Πληρώστε τους!

Tου Μπαμπη Παπαδημητριου

Ωστε το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μας άνδρες (και γυναίκες), «τα παίρνουν». Είναι; Επομένως η λύση είναι να απαγορευθεί η χρηματοδότησή τους, να τιμωρηθεί παρόμοια συμπεριφορά και τελικά να κλείσουμε τα μάτια στην πραγματικότητα. Αλλοι πάλι, πιστεύουν πως το πρόβλημά μας είναι που δεν γνωρίζουμε από ποιον «τα παίρνουν». Επομένως, μια δημόσια ομολογία θα κονιορτοποιούσε το πρόβλημα.

Για μια ακόμη φορά οι νεόκοποι υπερασπιστές της δημόσιας τάξης και ηθικής κάνουν καριέρα ράβοντας και ξαναράβοντας την ξεπεσμένη παρθενιά τους. Κάποιοι δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι άμεμπτοι υπερασπιστές της ηθικής, συμμετείχαν, έκτοτε, στην καταπάτηση των ορίων που ο κοινός νους και όχι απαραιτήτως ο νόμος ζητά απ’ όσους συμμετέχουν στα κοινά. Κάθε φορά που ο σάλος γίνεται ανυπόφορος όλο και κάποια αυστηρότατη ρύθμιση θα περάσουν οι πολιτικοί για να κατευνάσουν το λαϊκό αίσθημα δικαίου. Κι όπως, κατά κανόνα, ο κουρνιαχτός που ξεσηκώνουν τα μίντια και οι πολιτικοί αντίπαλοι είναι μεγαλύτερα από το δέμας του προβλήματος έτσι και οι νομικές ρυθμίσεις ήσαν υπερβολικές, μάλλον ανεφάρμοστες και πρακτικώς ποτέ εφαρμοσθείσες. Με αποτέλεσμα όλοι να βρίσκονται σε καθεστώς κοινώς αποδεκτής παρανομίας. Μέχρι να ξεσπάσει το νέο σκάνδαλο. Ολιγότερο ή περισσότερο πραγματικό ελάχιστα μας ενδιαφέρει.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά και ας προσπαθήσουμε να μείνουμε φίλοι με τη λογική. Η πολιτική κοστίζει ακριβά. Οι ψηφοφόροι παρασύρονται. Τους ψηφοφόρους παρασύρουν τα μέσα. Τα μέσα κοστίζουν ακριβά. Οι πολιτικοί δεν έχουν τα μέσα για να πληρώσουν τα μέσα. Αρα δεν έχουν τα μέσα για να παρασύρουν τους ψηφοφόρους. Καταργώντας τα φτηνά μέσα (αφισορρύπανση, λαϊκές συγκεντρώσεις, ντουντούκες στις γειτονιές, σκόρπια τρικ, κ.λπ.) οι πολιτικοί εξωθούνται σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τα μέσα, τα οποία επομένως ακριβαίνουν περαιτέρω. Η πολιτική κοστίζει ακριβότερα.

Φαύλος κύκλος. Χωρίς σπόνσορες, οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να κάνουν ούτε βήμα. Η κομματική υποστήριξη, κάποτε εγγύηση εκλογής, δεν είναι πλέον. Αντιθέτως, το κόμμα (στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΚΚΕ) μπορεί να διορθώσει τα «λάθη» της λαϊκής ψήφου. Μένουν τα συνδικάτα, ολοένα και λιγότερο πάντως, γιατί κανείς ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ δεν επιλέγει εκείνους που κόβουν το... ρεύμα. Μεταξύ δημαρχίας και πολιτικής μεσολαβεί χρόνος να ξεπεράσουν οι ψηφοφόροι την απογοήτευσή τους. Οι αθλητές τα μπερδεύουν μόλις εκλεγούν. Οι δημοσιογράφοι-βουλευτές φώναζαν περισσότερο στα τηλεπαράθυρα. Οι γιατροί και δικηγόροι δεν μπορούσαν να προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους, λόγω ασυμβίβαστου.

Με δυο λόγια, οι πολιτικοί μας χρειάζονται χρήματα, πολλά χρήματα. Αν το δεχθούμε αυτό, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να τους βάλουμε υπερβολικά εμπόδια σε αυτήν την αναζήτηση. Αρκεί να μας λένε όλη την αλήθεια για την πηγή των χρημάτων «τους». Αντί να καταργήσουμε την πραγματικότητα, καλύτερα να καταργήσουμε τους νόμους που μας εμποδίζουν να την κοιτάξουμε στα μάτια. Ας πληρώσουμε τους πολιτικούς που αξίζουν τα λεφτά μας.