Μα, τι απέγινε το αμερικανικό όνειρο;
Μα, τι απέγινε το αμερικανικό όνειρο;
Tης Μαργαριτας Πουρναρα
Αν φυλλομετρήσετε τον ξένο Τύπο τον τελευταίο καιρό, είναι βέβαιον ότι θα συναντήσετε πολλά άρθρα που μιλούν για την ψυχολογική κατάπτωση της Αμερικής. Ο κατήφορος των ΗΠΑ αναλύεται από πολλές διαφορετικές σκοπιές: την πολιτική, την οικονομική και την κοινωνική. Ακόμα και η υποψηφιότητα του Μπαράκ Ομπάμα, που είναι μια τομή στην εκλογική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών δεν φαίνεται να φέρνει ευεξία. Πώς όμως να γίνει αυτό όταν μια βασική συνισταμένη της εθνικής ψυχοσύνθεσης των πολιτών φαίνεται να απειλείται. Το αμερικανικό όνειρο που έφερε εκατομμύρια μετανάστες στον Νέο Κόσμο και αποτέλεσε τη συγκολλητική τους ουσία, τείνει να εξαφανιστεί. Η βαθιά πεποίθηση ότι η Αμερική μπορεί να γίνει η Γη της Επαγγελίας έχει κλονιστεί.
Η κατήφεια έχει πολλά πρόσωπα: τον συνεχιζόμενο Πόλεμο στο Ιράκ, τους μισθούς που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την άνοδο του πληθωρισμού, την αίσθηση ότι η επόμενη γενιά δεν θα περάσει τόσο καλά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το 80% του λαού πιστεύει ότι η χώρα έχει πάρει τον λάθος δρόμο. Οι ξένοι –οποιασδήποτε εθνικότητας– που κάποτε θαύμαζαν ή και ζήλευαν το επίπεδο ζωής, αισθάνονται ότι η υπερδύναμη έχει γίνει ένας αναποτελεσματικός και ιδιοτελής παγκόσμιος σερίφης.
Η εφημερίδα Financial Times αφιερώνει ένα πρόσφατο δημοσίευμά της σε βιβλία που καταπιάνονται με την απώλεια του αμερικανικού ονείρου. Οι διαπιστώσεις είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Η Barbara Ehrenreich που έχει γράψει το βιβλίο Going to Extremes. Notes from a divided nation εξηγεί πως το σημαντικό ερώτημα για την αμερικανική κοινωνία σήμερα δεν έχει να κάνει με την οικονομική ύφεση: «Ο Χένρι Φορντ κατάλαβε ότι η εταιρεία του θα μπορούσε να πάει καλά αν οι εργάτες κέρδιζαν τόσα χρήματα ώστε να μπορούσαν να αγοράσουν οι ίδιοι ένα αυτοκίνητο Ford. Η αλυσίδα καταστημάτων Wal Mart από την άλλη που έχει γελοίους μισθούς δεν έχει καταλάβει ότι έτσι θα περιορίσει την ανάπτυξή της, παρά το γεγονός ότι οι τιμές της είναι ελκυστικές για τους καταναλωτές. Μπορεί να μεγαλώσαμε και να πιστεύαμε ότι Αμερική είναι το τσίζμπουργκερ, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το ροκ εντ ρολ και το μπέιζμπολ. Σήμερα όμως Αμερική είναι το Γκουαντάναμο και ένα δολάριο που τα βρίσκει δύσκολα με το μεξικανικό πέσος».
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που δεν βλέπουν το μέλλον τόσο σκοτεινό. Απλώς πιστεύουν ότι μερικές αξίες άλλαξαν. Ο John Zogby που ασχολείται με έρευνες κοινής γνώμης εξέδωσε το βιβλίο «The way we ll be. The Zogby Report on the transformation of the American Dream» θεωρεί ότι υπάρχουν ελπίδες. Οι Αμερικανοί που είναι σήμερα μεταξύ 18 και 30 ετών είναι πιο κοσμοπολίτες και προοδευτικοί από τους μεγαλύτερους. Είναι λιγότερο ρατσιστές, σεξιστές, περισσότερο ιδεαλιστές. Ο συγγραφέας αναφέρει ως παράδειγμα ότι η νέα γενιά είναι πιο διατεθειμένη να κάνει κάτι για να προστατεύσει το περιβάλλον. Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι είναι πάντοτε πιο επαναστάτες αλλά αρκεί αυτό για να οικοδομηθεί μια νέα αντίληψη του αμερικανικού ονείρου;
Ο συγγραφέας καταλήγει πάντως ότι η νέα γενιά των ΗΠΑ θα είναι η πρώτη (από την εποχή των Αμερικανών στρατιωτών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) που θα δώσει τον εαυτό της για να κάνει καλύτερο τον κόσμο....
Tης Μαργαριτας Πουρναρα
Αν φυλλομετρήσετε τον ξένο Τύπο τον τελευταίο καιρό, είναι βέβαιον ότι θα συναντήσετε πολλά άρθρα που μιλούν για την ψυχολογική κατάπτωση της Αμερικής. Ο κατήφορος των ΗΠΑ αναλύεται από πολλές διαφορετικές σκοπιές: την πολιτική, την οικονομική και την κοινωνική. Ακόμα και η υποψηφιότητα του Μπαράκ Ομπάμα, που είναι μια τομή στην εκλογική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών δεν φαίνεται να φέρνει ευεξία. Πώς όμως να γίνει αυτό όταν μια βασική συνισταμένη της εθνικής ψυχοσύνθεσης των πολιτών φαίνεται να απειλείται. Το αμερικανικό όνειρο που έφερε εκατομμύρια μετανάστες στον Νέο Κόσμο και αποτέλεσε τη συγκολλητική τους ουσία, τείνει να εξαφανιστεί. Η βαθιά πεποίθηση ότι η Αμερική μπορεί να γίνει η Γη της Επαγγελίας έχει κλονιστεί.
Η κατήφεια έχει πολλά πρόσωπα: τον συνεχιζόμενο Πόλεμο στο Ιράκ, τους μισθούς που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την άνοδο του πληθωρισμού, την αίσθηση ότι η επόμενη γενιά δεν θα περάσει τόσο καλά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το 80% του λαού πιστεύει ότι η χώρα έχει πάρει τον λάθος δρόμο. Οι ξένοι –οποιασδήποτε εθνικότητας– που κάποτε θαύμαζαν ή και ζήλευαν το επίπεδο ζωής, αισθάνονται ότι η υπερδύναμη έχει γίνει ένας αναποτελεσματικός και ιδιοτελής παγκόσμιος σερίφης.
Η εφημερίδα Financial Times αφιερώνει ένα πρόσφατο δημοσίευμά της σε βιβλία που καταπιάνονται με την απώλεια του αμερικανικού ονείρου. Οι διαπιστώσεις είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Η Barbara Ehrenreich που έχει γράψει το βιβλίο Going to Extremes. Notes from a divided nation εξηγεί πως το σημαντικό ερώτημα για την αμερικανική κοινωνία σήμερα δεν έχει να κάνει με την οικονομική ύφεση: «Ο Χένρι Φορντ κατάλαβε ότι η εταιρεία του θα μπορούσε να πάει καλά αν οι εργάτες κέρδιζαν τόσα χρήματα ώστε να μπορούσαν να αγοράσουν οι ίδιοι ένα αυτοκίνητο Ford. Η αλυσίδα καταστημάτων Wal Mart από την άλλη που έχει γελοίους μισθούς δεν έχει καταλάβει ότι έτσι θα περιορίσει την ανάπτυξή της, παρά το γεγονός ότι οι τιμές της είναι ελκυστικές για τους καταναλωτές. Μπορεί να μεγαλώσαμε και να πιστεύαμε ότι Αμερική είναι το τσίζμπουργκερ, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το ροκ εντ ρολ και το μπέιζμπολ. Σήμερα όμως Αμερική είναι το Γκουαντάναμο και ένα δολάριο που τα βρίσκει δύσκολα με το μεξικανικό πέσος».
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που δεν βλέπουν το μέλλον τόσο σκοτεινό. Απλώς πιστεύουν ότι μερικές αξίες άλλαξαν. Ο John Zogby που ασχολείται με έρευνες κοινής γνώμης εξέδωσε το βιβλίο «The way we ll be. The Zogby Report on the transformation of the American Dream» θεωρεί ότι υπάρχουν ελπίδες. Οι Αμερικανοί που είναι σήμερα μεταξύ 18 και 30 ετών είναι πιο κοσμοπολίτες και προοδευτικοί από τους μεγαλύτερους. Είναι λιγότερο ρατσιστές, σεξιστές, περισσότερο ιδεαλιστές. Ο συγγραφέας αναφέρει ως παράδειγμα ότι η νέα γενιά είναι πιο διατεθειμένη να κάνει κάτι για να προστατεύσει το περιβάλλον. Η αλήθεια είναι ότι οι νέοι είναι πάντοτε πιο επαναστάτες αλλά αρκεί αυτό για να οικοδομηθεί μια νέα αντίληψη του αμερικανικού ονείρου;
Ο συγγραφέας καταλήγει πάντως ότι η νέα γενιά των ΗΠΑ θα είναι η πρώτη (από την εποχή των Αμερικανών στρατιωτών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) που θα δώσει τον εαυτό της για να κάνει καλύτερο τον κόσμο....
Comments