Tι γραφει ο ξενος Tυπος απο καθημερινή

LIBERATION

Ισραήλ και Σαρκοζί

Ο Σαρκοζί είναι δεδομένος φίλος του Ισραήλ και έχει εβραίους προγόνους, όπως συμβαίνει και με τη σύζυγό του Κάρλα Μπρούνι. Ομως αυτά τα περί καταγωγής δεν είναι αρκετά για να αλλάξουν τη μέχρι τώρα πολιτική της Γαλλίας, ούτε μπορούν να αλλάξουν το βαθμό επιρροής της χώρας. Η τριήμερη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στο Ισραήλ είναι σημαντική μεν, αλλά επί της ουσίας δεν μπορεί να διαφοροποιήσει πολλά πράγματα. Η βίαιη επίθεση σε Γάλλο εβραίο στο Παρίσι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γαλλικής πραγματικότητας. Μπορεί, άραγε, ο Σαρκοζί να αλλάξει αυτά τα δεδομένα;

Ο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο Ισραήλ θα πρέπει να επωφεληθεί από το ταξίδι του, προκειμένου να επιβεβαιώσει την καινούργια πολιτική της Γαλλίας στη Μέση Ανατολή. Και παράλληλα να ασχοληθεί με το σχέδιό του για τη Μεσόγειο, παρά τα όποια εμπόδια αντιμετωπίζει. Από την αρχή της καριέρας του, πάντως, ο Σαρκοζί καλλιέργησε πολύ καλές σχέσεις με την εβραϊκή κοινότητα. Οι αξίες της, οι κώδικές της και η γενικότερη συμπεριφορά της του είναι οικείες, εξαιτίας της καταγωγής του. Στο Νεϊγί, όπου κατοικούν πολλοί Εβραίοι, ο Σαρκοζί έχει παραστεί σε πολλούς γάμους και δεν έχει λείψει από εκδηλώσεις στη συναγωγή.

FRANKFURTER RUNDSCHAU

Τα πυρηνικά στην Ευρώπη

Οι αποκαλύψεις ότι οι περισσότερες αποθήκες πυρηνικών όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια ασφαλείας εγείρει πολλά ερωτήματα. Σχεδόν δύο δεκαετίες από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, Αμερικανοί επιθεωρητές ανακάλυψαν σοβαρά ελλείμματα στην ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεών τους στην Ευρώπη, γεγονός που αξίζει την προσοχή μας και την ανησυχία μας. Τα πυρηνικά απομεινάρια του Ψυχρού Πολέμου με δεδομένο τις αλλαγές στην Ευρώπη δεν αποτελούν συνιστώσα σταθερότητας και ασφάλειας, ενώ η κάθε πυρηνική βάση των Αμερικανών έχει δεκαπλάσια ισχύ από εκείνη της βόμβας της Χιροσίμα. Η καλύτερη δυνατή πρόταση είναι να εξαφανιστούν τα αμερικανικά πυρηνικά από την Ευρώπη.

HERALD TRIBUNE

Εθισμένοι στο πετρέλαιο

Πριν από δύο χρόνια, ο πρόεδρος Μπους είχε δηλώσει ότι η Αμερική ήταν εθισμένη στο πετρέλαιο και ότι ήταν μέσα στις προθέσεις του να κάνει κάτι γι’ αυτό. Λοιπόν, το έκανε. Τώρα έχουμε μπροστά μας το νέο ενεργειακό πλάνο του Μπους: «Να γίνετε ακόμη περισσότερο εθισμένοι στο πετρέλαιο».

Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι η αιολική ενέργεια είναι εδώ κι ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ήλιο με εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο. Εκείνο που πραγματικά χρειαζόμαστε, είναι να δημιουργηθεί στις ΗΠΑ μια μεγάλη αγορά με τους επιχειρηματίες να πουλάνε ηλιακά συστήματα και ανεμογεννήτριες, κι αυτό γιατί όσο πιο γρήγορα προχωρήσει αυτή η διαδικασία, τόσο πιο γρήγορα τα συγκεκριμένα προϊόντα θα γίνουν ελκυστικά στον κόσμο από πλευράς τιμής και θα μπορούν να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις τον άνθρακα, το πετρέλαιο και τα πυρηνικά, χωρίς την ανάγκη επιδοτήσεων. Αυτήν ακριβώς την εξέλιξη επιδιώκουν να μπλοκάρουν οι Ρεπουμπλικανοί με τη βοήθεια του Μακέιν. Βεβαίως θα περάσουμε πολλά πολλά χρόνια παρέα με το πετρέλαιο. Αλλά δεν είναι το μέλλον μας το πετρέλαιο και ένας σπουδαίος πρόεδρος θα ’πρεπε να βάλει τις φωνές στο Κογκρέσο και να πει στον κόσμο την αλήθεια. Οτι δηλαδή το πετρέλαιο δημιουργεί προβλήματα στο κλίμα και στο γεωπολιτικό μας στάτους. Γι’ αυτό και θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τον εθισμό μας, θέτοντας πλαφόν στη βενζίνη (4,50 δολάρια το γαλόνι) και πλαφόν στο πετρέλαιο (100 δολάρια το βαρέλι). Αυτό το πλαφόν θα ενεργοποιήσει μαζικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Θα ’πρεπε δε ο πρόεδρος να καλέσει κάθε Δημοκράτη και κάθε Ρεπουμπλικανό να τον ακολουθήσει σ’ αυτή την περιπέτεια. Να, τι θα μπορούσε να πει ένας πραγματικός πρόεδρος. Θα μας βοηθούσε μέσω ενός σπουδαίου στρατηγικού σχεδίου να τερματίσουμε τον εθισμό μας έναντι του πετρελαίου και παράλληλα θα οικοδομούσε μια εξαιρετική πολιτική συμμαχία, η οποία και θα το υλοποιούσε.

THE INDEPENDENT

Βοήθεια στη Ζιμπάμπουε

Χάθηκε μια ευκαιρία. Ωστόσο θα ήταν λάθος να εκλάβουμε την απόσυρση από το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών (27 Ιουνίου) του υποψηφίου Μόργκαν Τσβανγκιράι ως επιστροφή της Ζιμπάμπουε εκεί που βρισκόταν πριν από τις εκλογές του Μαρτίου. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Ο Μουγκάμπε διατηρεί την προεδρία, αλλά δεν μονοπωλεί την εξουσία. Οι κοινοβουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν το Μάρτιο οδήγησαν σε ψαλίδισμα των φτερών του κόμματος του (ZANU-PF). Ομως ακόμη κι έτσι, τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον; Η Ζιμπάμπουε χρειάζεται όλη τη βοήθειά μας, καθώς αυτή είναι μια από τις χειρότερες περιόδους.

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»