Γραμματα Aναγνωστων. kathimerini

Κύριε διευθυντά

Επειδή τις πέντε προηγούμενες ημέρες, το θέμα του ντόπινγκ κοντεύει να γίνει ζαχοπουλιάδα, με ποικίλες και α(δια)νόητες δηλώσεις και αντιεπιστημονικές απόψεις, θα ήθελα να εκφράσω την επίσημη τοξικολογική άποψη, δεδομένου ότι το θέμα είναι καθαρά τοξικολογικό, ως καθηγητής της Τοξικολογίας και εκλεγμένος (από τη Διεθνή Ενωση Τοξικολόγων) οργανωτής και πρόεδρος δύο Διεθνών Συνεδρίων Τοξικολογίας (1985 και 1995).

Το όλο πρόβλημα προέκυψε από δύο εγκληματικά σχεδιάσματα και διαδικασίες, που έγιναν από τους υπευθύνους για την ομοσπονδία άρσης βαρών... με τα γνωστά αποτελέσματα και δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα μας.

Πρώτη απαράδεκτη ενέργεια ήταν να επιλέξουν, σχεδιάσουν και προωθήσουν τη σύνθεση συμπληρωμάτων διατροφής των αρσιβαριστών, χωρίς να ξέρουν τη σωστή διαδικασία, όπως αυτή υπαγορεύεται από τα επιστημονικά δεδομένα και προδιαγραφές για ένα τόσο σοβαρό και πολύπλοκο πρόβλημα. Δεν ξέρω αν, μεταξύ των οργανωτών και σχεδιαστών της σύνθεσης των συμπληρωμάτων περιλαμβάνονταν απολύτως ειδικοί (όπως απαραιτήτως απαιτείται) για να κάνουν αυτή τη δουλειά, αλλά είναι σίγουρο ότι ο σχεδιασμός ήταν πρόχειρος και αντιεπιστημονικός, χωρίς γνώση και εμπειρία και εντελώς τσαπατσούλικα.

Η δεύτερη εγκληματική ενέργεια συνίσταται από τη μια μεν μεριά στην παραγγελία (μέσω εμπόρου εκ Λαρίσης και όχι άλλης επισήμου πηγής) σε μια άγνωστη εταιρεία της Κίνας (λες και χάθηκαν οι κολοσσιαίες φαρμακοβιομηχανίες των ΗΠΑ και Ε.Ε.) των συστατικών του ανοήτως προτεινομένου μείγματος συμπληρώματος διατροφής, χωρίς τεκμήρια, φασματικά δεδομένα κ.τ.λ. (που συνοδεύουν απαραιτήτως κάθε χημική ουσία) και ακολούθησε, μετά την παραλαβή τους, η ανάμειξη αυτών, χωρίς ποσοτικά δεδομένα και προδιαγραφές, σε ένα φαρμακείο των Αθηνών, χωρίς επίβλεψη και, κυρίως, χωρίς να γίνει πλήρης χημική ανάλυση (αυτό είναι το μεγάλο έγκλημα) για να διαπιστωθεί αν τα συστατικά που αναμειγνύονταν ήταν αυτά που παράγγειλαν ή άλλα, με διαφορετικές ιδιότητες (κυρίως τοξικολογικές), γεγονός που πράγματι απεδείχθη ότι έγινε δήθεν εκ λάθους και κατά την εργασία ανευθύνου προσώπου!

Αν τέτοιο λάθος γινόταν σε μια φαρμακοβιομηχανία των ΗΠΑ ή της Ε.Ε., θα γινόταν σεισμός και θα έπεφταν, όχι κεφάλια, αλλά στρατιές υπευθύνων. Εδώ δεν ξέρω τι θα γίνει ή μάλλον ξέρω, αλλά δεν θέλω να το πιστέψω.

Αναστασιος Β. Κοβατσης - Καθηγητής της Βιοχημείας και Τοξικολογίας του ΑΠΘ

Περιβαλλοντικοί βρυκόλακες

Κύριε διευθυντά

Με φρίκη διαβάζω τα περί «ουρανοξυστών» και «σύγκρουσης των δύο κόσμων με όπλα το ύψος και το γυαλί», στο φύλλο σας της 29ης Μαρτίου 2008 (άρθρα Δ. Ρηγόπουλου και Ν. Βατόπουλου σελ. 4), και μάλιστα με υποστηρικτικές αναφορές στο κατά την περίοδο της χούντας περιβαλλοντικό έγκλημα του Πύργου των Αθηνών και άλλων ψηλών κτιρίων στο Λεκανοπέδιο, όπως π.χ. το πράσινο κτίριο στο ύψος του Χαλανδρίου, το ξενοδοχείο President κ.λπ.

Επιτρέψτε μου, αντί οποιασδήποτε άλλης κριτικής επιχειρηματολογίας ενάντια στο υποβόσκον νέο εθνικό περιβαλλοντικό έγκλημα των «ουρανοξυστών» (που οι πρώτοι δεν ήσαν παρά εξοργιστικές αντιγραφικές παραλλαγές κτιρίων του εξωτερικού – κάτι που έγινε συστηματικά από πολλούς «εγχωρίως επώνυμους» Ελληνες αρχιτέκτονες του δευτέρου μισού του 20ού αιώνα και εξακολουθεί μέχρι σήμερα), να φέρω στην προσοχή σας τι ακριβώς είχε πει ο μεγάλος και διεθνώς αναγνωρισμένος Ελληνας αρχιτέκτονας και πολεοδόμος, Κωνσταντίνος Δοξιάδης, για το θέμα των ουρανοξυστών την εποχή που όλα παίζονταν και μάλιστα εν μέσω χούντας (λίγες μέρες πρίν από την πτώση της). Σε άρθρο του Γερ. Μαζαράκη, «Τριάντα ουρανοξύστες σχεδιάζονται στην Αθήνα», «Επίκαιρα», 27 Ιουνίου - 3 Ιουλίου 1974, σελ. 33, και με την ευκαιρία της τότε εκκρεμότητας γύρω από τούς ουρανοξύστες, ο Κ. Α. Δοξιάδης μίλησε στα «Ε». Αντιγράφω ακριβώς όλη τη συνομιλία της άποψής του, όπως την είχε καταγράψει ο δημοσιογράφος: «Εύχομαι η αναστολή χορηγήσεως αδειών για την ανέγερση ουρανοξυστών, να ισχύσει όσο θα υπάρχει η Ελλάδα. Γιατί; Γιατί δεν βοηθώ τους εγκληματίες. Υπάρχει τρόπος να ενταχθούν οι ουρανοξύστες στο αττικό τοπίο; Οχι δεν υπάρχει κανένας απολύτως τρόπος με τον οποίο να μπορούν να ενταχθούν οι ουρανοξύστες στο αττικό τοπίο. Θα μείνει η Αθήνα χωρίς ουρανοξύστες ή η Αττική χωρίς τοπίο; Αυτό που χρειάζεται είναι να μείνει η Αθήνα χωρίς ουρανοξύστες και η Αττική με τοπίο. Αρκετά έχει ήδη υποφέρει το τοπίο της με τα νταμάρια!»

Επικροτώ απόλυτα και θεωρώ ιδιαίτερα επίκαιρη την άποψη του μεγάλου Κωνσταντίνου Δοξιάδη. Θεωρώ και εγώ εγκληματίες και μέμφω, τουλάχιστον για εγκληματική άγνοια, για να είμαι όσο γίνεται πιο επιεικής, όσους σήμερα προωθούν ή επιτρέπουν για τον άλφα ή βήτα λόγο να προωθηθούν ιδεολογίες και να τριβελίζονται τα μυαλά της υπό εκκόλαψη αρχιτεκτονικής κοινής γνώμης (νεαρών σπουδαστών), αλλά και ευρύτερου κοινού υπέρ της πιθανότητας «ψηλών κτιρίων» (highrise), πόσω μάλλον «ουρανοξυστών», τόσο στην Αθήνα, στην Αττική, όσο και απανταχού της Ελλάδας. Δεν υπάρχει συμβιβασμός για ψηλά κτίρια και ουρανοξύστες με το αττικό τοπίο. Δεν χρειάζονται άλλοι περιβαλλοντικοί βρυκόλακες από το χουντικό μας παρελθόν, «ψιλά κτίρια» και «αρχιτεκτονοαναπτυξιακές εταιρείες» νοσταλγοί τους. Να μην αβαντάρουν δημοσιογράφοι, ιδίως ταλαντούχοι στην πένα, που εύκολα «σαγηνεύουν» με τη γραφή τους, μόδες, μοντέλα και τυπολογίες άλλων τόπων και συνθηκών. Ας σεβαστούμε τουλάχιστον ό,τι μας έχει απομείνει και να αφήσουμε το Λονδίνο στο Λονδίνο και το... Ντουμπάι στο Ντουμπάι.

Αντωνης Κ. Αντωνιαδης - ΕΜΠ, AIA, AICP Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος / Συγγραφέας τ. καθηγητής Αρχιτεκτονικής UTA

Το περιβάλλον

Κύριε διευθυντά

Ο,τι μας περιβάλλει είναι και αποτελεί περιβάλλον, άλλοτε ευνοϊκό, άλλοτε εχθρικό! Επιδίωξή μας το περιβάλλον μας να είναι όσο το δυνατόν ευνοϊκότερο και πιο φιλικό. Ομως, ορισμένες προσπάθειες δεν είχαν τα προσδοκώμενα ευνοϊκά και ευχάριστα αποτελέσματα.

Το φυσικό περιβάλλον, γη, ουρανός και θάλασσα, αφορά όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους του πλανήτη. Επομένως, θα πρέπει να καθοριστούν κανόνες - κώδικες για ατομική και ομαδική συμπεριφορά που θα μας διασφαλίσουν το ποθητό αποτέλεσμα. Οχι μόνο την επιβίωσή μας και αυτή σε ερωτηματικό, αλλά μια καλύτερη ζωή σε μεγάλη κλίμακα. Με απαρχή τη διάσωση του φυσικού και ζωικού βασιλείου, την επιτυχή αντιμετώπιση κατά το δυνατόν, των ακραίων φυσικών φαινομένων: υπερθέρμανση του πλανήτη, τήξη των πάγων, απρόβλεπτες καιρικές αλλαγές κ.ο.κ., πλησιάζουμε και αγγίζουμε το θέμα της δημιουργικής εξέλιξης του ανθρώπινου πνεύματος, της διανόησης τόσο πρωταρχικής στην προοπτική του ανθρώπου. Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και συνθήκες για μια αέναη καλυτέρευση στη ζωή μας: στον τομέα της τέχνης, της υγείας και μακροημέρευσης, των γραμμάτων, των εφευρέσεων που θα συντείνουν στην ευζωία και στην ευτυχία όλων μας. Από εμάς εξαρτάται να μετατρέψουμε την καθημερινότητα σε επίγειο παράδεισο! Χωρίς αρρώστιες, στερήσεις, πολέμους, αυτοκαταστροφές και προπαντός την αγραμματοσύνη. Επειδή οι επιπτώσεις του περιβάλλοντος αφορούν όλους μας ανεξαιρέτως, θα ’πρεπε αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι και δη οι κάτοικοι της Γηραιάς Ηπείρου, να ενστερνιστούν τη μοιραία αποστολή τους, που είναι η αέναη και ευδόκιμη εξέλιξη του πλανήτη γη αντί να συντελούν είτε αρνητικά λόγω αδιαφορίας είτε θετικά λόγω επιβλαβών αρνητικών πράξεων στην καταστροφή του. Η directiva θα ’πρεπε να δίδεται από την παιδική, ή ακόμα νωρίτερα, ηλικία. Αλλωστε, είναι θέμα επιβίωσης.

Με ευφυΐα και ενόραση ό,τι διαφορές, εχθρότητες, αντιπαλότητες, φιλοδοξίες μάταιες, αφορμές μυρίων δεινών κατά τη μακραίωνη Ιστορία μας ας καταλαγιάσουν, γιατί ο πλανήτης κινδυνεύει.

Την πρωτοπορία του κινήματος, γιατί περί κινήματος πρόκειται, στη χώρα μας ανέλαβε η ελληνική εταιρεία με επιτυχή δράση μερικές δεκαετίες υπό την προεδρία του ζεύγους Κώστα και Λυδίας Καρρά, με τον τίτλο Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα του κτιρίου Μελά από την elite του πνευματικού, πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου, οι επώνυμοι ομιλητές αναφέρθηκαν στη μέχρι τώρα δράση της εταιρείας και το φωτεινό μέλλον που της επιφυλάσσει η μέλλουσα αποστολή της.

Ενας καλαίσθητος τόμος «Ευάλωτη Γη», προσφορά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας από τον κ. Θ. Παπαλεξόπουλο, μας κατατοπίζει για τα επιτεύματα της εταιρείας και τους καινούργιους μεγαλόπνοους στόχους της.

Ας μην λησμονούμε: «Ο πλανήτης Γη κινδυνεύει!»

Ρεβεκα Γαλανου Τουρκοβασιλη - Πολιτειολόγος - συγγραφέας

Οι διαμαρτυρίες για τη Φλόγα

Κύριε διευθυντά

Στις 10 Μαΐου 1974, μέσα στο σκοτάδι της ελληνικής χούντας, ο Γερμανός δημοσιογράφος G­nter Wallraff, μέλος της επιτροπής Griechenland-Solidarit�t αλυσοδέθηκε στην πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενος κατά της χούντας και υπέρ της δημοκρατίας και ελευθερίας των πολιτικών κρατουμένων. Το συμβάν έγινε πρώτη είδηση των πρακτορείων ανά τον κόσμο, στηλιτεύοντας τη βίαιη και απάνθρωπη δικτατορία στην Ελλάδα και έδωσε κουράγιο και ελπίδα στους Ελληνες καταπιεζόμενους δημοκράτες, όπως και το μήνυμα, ότι δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα για την ελευθερία.

Στις 24 Μαρτίου 2008 Γάλλοι δημοσιογράφοι και Θιβετιανοί αγωνιστές κατά την κινεζικής κατοχής του Θιβέτ επενέβησαν στην Ολυμπία, στη γιορτή της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο, κατηγορώντας την κινεζική κυβέρνηση για την πρόσφατη αιματοχυσία κατά την εξέγερση στο Θιβέτ. Και πάλι το γεγονός έγινε πρώτη είδηση στα κανάλια της τηλεόρασης στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Πάλι ένα μήνυμα συμπαράστασης προς τον θιβετιανό λαό.

Τι απύθμενη ντροπή θα πρέπει να ένιωσε κάθε δημοκρατικός Ελληνας όταν είδε ότι το κρατικό κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης (ΕΡΤ) είχε σαν πρώτη είδηση εκείνη την ημέρα την απαράμιλλη σε κιτς και γελοιότητα γιορτή της «Αφής της Φλόγας» – εφάμιλλη των ανεκδιήγητων γιορτών αρχαιολατρείας του Παπαδόπουλου– χωρίς να αναφερθεί στο συμβάν! Μόνο έπειτα από 10 ολόκληρα λεπτά αναφοράς στις εκκλήσεις των γελοίων φιγούρων αρχαιολάτρηδων της Ολυμπίας στο δωδεκάθεο(!), να τους στείλει ο... Απόλλωνας την Ολυμπιακή Φλόγα, ανέφεραν το γεγονός! Μα και τότε, προσέξτε, δεν το παρουσίασαν σαν δημοσιογραφική κάλυψη του τηλεοπτικού σταθμού, αλλά σαν να έγινε σε άλλη χώρα, σε άλλον πλανήτη, σαν ειδησεογραφία ξένων σταθμών, κυρίως του CNN!!! Δεν ήθελαν, προφανώς, να αφήσουν κάποιους «ακτιβιστές» να τους χαλάσουν τη γιορτή της Αφής, που υποτίθεται ότι αναδείκνυε τη σύγχρονη και αρχαία Ελλάδα ανά την υφήλιο! Προτίμησαν το (κυβερνητικό) πανηγύρι τους παρά τη δημοκρατική δεοντολογία της δημοσιογραφίας. Μα και ο Παπαδόπουλος δεν θα αποσιωπούσε καλύτερα την προσπάθεια αυτή της διαμαρτυρίας... Ντροπή!

Κωστας Κουβελης - Αρχιτέκτων - Μηχανικός / Βερολίνο

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»