Γραμματα Aναγνωστων στην καθημερινή

Αιδώς Αργείοι!

Κύριε διευθυντά

Προκαλεί οργή και θλίψη το άδοξο τέλος με το οποίο απειλείται η ιστορική Ορχήστρα των Χρωμάτων του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκι. Η επιστολή παραίτησης του κ. Γιώργου Στεφανάκη αποτελεί συγκλονιστικό ντοκουμέντο της αδιαφορίας και της ανευθυνότητας που διακρίνει πολλούς παράγοντες και παραγοντίσκους της ελληνικής πολιτείας.

Τόσο ο αείμνηστος Μάνος Χατζιδάκις όσο και ο Γεώργιος Εμμ. Στεφανάκης έδωσαν περίσσευμα ψυχής και μόχθου, για να δημιουργήσουν αυτό το συγκρότημα, που αποτέλεσε μέχρι τώρα «δείγμα γραφής» και κόσμημα του σύγχρονου ελληνικού μουσικού πολιτισμού εντός και πέραν των συνόρων.

Θα είναι όνειδος για τη σημερινή Ελλάδα, εάν δεν βρεθεί αμέσως τρόπος, «τελεσίδικος» για να διασωθεί η Ορχήστρα των Χρωμάτων.

Και θα είναι ασυγχώρητη προσβολή στη μνήμη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη που παραμένει ζωντανός στον νου και στις καρδιές όλων των Ελλήνων και όχι μόνο.

Θα είναι, όμως, και προσβολή στη μνήμη του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που υπήρξε πάντα ηθικός αρωγός, θαυμαστής και πιστός φίλος του Μάνου Χατζιδάκι.

Νομίζω ότι δεν είναι δυνατό να διαλανθάνουν της προσοχής του υπουργού Πολιτισμού κ. Μιχάλη Λιάπη, αυτές οι μικρές λεπτομέρειες.

Γεωργιος Βουκελατος - π. γενικός διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας

Ατμοσφαιρική ρύπανση

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Στο φύλλο της 24ης Απριλίου 2008 της εφημερίδας σας, αναφέρεστε στο δελτίο Τύπου της 23ης Απριλίου 2008 που εξέδωσε ο Συνήγορος του Πολίτη, με αντικείμενο την ατμοσφαιρική ρύπανση. Στο εν λόγω δημοσίευμα ο Συνήγορος φέρεται να «επέπληξε το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι ψευδώς ανακοίνωσε προ ημερών ότι υπέγραψε νέους περιβαλλοντικούς όρους για το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ στον Βόλο».

Η διατύπωση αυτή αποδίδει ανακριβώς το δελτίο Τύπου της 23ης Απριλίου της Αρχής μας, στο οποίο αποδώσαμε συνοπτικά το από 20121/07/2.2./11.03.08 Μαρτίου έγγραφό μας που είχαμε απευθύνει στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Στο εν λόγω έγγραφο, επισημάναμε ότι τότε εκκρεμούσε ακόμη επί ένα έτος η υπουργική απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Επίσης, επισημαίναμε ότι κατά τη διάρκεια αυτής της εκκρεμότητας είχε εκπνεύσει και η προθεσμία προσαρμογής της επιχείρησης στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές που απαιτεί το κοινοτικό δίκαιο.

Χρυσα Χατζη - Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη

Πολιτικός γάμος ιδίου φύλου

Κύριε διευθυντά

Κεντρική θέση στα αιτήματα των ζευγαριών που αποτελούνται από άτομα του ιδίου φύλου αποτελεί το δικαίωμα του γάμου: της επέκτασης, δηλαδή, και σε αυτά της νομικής ισχύος του πολιτικού γάμου. Μερικές χώρες (Ολλανδία, Ισπανία, κ.ά.) επιτρέπουν ήδη ρητά σε ομόφυλα ζευγάρια να συνάψουν γάμο, ενώ αρκετές χώρες έχουν αρκεσθεί στη νομική κατοχύρωση της συμβίωσής τους. Στην Ελλάδα, ο Αστικός Κώδικας δεν ορίζει τι είναι γάμος ούτε περιορίζει γραμματικά τη δυνατότητα σύναψής του μόνο σε άτομα διαφορετικού φύλου.

Είναι, όμως, ο γάμος συνταγματικό προνόμιο μόνο των ζευγαριών διαφορετικού φύλου ή είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων; Ας εξετάσουμε τα επιχειρήματα των πολέμιων του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

Καταρχήν, η δυνατότητα τεκνοποιίας δεν συνιστά δομικό χαρακτηριστικό των συζυγικών σχέσεων. Το αντίθετο δεν θα λάμβανε καθόλου υπόψιν όσα ζευγάρια αδυνατούν για βιολογικούς λόγους να γεννήσουν, όσα συνειδητά δεν θέλουν να κάνουν παιδιά και όσα αποφάσισαν να υιοθετήσουν, και όχι να γεννήσουν, με φυσικό τρόπο. Αλλωστε, μπορούν να συνάψουν έγκυρο γάμο τόσο τα νέα όσο και τα ηλικιωμένα ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν.

Ούτε, όμως, και το επιχείρημα της «ιερότητας» και της «θρησκευτικής φύσης» του γάμου, το οποίο προβάλλεται κατά κόρον από εκκλησιαστικούς κύκλους είναι ορθό, αφού αγνοεί παντελώς τη διαφοροποίηση μεταξύ πολιτικού και θρησκευτικού γάμου και την εγκαθίδρυση του πολιτικού τύπου γάμου ως ανεξάρτητου και ισότιμου συστατικού τύπου με τον θρησκευτικό. Με άλλα λόγια, η δυνατότητα των ζευγαριών ιδίου φύλου να παντρευτούν ούτε αναιρεί τη δυνατότητα στα ζευγάρια ετερόφυλων να συνάψουν θρησκευτικό γάμο, ούτε υποχρεώνει τους ιερείς να τελέσουν θρησκευτικό γάμο σε ζευγάρι ατόμων του ιδίου φύλου.

Μήπως, όμως, εν τέλει η αναγνώριση του δικαιώματος σύναψης γάμου σε ζευγάρια του ιδίου φύλου έρχεται σε αντίθεση με τα ήθη και έθιμα του τόπου μας και με τον «παραδοσιακό» ορισμό του γάμου ως ένωσης ανάμεσα σε γυναίκα και άνδρα; Καταρχήν, το να επιχειρηματολογεί κάποιος, ξεκινώντας από τον ορισμό του γάμου κάνει ένα μεθοδολογικό σφάλμα, αφού ξεκινά κατ’ ουσίαν από το ζητούμενο. Περαιτέρω, η μακροχρόνια ύπαρξη ενός θεσμού ή απλώς μιας νομικής και πραγματικής κατάστασης δεν τα μετατρέπει –άνευ άλλου– και σε στοιχεία άξια έννομης προστασίας και διατήρησής τους εις το διηνεκές. Διαφορετικά, θα έπρεπε να συνεχίζεται μέχρι σήμερα ο ιστορικά εδραιωμένος από την αρχαιότητα «θεσμός» της δουλείας ή, για να έρθουμε και στο παράδειγμα του γάμου, θα έπρεπε να παραμένει ακόμα «αδιανόητος» ο γάμος μεταξύ ατόμων διαφορετικού χρώματος.

Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι «παραδοσιακά» ο γάμος τελείται μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού φύλου και το ότι μερικοί «ενοχλούνται» από τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου είναι αρκετό για να συνεχίσει το κράτος να παραβιάζει τα δικαιώματα τους και να διακρίνει εις βάρος τους;

Τα ζευγάρια ατόμων του ιδίου φύλου δεν αναζητούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο θα παντρεύονται οι υπόλοιποι, ούτε πόσω μάλλον τις υποχρεώσεις και εν γένει τις έννομες συνέπειες που προκύπτουν από τον γάμο. Ζητούν, απλώς, από την Πολιτεία κάτι αυτονόητο: να μην αρνείται σε μια ομάδα ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ένα θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα: το δικαίωμα καθενός να διαμορφώσει αυτόνομα τη ζωή του, να επιλέξει ανεπηρέαστα τον / τη σύντροφό του και να αποφασίζει ελεύθερα αν, πότε και με ποιον / ποια θα παντρευτεί.

Βαγγελης Μαλλιος - Διδάκτωρ Νομικής, Δικηγόρος

Η συνέχεια των Ελλήνων

Κύριε διευθυντά

Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο του κ. Καρκαγιάννη σχετικά με τη διάσκεψη του Βουκουρεστίου. Ο αρθρογράφος κάνει διάφορα σχόλια και μεταξύ των άλλων λέει «...δεν είμαστε ούτε απόγονοι (των αρχαίων Ελλήνων) με κληρονομικά δικαιώματα, ούτε διάδοχοι...». Συνιστώ στον κ. Καρκαγιάννη και όσους άλλους εκφράζουν την παραπάνω άποψη ότι είναι καλό να μελετήσουν το έργο του Luigi Luca Cavalli-Sforza με τίτλο «Genes, Peoples and Languages», εκδόσεις North Point Press. Σε αυτό θα βρουν την κατανομή της 4ης γενετικής παραμέτρου κατανεμημένης γεωγραφικώς. Θα παρατηρήσουν, όπως απεικονίζει στον παρατιθέμενο χάρτη ο μεγάλος γενετιστής, ότι η κατανομή της που προήλθε από την μελέτη του mtDNA δειγμάτων ιστού από ζώσες γυναίκες έξι διαφορετικών κρατών συμπίπτει απολύτως με τη γεωγραφική κατανομή των Ελλήνων γύρω στα 900 π.Χ. στη Νότιο Ιταλία, στις χώρες που είναι βορείως των σημερινών συνόρων της χώρας μας, καλύπτοντας το νότιο τμήμα τους (Αλβανία, Σερβία και Βουλγαρία) και βεβαίως και στη Δυτική Μικρά Ασία σε πλάτος προεκτεινόμενο μέχρι την Τραπεζούντα συμπεριλαμβανομένης. Αυτό το απροσδόκητο αποτέλεσμα σημαίνει ότι το mtDNA των γυναικών αυτών, εκτός του ότι είναι το ίδιο παντού, προέρχεται από ένα παρελθόν 3.000 χρόνων πριν. Αυτή η γενετική παράμετρος δεν είναι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη άλλων πληθυσμών, έχει όμως αντοχή στο χρόνο παρά τους φόνους, τη γενετική λεηλασία και την «αβρότητα» των κατακτητών όλων των περιόδων. Αυτή η σταθερότητα του γονοτύπου συνδέεται όλως τυχαίως με την επιβίωση των ηθών, των εθίμων, όπως των κύκλιων χορών που μπορεί να δουν οι επισκέπτες του αρχαιολογικού μουσείου του Ναυπλίου που είναι ίδιοι από την προϊστορική περίοδο λόγου χάριν, και της ελληνικής γλώσσας του ενδοχώριου πληθυσμού, που κατά τον αρθρογράφο σας, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι κληρονόμοι και διάδοχοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά είναι προφανώς, κατ’ αυτόν, μόνον όλων των άλλων που πέρασαν από εδώ εκτός βεβαίως των Ελλήνων.

Δρ Σταυρος Παπαμαρινοπουλος - Καθ. Πανεπιστημίου Πατρών

Είναι εξώγαμα

Κύριε διευθυντά

Προ ημερών διάβασα στον Τύπο το ενημερωτικό δελτίο του υπουργείου Δικαιοσύνης που έλεγε ότι ένα ποσοστό 5% των παιδιών στη χώρα μας είναι εξώγαμα και προσπαθεί να το αντιμετωπίσει μαζί με άλλα προβλήματα με τον νέο Νόμο περί ελεύθερης συμβίωσης, που προωθεί στη Βουλή. Αυτόματα, τίθεται το ερώτημα. Νόμοι σαν τον προτεινόμενο μειώνουν τον αριθμό των εξώγαμων ή τον αυξάνουν; Ποια είναι η εμπειρία από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εφάρμοσαν παρόμοιες νομοθεσίες. Φαντάζομαι ότι οι κύριοι σύμβουλοι του υπουργού μας την γνωρίζουν. Στις σκανδιναβικές χώρες, τα εξώγαμα παιδιά έγιναν περισσότερα από τα νόμιμα. Πολύ διδακτικό για μας είναι, επίσης, το παράδειγμα της Ισπανίας, μιας άλλης μεσογειακής χώρας που σε λίγα χρόνια, με τις λεγόμενες προοδευτικές νομοθεσίες, ο ετήσιος αριθμός των εξώγαμων παιδιών από 10.895 έφτασε τις 137.041 (περιοδικό Time Marchio 2008) με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το συμπέρασμα είναι να μην προωθούμε νομοθεσίες μόνο και μόνο επειδή είναι ευρωπαϊκές –γιατί ελέγχθη και αυτό– για να λύσουμε ένα πρόβλημα, όταν από την πείρα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών το πρόβλημα έγινε χειρότερο με νομοθεσίες που προαναφέραμε.

Γεωργιος Οικονομου / Πίνδου 64, Παπάγου

Μεταφορά ζώων στο τραμ

Κύριε διευθυντά

Σε απάντηση στο δημοσίευμα με την υπογραφή του κ. Νίκου Βατόπουλου και τίτλο «Ενας σκύλος στην Αθήνα», η ΤΡΑΜ Α.Ε. επιθυμεί να σας ενημερώσει για τα εξής:

Η ΤΡΑΜ Α.Ε., εφαρμόζοντας κατά γράμμα τον κανονισμό του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας, επιτρέπει τη μεταφορά κατοικίδιων ζώων με το τραμ μέσα σε ειδικά καλάθια συγκεκριμένων διαστάσεων 70x40x50, όπως επίσης και τη μεταφορά σκύλων - οδηγών τυφλών. Η μεταφορά των κατοικίδιων ζώων εντός των οχημάτων τραμ χωρίς περιορισμούς αποφεύγεται έως τώρα, όπως άλλωστε και σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθώς ενδέχεται να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια άλλων επιβατών λόγω φόβου ή ακόμα και προβλημάτων υγείας.

Το φαινόμενο της παρουσίας αδέσποτων ζώων και της άδικης μεταχείρισής τους από τους συμπολίτες μας έχει έντονα προβληματίσει την εταιρεία μας. Κατά καιρούς, έχουμε περιθάλψει και σήμερα φιλοξενούμε στο αμαξοστάσιό μας αρκετά –πρώην– αδέσποτα σκυλιά, παρέχοντάς τους τροφή, στέγη και ιατρική φροντίδα. Επιπλέον, η εταιρεία έχει διαθέσει ένα σεβαστό ποσό, για την περίθαλψη των αδέσποτων ζώων όμορου Δήμου. Αποδεικνύεται, λοιπόν, εμπράκτως η γενικότερη προσπάθεια που καταβάλλει η ΤΡΑΜ Α.Ε. στην αντιμετώπιση και μείωση αυτού του δυσάρεστου φαινομένου.

Κατερινα Δεμερουτη - Τμηματάρχης Εταιρικών και Εμπορικών Σχέσεων της ΤΡΑΜ Α.Ε


Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»