επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Hμερομηνία δημοσίευσης: 01-06-08

Ανοιχτό μέτωπο Μπακογιάννη - Λοβέρδου για θέματα ΥΠΕΞ Σκληρή αντιπολίτευση υιοθετεί ο σκιώδης υπουργός του ΠΑΣΟΚ Tης Δωρας Αντωνιου - «Επιλέγει την τακτική της επίθεσης για να προβληθεί στην κοινή γνώμη ως “συνομιλητής” ενός υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους και να κερδίσει πόντους ο ίδιος». - «Δεν ενδιαφέρεται για το ποιον έχει απέναντί του, θέλει να καταστήσει σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ έχει θέσεις και τις υπερασπίζεται, ότι δεν είναι ουρά του υπουργείου Εξωτερικών». Η πρώτη εκτίμηση προέρχεται από το περιβάλλον της υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη και αφορά τον υπεύθυνο για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Λοβέρδο. Η δεύτερη, είναι η απάντηση που δίνουν οι συνεργάτες του κ. Λοβέρδου. Απ’ ό,τι φαίνεται, βρισκόμαστε στην αρχή μιας «μονομαχίας», που θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι πρώτες εκατέρωθεν τροχιοδεικτικές βολές. Είναι αλήθεια ότι την πρώτη διετία της θητείας της στο υπουργείο Εξωτερικών, η κ. Μπακογιάννη είχε μια «βελούδινη» αντιπολίτευση από τον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο. Οπως λένε άνθρωποι που παρακολουθούν στενά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν είναι ότι ο κ. Πάγκαλος συμφωνούσε με όλες τις επιλογές της κ. Μπακογιάννη. Πολλές φορές είχε διαφωνίες, τις οποίες όμως διατύπωνε είτε στο πλαίσιο του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, είτε προσωπικά στην υπουργό Εξωτερικό, επιλέγοντας να μην τις δημοσιοποιεί. Νέα τακτική Το τελευταίο διάστημα στο νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας βρέθηκαν απέναντι σε μια νέα κατάσταση. Εδώ και 1,5 μήνα που ο Ανδρέας Λοβέρδος τοποθετήθηκε υπεύθυνος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, διατυπώνει δημόσια, με ανακοινώσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις τις διαφωνίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις κυβερνητικές επιλογές. Το περιβάλλον της κ. Μπακογιάννη, οι στενοί συνεργάτες της αντιλαμβάνονται ότι θα πρέπει να υιοθετήσουν νέα τακτική. Εκτιμούν ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Λοβέρδου γίνονται διότι θέλει να καταστεί συνομιλητής της υπουργού Εξωτερικών και μιλώντας με το νούμερο 2 της κυβέρνησης, να αναβαθμισθεί ο ίδιος στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως, όπως αναφέρουν, δεν θα μείνουν αναπάντητες οι προκλήσεις. Ως δυσκολία στη διαχείριση της νέας κατάστασης επισημαίνουν ότι στον συγκεκριμένο τομέα η επίκληση «λαθών του παρελθόντος», δηλαδή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί απόλυτα, διότι θα δώσει επιχειρήματα σε εκείνους που έχουμε απέναντί μας στα ανοιχτά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής. «Η συναίνεση δεν είναι λευκή επιταγή», απαντούν από το περιβάλλον του Ανδρέα Λοβέρδου και προσθέτουν ότι η τακτική που ακολουθεί βασίζεται στην αντίληψη ότι το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα εξουσίας, έχει καθήκον να ασκεί κριτική, αλλά και να παρουσιάζει τις θέσεις του, καθώς και να εγκαλεί την κυβέρνηση όταν θεωρεί ότι με τις επιλογές και τις αποφάσεις της βγαίνει από το πλαίσιο συναίνεσης στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. «Σε αυτή τη λογική ήταν η τοποθέτηση για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Η εθνική συναίνεση ήταν για γεωγραφικό προσδιορισμό. Δεν μπορεί η υπουργός να ονοματολογεί για Νέα Μακεδονία», αναφέρουν ενδεικτικά. Προδιαγράφουν δε, ανάλογη συνέχεια και σε άλλα εθνικά θέματα, με έμφαση το προσεχές διάστημα στα ελληνοτουρκικά, όπου εκτιμούν ότι υπάρχει κλιμάκωση της τουρκικής κινητικότητας στο ζήτημα της μειονότητας. «Θα τα πάμε καλά αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών μας αντιμετωπίσει ως ισότιμο συζητητή, αν αντιληφθεί το ΠΑΣΟΚ ως ανεξάρτητη, αυτόνομη πολιτική οντότητα», αναφέρουν οι συνεργάτες του κ. Λοβέρδου, προσθέτοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση «ότι έχει γίνει μέχρι τώρα είναι πρελούδιο, η στάση μας θα σκληρύνει». Αντιπαλότητα Οσον αφορά τις αιτιάσεις του περιβάλλοντος της κ. Μπακογιάννη για προσωπικές επιθέσεις, τις απορρίπτουν. Αναφέρουν δε ότι πρόκειται για εντυπωσιακή επικοινωνιακά υπουργό, ότι «το ’χει», αλλά ακολουθεί «αποκλίνουσα φιλοατλαντική πολιτική». Ωστόσο, προσθέτουν ότι τον Ανδρέα Λοβέρδο «δεν τον ενδιαφέρει το όνομα που έχει απέναντί του, επί 1,5 χρόνο ήταν απέναντι στον Σουφλιά». Καταλήγουν, τέλος, λέγοντας ότι εάν από την υπουργό Εξωτερικών ακολουθηθεί τακτική προσωποποίησης της αντιπαλότητας, της κριτικής που της ασκείται σε πολιτικό επίπεδο, τόσο οι αντιπολιτευτικοί τόνοι θα ανεβαίνουν. Η συνέχεια αναμένεται ενδιαφέρουσα.