| Γραμματα Aναγνωστων Ο πίνακας του Δ. Γαλάνη Κύριε Διευθυντά Η «Κ» απέδειξε ότι πίνακας του Δ. Γαλάνη που επρόκειτο να δημοπρατηθεί στο Λονδίνο είναι πλαστός και, κατόπιν τούτου, ο πίνακας απεσύρθη. Σας αξίζει έπαινος. Αλλά η εφημερίδα σας έπαιξε μπάλα μονότερμα και χωρίς αντίπαλο στο γήπεδο: κανείς δεν αντέδρασε ή, δεύτερη υπόθεση, δεν εδημοσιεύσατε τις αντιδράσεις κανενός. Πρέπει όμως να υπάρξει συνέχεια αν σκοπός σας δεν ήταν ούτε να σπιλώσετε ούτε να εντυπωσιάσετε απλώς, αλλά να βοηθήσετε να πέσει φως σε ένα καρκίνωμα της ελληνικής αγοράς τέχνης που διατρέχει την παιδική της μόλις ηλικία και, ως ανήλικη, είναι εκτεθειμένη στους φοβερούς κινδύνους της ανηβότητας... Η συνέχεια, λοιπόν, χρειάζεται για να τοποθετηθεί το ζήτημα σε ευρύτερη βάση, με διάθεση ερευνητική και εποικοδομητική. Αν μου επιτρέπετε, θα κάνω την αρχή. Ενας γνήσια ελληνικός και δύο ξένοι οίκοι δραστηριοποιούνται με αξιώσεις εδώ και λίγα χρόνια στις δημοπρασίες ελληνικών έργων τέχνης. Ο πρώτος ειδικεύεται ενεργά στον τομέα της ελληνικής τέχνης από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, νομίζω, και επέτυχε, ασχολούμενος κατ’ αρχάς και επί μακρόν με σπάνια βιβλία και χαρακτικά κυρίως, να συγκομίσει γνώση πέραν της βιβλιακής και πείρα αξιόλογη. Στοιχεία που αξιοποιεί εντατικά από το 2000 και στις δημοπρασίες πινάκων και γλυπτών. Δεν γνωρίζω να διαθέτουν τα ίδια εφόδια οι άλλοι δύο, οι αλλοδαποί οίκοι. Τιμίως φερόμενοι, δεν προβάλλουν κανένα πρόσωπο (γνωστό στην αγορά έργων ελληνικής τέχνης για τις γνώσεις, τους τίτλους και την εξειδίκευσή του σε οτιδήποτε σχετικό) ως επαγγελματία εμπειρογνώμονα-expert – διερωτώμαι μάλιστα αν τέτοιο ανθρώπινο είδος υπάρχει στην Ελλάδα, αν εξαιρέσουμε άτομα που κατέχουν θέσεις οιονεί ή σαφώς δημόσιες σε μουσεία, ιδρύματα, μεγάλες συλλογές κτλ. Και οι μεν Bonham’s συνεργάζονται κατ’ αποκλειστικότητα από το 2002, αν δεν κάνω λάθος –οπότε ενεργοποιήθηκαν εδώ– με ελληνικό γραφείο που συνέστησαν, μετά την αποχώρηση των Christies από την Ελλάδα, πρόσωπα τα οποία είχαν εργασθεί εκεί. Το γραφείο αυτό είναι ευφήμως και σε όλους γνωστό, τα πρόσωπά του οικεία σχεδόν σε πολλούς ενεργούς φιλότεχνους, οι κατάλογοι των Bonham’s σε όλους προσιτοί (μόνο, δυστυχώς, σε γλώσσα αγγλική) και όλα τα έργα που πρόκειται να δημοπρατηθούν στο Λονδίνο εκτίθενται προηγουμένως και για αρκετές ημέρες στην Αθήνα. Από όλα αυτά συνάγει κανείς εύκολα ότι οι δημοπρασίες αυτές, όπως και του γνησίως ελληνικού οίκου, απευθύνονται κυρίως και προπάντων στους Ελληνες. Ολα αυτά πρέπει να τα επαινέσουμε, καθώς ό,τι γίνεται μπορούμε να το δούμε, να το ελέγξουμε και να το κρίνουμε κατά τις ικανότητες και τις γνώσεις μας. Οι Sotheby’s ενεργούν διαφορετικά. Να το πω ξεκάθαρα; Φέρονται με αλαζονεία που μαρτυρεί πως δεν τιμούν ούτε την Ελλάδα, ούτε τους Ελληνες, ούτε βέβαια την ελληνική τέχνη – χρυσή πηγή πλούτου. Γραφείο τους ή οποιαδήποτε εκπροσώπησή τους δεν υπάρχει εδώ, να συναντήσουμε κάποιον εύκολα δεν μπορούμε, να αγοράσουμε κάπου στην Ελλάδα τους καταλόγους τους δεν είναι κατορθωτό, να δούμε και να χαϊδέψουμε με τα μάτια μας (δηλ. να ελέγξουμε μόνοι μας) τα έργα που θα δημοπρατηθούν δεν είναι καν νοητό εφόσον δεν εκτίθενται στην Ελλάδα – πρέπει γι’ αυτό να ταξιδέψουμε στο Λονδίνο. Με τον τρόπο τους λένε σαφέστατα σε όσους, όπως εγώ, πληροφορούνται τι γίνεται μόνο από τις ελληνικές εφημερίδες, τα ελληνικά ραδιόφωνα και τις ελληνικές τηλεοράσεις, δηλ. από μέσα ισχυρά τα οποία προβάλλουν έντονα και κολακευτικότατα το διαφημιστικό τους υλικό: αυτή η δημοπρασία (μας λένε κάθε φορά) οργανώνεται από οίκο αγγλικό που ενεργοποιείται στην Αγγλία και σε άλλες χώρες, και απευθύνεται στο σύνηθες κοινό των Sotheby’s. Είναι έτσι άραγε; Ισως, αλλά δεν ορκίζομαι, καθώς έχω την εντύπωση πως ο οίκος αυτός δεν ενεργούσε πάντοτε εδώ τόσο υπεροπτικά. Κάτι σοβαρό πρέπει να άλλαξε και υπάρχουν ασφαλώς πρόσωπα που γνωρίζουν πότε και τι ακριβώς συνέβη. Παρέθεσα μόνο στοιχεία και πληροφορίες που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, και τα στοιχεία αυτά συνδέονται ασφαλώς με το φαινόμενο που απασχόλησε τη συνεργάτιδά σας κ. Μαργαρίτα Πουρνάρα. Θα έπρεπε, βέβαια, να θέσω και μερικά ερωτήματα που αναπηδούν μόνα τους, να διερευνήσω περισσότερο μερικές πλευρές, να τα συνθέσω όλα αυτά και να συμπεράνω. Δεν θα το κάνω, γιατί θα παίξω κι εγώ μονότερμα! Είναι προτιμότερο αυτά τα πρώτα στοιχεία να τα χωνέψουμε και να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε σοβαρά – και η «Καθημερινή» και οι αναγνώστες της, Και αν η εφημερίδα σας ενθαρρύνει ευρύτερη ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων για το σπουδαίο αυτό θέμα, θα μου επιτρέψετε ίσως να επανέλθω. Δημ. Σ. Αθανασοπουλος - πρ. πρέσβης Tο Γραφείο Πλάκας Κύριε Καρκαγιάννη Εχει δίκιο η πρόεδρος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας κ. Π. Παρασκευοπούλου (Καθημερινή, 19 Απριλίου) που επισημαίνει τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει για την Πλάκα η απομάκρυνση από εκεί των Γραφείων Πλάκας του ΥΠΕΧΩΔΕ και του δήμου. Αν μάλιστα η απομάκρυνση αυτή συνδυαστεί με τις κυκλοφορούσες φήμες για την πρόθεση του υπουργείου να τροποποιήσει το διάταγμα των χρήσεων γης που ισχύει για την Πλάκα από το 1982 (το πρώτο του είδους στην Ελλάδα), δίνοντας περισσότερες δυνατότητες στους ιδιοκτήτες των καταστημάτων αναψυχής, τότε θα πρέπει να ανησυχήσουμε πάρα πολύ. Αντί για την κατάργηση του Γραφείου Πλάκας ο Δήμος καλά θα έκανε να προσπαθήσει να ελέγξει την ολοένα εντεινόμενη κατάληψη των πεζόδρομων και των ελεύθερα γενικά χώρων της Πλάκας από τα τραπεζοκαθίσματα που δεν επιτρέπουν στους πεζούς να κυκλοφορήσουν και να θαυμάσουν την ιστορικότερη γειτονιά της Αθήνας καθώς και την πλήρως απειθάρχητη στάθμευση των αυτοκινήτων οπουδήποτε, ακόμη και μέσα στην πλατεία της Αγ. Αικατερίνης, μπροστά στην εκκλησία. Οσο για το ΥΠΕΧΩΔΕ, θα έπρεπε πιστεύω να υπομνησθεί πως αρκετοί κάτοχοι του σημερινού υπουργού, με πρώτο τον Στ. Μάνο και τους διαδόχους του (Γ. Πλυτάς, Αντώνης Τρίτσης, Ευ. Κουλουμπής κ.λπ.) έδωσαν κυριολεκτικά μάχες, για να αποκαταστήσουν τον ιστορικό χαρακτήρα της περιοχής, να εξασφαλίσουν όρους υγιούς και ελεγχόμενης ανάπτυξης και να επαναφέρουν την απερίγραπτη Πλάκα του ’79 σε αυτό που είναι σήμερα. Να υπομνησθεί ακόμη πως η όλη προσπάθεια τιμήθηκε το 1982 με το Μετάλλιο της Europa Nostra και πως η περίπτωση της επέμβασης του κράτους στην Πλάκα έχει καταχωρηθεί προ πολλού στη διεθνή βιβλιογραφία και ότι αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα στην Ελλάδα, τέτοιας έκτασης και πολυπλοκότητας προσπάθεια προστασίας της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς με απόλυτη επιτυχία. Διονυσης Α. Ζηβας - Αρχιτέκτων / Αθήνα Η βίλα Bianca Κύριε διευθυντά Στο πασχαλιάτικο φύλλο της «Κ» δημοσιεύεται κείμενο της κ. Γιώτας Μυρτσιώτη για τα ελάχιστα εναπομείναντα παλαιά κτίρια της Θεσσαλονίκης. Υπάρχει, όμως, μια λανθασμένη πληροφορία για τη Villa Bianca ή Casa Bianca, που είναι το ωραιότερο διασωθέν κτίριο. Αναγράφεται ότι διασώθηκε γιατί απαλλοτριώθηκε. Είναι καθ’ ολοκληρίαν λάθος. Το κράτος δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες, να απαλλοτριώνει, να διασώζει και να πληρώνει. Η βίλα Bianca δωρήθηκε από τους τότε ιδιοκτήτες της κ. Αχιλλέα Σκαπέρδα και Νικόλαο Τριάρχου, στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο υπογράφων, ως πληρεξούσιος των ιδιοκτητών έκανε τις σχετικές ενέργειες και υπέγραψε το δωρητήριο συμβόλαιο με τον τότε δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Κων/νο Κοσμόπουλο. Νομίζω ότι αξίζει να αναφερθεί η δωρεά αυτή, που συνεχίζει μια παράδοση μικρών και μεγάλων ευεργετών στη χώρα μας. Νικος Τσωχος / Θεσσαλονίκη Ενοχλητικά αντικείμενα Kύριε διευθυντά Στους σταθμούς του μετρό υπάρχει ανακοίνωση που λέει ότι: «Απαγορεύεται η μεταφορά ενοχλητικών αντικειμένων (υπερμεγέθη, ποδήλατα κ.λπ.)». Θα ήθελα, λοιπόν, να μάθω ποιος, και για ποιο λόγο έχει βάλει το «ποδήλατα» σε παρένθεση, σαν ενοχλητικό αντικείμενο και πώς ορίζονται και από ποιον, το ποια είναι ενοχλητικά αντικείμενα. Επίσης, το παρακάτω κείμενο βρίσκεται στην ιστοσελίδα της ΑΜΕΛ. «Η μεταφορά ποδηλάτων, αλλά και λοιπών ογκωδών αντικειμένων στους συρμούς δεν επιτρέπεται. Η διαμόρφωση των σταθμών σε περισσότερα του ενός υπόγεια επίπεδα, η έλλειψη ειδικά διαμορφωμένων χώρων εντός των συρμών για την τοποθέτηση των ποδηλάτων και η πληρότητα των συρμών καθιστούν τη μεταφορά των ποδηλάτων επικίνδυνη για την ασφάλεια τόσο του ίδιου του ποδηλάτη, αλλά και των λοιπών επιβατών. Σε πολλούς σταθμούς του μετρό έχουν εγκατασταθεί θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων, όπου οι ποδηλάτες μπορούν να κλειδώνουν τα ποδήλατά τους και στη συνέχεια να κάνουν χρήση του μετρό». Θα ήθελα πάρα πολύ να μου εξηγήσετε τον λόγο για τον οποίο η μεταφορά ποδηλάτων είναι επικίνδυνη για τον ποδηλάτη, αλλά και των λοιπών επιβατών. Με τη λογική ότι είναι ογκώδες αντικείμενο; Με αυτή τη λογική, για να μας προστατέψετε, μήπως να απαγορεύατε και τα καροτσάκια για τα μωρά, τις βαλίτσες κ.ά. Δημητρης Κουκουλακης / Αθήνα Ο Καραθεοδωρής είχε ελληνική συνείδηση Κύριε διευθυντά Επειδή κατά τους τελευταίους μήνες έχουν δει το φως της δημοσιότητας διάφορες επιστολές και άρθρα σχετικά με τον μεγάλο Ελληνα μαθηματικό Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή και τις σχέσεις του με το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας, επιθυμούμε να διευκρινίσουμε τα εξής: α) Οταν επικράτησαν ναζί στη Γερμανία, ο Καραθεοδωρή ήταν 65 ετών. Η σύζυγός του υπέφερε από την καρδιά της, και για το λόγο αυτό της απαγορεύονταν οι μετακινήσεις. Ο δε γιος του ήταν ανάπηρος από πολιομυελίτιδα. Ο Καραθεοδωρή ήταν ένας επιστήμονας που είχε κύριο μέλημά του την επιστημονική έρευνα. Η πολιτική δεν τον ενδιέφερε. β) Το σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς των ναζί είχε επιβάλει τον χαιρετισμό «χάιλ Χίτλερ» σε κάθε κοινωνική εκδήλωση. Ολες οι επιστολές προς τις δημόσιες υπηρεσίες έπρεπε να τελειώνουν με τον χαιρετισμό αυτό. γ) Ο γιος του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή ήταν γραμμένος στα μαύρα κατάστιχα της χιτλερικής νεολαίας. δ) Ο Καραθεοδωρή εθεωρείτο από την εποχή της Καϊζερικής Γερμανίας και μετά, «εχθρός» του γερμανικού στρατιωτικού κατεστημένου. Είναι ευνόητο λοιπόν γιατί ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή δεν εγκατέλειψε τη Γερμανία κατά την περίοδο του ναζισμού, δεν καταδίκασε την επίθεση των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος και δεν έκανε «αντίσταση» στο καθεστώς με δηλώσεις και δημοσιεύματα. Οσον αφορά τη «συνεργασία» των μελών της οικογένειας Καραθεοδωρή με την Οθωμανική αυτοκρατορία, σημειώνουμε τα εξής: Οι Καραθεοδωρή με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να θεωρηθούν αρνησιπάτριδες ή μισέλληνες. Απεναντίας είχαν έντονη ελληνική συνείδηση και ποτέ δεν διέκοψαν τους στενότατους δεσμούς που είχαν τόσο με την Ορθοδοξία, όσο και με τους ελληνικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η «αντίφαση» αυτή, ίσως ακατανόητη σε μας τους μεταγενέστερους, ερμηνεύεται από το γεγονός ότι η οικογένεια Καραθεοδωρή πίστευε στο θαύμα της μετουσιώσεως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ελληνική. Ο ειδ. γραμματέας του Παγκοσμίου ομίλου για την προβολή των Αρχαίων ελληνικών Μαθηματικών Σπυρος Βαρδακης - Μαθηματικός, Δρ του Παν/μίου του Γκέντιγκεν |
Comments