσαφήνιζε ακόμη περισσότερο τα πράγματα, τα θλιβερά πράγματα: «Η κομματική περγαμηνή του υποψηφίου υπερτερεί των ουσιαστικών προσόντων». «Στη διαδικασία επιλογής διευθυντών για τα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια», διαβάζουμε, «η συνέντευξη έγινε, για μια ακόμη φορά στο ελληνικό Δημόσιο, το μέσο για να προαχθούν οι “ημέτεροι” έναντι των “ουδετέρων”, που ελπίζουν στην αξιοκρατική επιλογή. Οι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί των δύο μεγαλύτερων παρατάξεων του κλάδου, της ΔΑΚΕ (Ν.Δ.) και της ΠΑΣΚ (ΠΑΣΟΚ), είχαν αγαστή συνεργασία, ώστε να πριμοδοτηθούν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης οι ευνοούμενοι υποψήφιοι της κάθε πλευράς». Ηλίου φαεινότερο. Δεν υπάρχει κομματικό κράτος. Υπάρχει δικομματικό.


Comments

lornion said…
Aπόξυση της σαπίλας που κληροδότησε η 20ετία της αλλαγής δεν φτάνει για να καθαριστεί η νοοτροπία της Ελληνικής κοινωνίας. Χρειάζεται αναβάπτισμα παντού και δεν ξέρω ποίος θα είναι ο μεγάλος πολιτικός που θα το αποτολμήσει.

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»