γράμματα αναγνωστών -καθημερινή

Πυρηνικά εργοστάσια

Κύριε διευθυντά

Ενα επαναλαμβανόμενο επιχείρημα του πυρηνικού λόμπι στη χώρα μας είναι το πρόσφατο εύρημα ότι «η Ελλάδα σταδιακά κυκλώνεται από πυρηνικούς αντιδραστήρες», προτείνοντας «να ξεκινήσει ο διάλογος, ώστε να ξεκαθαρίσει ποια είναι η θέση της χώρας μας στο θέμα αυτό», όπως γράφει –μεταξύ άλλων– ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ προς τον επίτροπο κ. Δήμα.

Σκέφτομαι, λοιπόν:

Αν θεωρούμε το κάπνισμα βλαβερό και ο διπλανός μας ανάψει τσιγάρο, τι κάνουμε; Ανάβουμε και εμείς ένα ή του ζητάμε να το σβήσει;

Αν ο γείτονάς μας πετάει τα σκουπίδια στον δρόμο, τι κάνουμε; Τα πετάμε και εμείς ή του φωνάζουμε να σταματήσει;

Αν, τώρα, οι γείτονές μας στα Βαλκάνια σχεδιάζουν πυρηνικά εργοστάσια, τι πρέπει να κάνουμε; Να κατασκευάσουμε και εμείς ή να τους πιέσουμε να αναθεωρήσουν τα σχέδιά τους;

(Εκτός βέβαια αν «οι γείτονες» είναι απλώς ένα πρόσχημα – αναγκαίο όσο και κούφιο, όπως και το καταπληκτικό «τα πυρηνικά εργοστάσια δεν εκπέμπουν ρύπους»...)

Θανος Ν. Στασινοπουλος / δρ Αρχιτέκτων Μηχανικός / Παπάγου

Επισήμανση γεγονότων

Κύριε διευθυντά

Σχετικά με όσα είδαν τις τελευταίες μέρες το φως, ως απόρροια δημοσίου διαλόγου περί Kυπριακού και χωρίς να αμφισβητώ τα ελατήρια οποιουδήποτε και τις αγαθές προθέσεις, εντούτοις να μου επιτρέψετε χάριν της αληθείας, να επισημάνω μερικά πράγματα. Tα οποία και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, γιατί αποτελούν επισήμανση γεγονότων και όχι απόψεις.

1. Στη διάρκεια του ενόπλου αγώνος της EOKA, είναι γεγονός ότι και κάποιοι (ευάριθμοι εν πάση περιπτώσει) Tουρκοκύπριοι εξετελέσθησαν, όχι τόσον ως αποτέλεσμα των διακοινοτικών ταραχών, όσο από το γεγονός ότι:

Πολλοί από αυτούς επεστρατεύθησαν από την Bρετανική αποικιακή τυραννία, η οποία συνεκρότησε το λεγόμενο Eπικουρικό Σώμα της Aστυνομίας. Kαι το οποίο απετέλεσε την αιχμή του Bρετανικού δόρατος για τρομοκράτηση του Eλληνικού στοιχείου κι εξάρθρωση των πυρήνων της EOKA. Kι αυτό χωρίς να διατείνομαι ότι δεν υπήρξαν ενδεχομένως κι εκδηλώσεις που μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Aλλά βεβαίως παραμένει το γεγονός ότι: H μεν ελληνοκυπριακή πλευρά ευρίσκετο εξ ανάγκης (κι εξ αδυναμίας) εν αμύνη, ενώ στην άλλη κοινότητα, φανατικά εθνικιστικά στοιχεία, με κάλυψη της αποικιακής αδιστακτότητος και στήριξη των Aγγλικών δυνάμεων, ενεργούσαν επιθετικά.

2. Mετά το 1957 (και ιδιαιτέρως το δεύτερον ήμισυ το 1958) με απροκάλυπτες Bρετανικές μεθοδεύσεις, υπήρξαν οργανωμένες επιθέσεις Τουρκοκυπρίων σε ακριτικές συνοικίες βασικών αστικών κέντρων (Λευκωσίας και Λεμεσού) με θύματα, καταστροφές περιουσιών και προσφυγοποίηση περιορισμένης κλίμακος. Tο συγκλονιστικότερο δε –και ενδεικτικότερο εν προκειμένω συμβάν– υπήρξε η σύλληψη από τους Αγγλους κάπου πενήντα χωρικών, κατοίκων του χωριού Kοντεμένος, οι οποίοι και μετεφέρθησαν με στρατιωτικά οχήματα έξω από το αμιγές T/K χωριό Kιόνελι (βορείως της Λευκωσίας), αφέθησαν ελεύθεροι στους αγρούς και κατεσφάγησαν από ενεδρεύοντες Tουρκοκυπρίους. Oι οποίοι βεβαίως είχαν εκ προοιμίου ενημερωθεί.

Kι ενώ το γεγονός κατεγράφη από το σύνολο σχεδόν του Bρετανικού Tύπου της εποχής (και βεβαίως από τα Eλλαδικά MME) μετ’ εκπλήξεως ακούμε από παλαιόν Ελληνα διπλωμάτη, να μιλά σήμερα για «ελληνοκυπριακές επιθέσεις» το 1958 κατά Tουρκοκυπρίων στο χωριό Kιόνελι! Στο οποίο παρεμπιπτόντως, ουδείς Eλληνοκύπριος διενοείτο να προσεγγίσει. Παρ’ όλον ότι ο ισχυρισμός προεβλήθη δις, εντούτοις θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται περί λάθους, και όχι για παραχάραξη των γεγονότων.

Α. Λυκαυγης / Αθήνα

Εχει γίνει στόχος

Κύριε διευθυντά

Ο κ. Σουφλιάς ισχυρίζεται ότι έχει γίνει στόχος. Από ποιους; Να τους κατονομάσει, όπως και τα συμφέροντα που –όπως υποστηρίζει– τον υπονομεύουν. Με αλφαβητική σειρά, ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, φαξ. Διαφορετικά με γενικόλογες και αόριστες καταγγελίες, απλώς εκτίθεται. Αντίθετα, οι πολίτες στα 4 αυτά χρόνια που υπηρετεί σε έναν νευραλγικό τομέα, στο Περιβάλλον, δεν έχουν δει χειροπιαστό έργο. Ισως, θα έπρεπε αυτό να τον είχε προβληματίσει. Δεν λέω ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διέπρεψαν στον τομέα αυτόν, ωστόσο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε δημιουργηθεί μια δυναμική, η οποία δυστυχώς ανακόπηκε από μια κυβέρνηση που έταξε το 2004 ότι θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Και δεν ήταν. Εστω και αν ξανακέρδισε χάρη στον εκλογικό νόμο, εκμεταλλευόμενη τον αλληλοσπαραγμό στις τάξεις του βασικού αντιπάλου της.

Σπυρος Γιακουμακης / Αθήνα

Χρειάζονται;

Κύριε διευθυντά

Διάβαζα τελευταία για τις απίθανες σπατάλες που γίνονται στο Δημόσιο.

Ενα θέμα που νομίζω δεν έχει ποτέ ερευνηθεί σωστά, είναι ο τεράστιος αριθμός των δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών και επιτροπών που υπάρχουν. Νομίζω μερικές χιλιάδες.

Χρειάζονται;

Πιθανότατα πάρα πολλοί να μην έχουν λόγο υπάρξεως, μολονότι όταν πριν από 30 ή 40 χρόνια που δημιουργήθηκαν, να χρειάζονταν και σωστά να συστάθηκαν από την τότε κυβέρνηση.

Πιστεύω ότι πολλοί είναι πια σήμερα ουσιαστικά άχρηστοι. Μόνο με την ύπαρξή τους όχι μόνο αυξάνουν τη γραφειοκρατία, αλλά κυρίως επιβαρύνουν το κόστος του Δημοσίου χωρίς λόγο.

Ποιος θα κάνει μια μελέτη και θα αποφασίσει για την κατάργηση των μη εχόντων λόγο ύπαρξης;

Επιπλέον οι δήμοι είναι, κατά τη γνώμη μου, από τους πιο σπάταλους οργανισμούς και οι έλεγχοι εκεί δεν είναι καθόλου αυστηροί.

Επειδή βέβαια δεν μπορεί κανείς να τους καταργήσει, πρέπει, πιστεύω, να προσδιοριστούν σαφώς τα όρια που μπορούν οι δήμοι να κάνουν έξοδα, με περιορισμό των αρμοδιοτήτων τους.

Πλατων Κωνσταντακατος / Πλάκα

Το ψωμί - ψωμάκι

Κύριε διευθυντά

Θέλω να απαντήσω στην εισαγωγή του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στο σχόλιο του «η διατίμηση των κομίστρων» στις 15-5-2008, σελίδα 5 της εφημερίδας σας, που αφορά την αρτοποιία.

Κατ’ αρχήν, απ’ όσο θυμάμαι από τη δεκαετία του ’60 μία και μόνο απεργία των αρτοποιών είχε κάποιο κοινωνικό αντίκτυπο, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και έκτοτε καμία. Αρα, κακώς το μνημονεύετε και μάλιστα παρά πολύ παραστατικά, απεργίες και το ψωμί ψωμάκι για κάτι που δεν έχει συμβεί.

Ενα άλλο θέμα, στο οποίο αναφέρεστε, η απελευθέρωση, ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο βρίσκεται επί της ουσίας σε διαπραγμάτευση, παρά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου και μάλιστα με σαφείς υπαινιγμούς κατά των αρτοποιών και υπέρ των super market.

Ανδρεοπουλος Θωμας / Αρτοποιός / Καστοριά

Θεωρία και πράξη

Κύριε διευθυντά

Σίγουρα, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ορθότητα της σχεδιαζόμενης απαγόρευσης του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους. Ακόμα και αυτοί οι καπνιστές συναισθάνονται τον κίνδυνο και τη ζημιά που επιφέρουν στη ζωή και την υγεία των άλλων.

Προκύπτουν, όμως, βάσιμα ερωτήματα, προς τι η καθυστέρηση εφαρμογής του οικείου μέτρου έως το 2010. Πράγματι, μόνο κάποιο αγαθό και αξία εφάμιλλης ιεράρχησης με τη ζωή και την υγεία θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτή την αναβολή. Θεωρητικά, τέτοιο αγαθό συνιστά μόνο η ελευθερία. Στην πράξη, όμως, αυτό δεν ισχύει, τη στιγμή που το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παρ. 1 θέτει ως απροσπέλαστο φραγμό στην προσωπική ελευθερία τα δικαίωματα των άλλων.

Διαβάζω στο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας στις 20.5.2008 ότι ανάλογη ρύθμιση προωθείται στη γειτονική Τουρκία, με περίοδο προσαρμογής, όπως χαρακτηριστικιά αναγράφεται, μέχρι τον Ιούλιο του 2009. Το ερώτημα που ανακύπτει εδώ είναι αν η πιο πάνω αναβολή εφαρμογής της σχεδιαζόμενης ρύθμισης, στην Τουρκία μέχρι το 2009 και στη χώρα μας μέχρι το 2010, σωστά χαρακτηρίζεται σαν περίοδος προσαρμογής.

Η απάντηση, που αβίαστα έπεται, είναι ότι καμιά προσαρμογή δεν μπορεί να ευδοκιμήσει ή καλύτερα να είναι καν νοητή, δίχως μέτρα σταδιακώς κλιμακούμενα, όπως για παράδειγμα την επιβολή από τώρα του μισού ποσού του προστίμου, που θα ισχύει μετά το 2010.

Παρασκευας Μαμαλακης / Δικηγόρος - συγγραφέας / Ρέθυμνο