επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

«Αποτυχίες 60 χρόνων» Να λογοδοτήσουν ζητά από τους ηγέτες του κόσμου η Διεθνής Αμνηστία

ΑΠΕ

Εξήντα χρόνια μετά την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου λίγα έχουν αλλάξει

Λονδίνο Τελευταία ενημέρωση 13:27

Οι ηγέτες του κόσμου δεν καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναφέρει στην ετήσια έκθεσή της η Διεθνής Αμνηστία, η οποία τους ζητά να λογοδοτήσουν για τις «αποτυχίες 60 χρόνων». ΗΠΑ και ΕΕ επικρίνονται για πρώτη φορά με τόση δριμύτητα, μαζί με Κίνα και Ρωσία... Σύμφωνα με την έκθεση, άνθρωποι σε 81 χώρες του κόσμου εξακολουθούν να πέφτουν θύματα βασανιστηρίων, ενώ άδικες δίκες εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα σε 54 κράτη. Σε 77 χώρες δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης και Τύπου, ενώ σε 24 χώρες πραγματοποιούνται θανατικές εκτελέσεις και σε 23 κράτη υπάρχουν νόμοι που κάνουν διακρίσεις κατά των γυναικών. Ιδιαίτερα αυστηρή είναι η έκθεση απέναντι στις ΗΠΑ. Η Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί την υπερδύναμη ότι δεν καταφέρνει να προσφέρει μια «ηθική πυξίδα» στα υπόλοιπα κράτη. Σύμφωνα με την έκθεση, εκατοντάδες άτομα κρατούνται χωρίς δίκη ή κατηγορία στο Γκουαντάναμο, στο Μπαγκράμ και το Ιράκ, ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει ακόμα λογοδοτήσει για τις καταπατήσεις στο Ιράκ. Καλεί ακόμα τους ηγέτες του κόσμου να απολογηθούν επειδή έχουν αθετήσει την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που υιοθετήθηκε πριν από 60 χρόνια. Ηνωμένες Πολιτείες Στη φετινή έκθεση, οι ΗΠΑ επικρίνονται για «νομική συσκότιση που κόβει την ανάσα». Όπως σημειώνεται, ανώτεροι αξιωματικοί έχουν αρνηθεί να καταγγείλουν τη διαβόητη πρακτική του εικονικού πνιγμού και ο πρόεδρος των ΗΠΑ εξουσιοδότησε τη CIA να συνεχίσει τις μυστικές κρατήσεις και ανακρίσεις παρότι συνιστούν το διεθνές έγκλημα της εξαναγκαστικής εξαφάνισης. Εκατοντάδες άνθρωποι στο Γκουαντάναμο, στο Μπαγκράμ και χιλιάδες άλλοι στο Ιράκ εξακολουθούν να κρατούνται (πολλές φορές για περισσότερο από έξι χρόνια) χωρίς απαγγελία κατηγορίας ή δίκη. Η διαταγή της Προσωρινής Αρχής της Συμμαχίας στο Ιράκ τον Ιούνιο 2004, που παραχωρεί στις ξένες ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες και εταιρείες ασφάλειας ασυλία από ποινική δίωξη στα ιρακινά δικαστήρια, είχε ως συνέπεια εν ψυχρώ δολοφονίες αμάχων στο Ιράκ από φρουρούς της Blackwater. Επίσης «η κενότητα της έκκλησης της κυβέρνησης των ΗΠΑ για δημοκρατία και ελευθερία στο εξωτερικό καταδείχθηκε με τη συνεχιζόμενη υποστήριξη προς τον πρόεδρο Μουσάφαρ, ο οποίος συλλάμβανε χιλιάδες δικηγόρους, δημοσιογράφους, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικούς ακτιβιστές στο Πακιστάν». Ευρωπαϊκή Ένωση «Διπλά μέτρα και σταθμά» καταλογίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία από τη μια πλευρά διακηρύσσει ότι είναι «μια ένωση αξιών αφοσιωμένη στην ανεκτικότητα, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα» και από την άλλη επιτρέπει ή συνεργάζεται με τη CIA σε απαγωγές, μυστικές κρατήσεις και παράνομες μεταγωγές κρατουμένων σε χώρες όπου υποβάλλονται σε βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης. Όπως σημειώνεται «παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, καμία κυβέρνηση δεν έχει ερευνήσει πλήρως τις αδικοπραγίες, δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της, δεν έχει θεσπίσει και εφαρμόσει επαρκή μέτρα για να αποτρέψει τη μελλοντική χρήση ευρωπαϊκού εδάφους για έκνομες μεταγωγές και μυστικές κρατήσεις. »Αντιθέτως, μερικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιδίωξαν να αποδυναμώσουν την απόφαση του 1996 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που απαγορεύει την επαναπροώθηση υπόπτων σε χώρες όπου θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν βασανιστήρια». Επιπλέον, αν και η ΕΕ χαρακτηρίζεται από κανονιστικές υπερβολές, απουσιάζουν οι ρυθμιστικοί κανόνες στο εσωτερικό της για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως σημειώνεται «η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ δεν είναι σε θέση να καταστήσει υπόλογα κράτη-μέλη για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεν εμπίπτουν στο δίκαιό της». «Στην Υπηρεσία Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που συστάθηκε το 2007, έχει δοθεί τόσο περιορισμένο αντικείμενο που δεν μπορεί να αξιώσει οποιαδήποτε πραγματική λογοδοσία. Ενώ η ΕΕ θέτει ψηλά τον πήχη για τις υποψήφιες χώρες που επιδιώκουν ένταξη, από τη στιγμή που θα τους επιτραπεί η είσοδος μπορούν να παραβιάζουν τα πρότυπα με ελάχιστη ή καμία λογοδοσία» επισημαίνεται. Κίνα και Ρωσία Η στρατιωτική χούντα στη Μιανμάρ το 2007 κατέστειλε ειρηνικές διαδηλώσεις μοναχών, πραγματοποίησε επιδρομές σε μοναστήρια και τα έκλεισε, κατάσχεσε και κατάστρεψε περιουσίες, πυροβόλησε, ξυλοκόπησε και έθεσε υπό κράτηση διαδηλωτές, παρενόχλησε ή συνέλαβε ως ομήρους φίλους και συγγενείς. Αντιστοίχως, στο Νταρφούρ οι δολοφονίες, οι βιασμοί και η βία συνεχίζονται αμείωτοι. Παρόλα αυτά, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος για το Σουδάν και δεύτερος σε μέγεθος για τη Μιανμάρ. Μάλιστα στο Νταρφούρ μεταβίβασε κινεζικά όπλα. Συγχρόνως, στο εσωτερικό της χώρας συνεχίζεται η καταστολή ακτιβιστών και ντόπιων ΜΜΕ (παρά τις δεσμεύσεις εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων) και έχει επεκταθεί το μέτρο της «επανεκπαίδευσης μέσω εργασίας», μια μορφή κράτησης χωρίς απαγγελία κατηγορίας ή δίκη. Η Ρωσία καταπιέζει την πολιτική διαφωνία, ασκεί πιέσεις σε ανεξάρτητους δημοσιογράφους και έχει θεσπίσει νομοθετικούς ελέγχους για να χαλιναγωγήσει τις ΜΚΟ. Το 2007 ειρηνικές διαδηλώσεις διαλύθηκαν με τη βία, δικηγόροι, υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφοι δέχτηκαν απειλές και επιθέσες. Newsroom ΔΟΛ